ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္၊

အခါအားေလ်ာ္စြာ တရားနာၾကားျခင္းသည္
ေကာင္းျမတ္ေသာ မဂၤလာတရားျဖစ္၏။

ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္...

ျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ေန႔၌ သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားအျဖစ္ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ သတၱဌာန စံေတာ္မူရာ နယုန္လဆန္း ၇-ရက္ေန႔မွ ၁၃ ရက္ေန႔ထိတြင္ ေဗာဓိပင္ႏွင့္ ေရႊပလႅင္၏ အေနာက္ ေျမာက္အရပ္၌ နတ္တို႔ဖန္ဆင္း လွဴဒါန္းအပ္ေသာ ရတနာေရႊအိမ္ (ရတနာဃရ) တြင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူၿပီး အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းကို သံုးသပ္ဆင္ျခင္ေတာ္မူသည္။


ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပထမ၀ါကို မိဂဒါ၀ုန္မွာ ၀ါ ကပ္ေတာ္မူၿပီး ဒုတိယ၀ါ၊ တတိယ၀ါ၊ စတုတၳ၀ါတို႔ကို ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း၊ ပဥၥမ၀ါကို ေ၀သာလီျပည္၊ ဆ႒၀ါကို မကုဠေတာင္ စသည့္ ေနရာဌာနမ်ား၌ ၀ါကပ္ေတာ္မူသည္။ သတၱမ၀ါကို တာ၀တိံသာ နတ္ျပည္၌ ၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ သႏၱဳႆိတနတ္သားကို အမွဴးထား၍ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ကို ၀ါတြင္းသံုးလပတ္လံုး အသံမစဲ ေဟာ ေတာ္မူသည္။

အက်ယ္နည္း


မယ္ေတာ္ကို ေက်းဇူးဆပ္လိုျခင္း၊ မိဘေက်းဇူးကို သတၱ၀ါတို႔နားလည္ေစလိုျခင္း၊ အဘိဓမၼာတရားကို အစအဆံုး တထိုင္တည္း ေဟာၾကားလိုျခင္း၊ အစအဆံုး တထိုင္တည္းေဟာမွ နာၾကားရေသာ တရားနာတို႔ အက်ဳိးထူးရႏိုင္ျခင္း၊ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္၏ က်ယ္၀န္းနက္နဲမႈကို သိေစလိုျခင္း၊ လူတို႔သက္တမ္းႏွင့္ သံုးလ ေလာက္ေဟာမွကုန္ႏိုင္မည့္ တရားျဖစ္သည့္အတြက္ လူတို႔႔ဣရိယာပုထ္ျဖင့္ ေဟာသူေရာ နာသူပါ မေနႏိုင္ျခင္း တို႔ေၾကာင့္အဘိဓမၼာအက်ယ္နည္း (၀ိတၳာရနယ)ကို တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၌ ေဟာရျခင္းျဖစ္သည္။


အက်ဥ္းနည္း


ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူသားျဖစ္ေတာ္မူသည့္အတြက္ ဆြမ္းခံျခင္း၊ ဆြမ္းစားျခင္း၊ ေရခ်ဳိး၊ သန္႔စင္ျခင္း စသည္ ျပဳလုပ္ရန္ နိမၼိတ႐ုပ္ပြားေတာ္ကို အဓိ႒ာန္ျဖင့္ ဖန္ဆင္းၿပီး လူ႔ျပည္သို႔ ၾကြေတာ္မူရာတြင္ ဟိမ၀ႏၱာစႏၵကူးေတာ၌ ေန႔သန္႔စင္ (အနားယူ) ေတာ္ မူသည္။ ထိုစႏၵကူး ေတာတြင္ အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ၀တ္ႀကီး၀တ္ငယ္ ျပဳစုခစားခိုက္ ျမတ္စြာဘုရားက ရွင္သာရိပုတၱရာအား အက်ဥ္းခ်ဳပ္နည္း (သေခၤပနယ) ကို ေဟာေတာ္မူသည္။


မက်ဥ္းမက်ယ္နည္း


ရွင္သာရိပုတၱရာက ျမတ္စြာဘုရား ေဟာခဲ့သည့္ အက်ဥ္းနည္းကို တပည့္ရဟန္းငါးရာတို႔အား မက်ဥ္းမက်ယ္နည္း (နာတိ၀တၳာရ-နာတိသေခၤပနယ)ျဖင့္ ျပန္လည္ပို႔ခ်ေတာ္မူသည္။ ေနာက္တေန႔တြင္ ထိုပို႔ခ်ခ်က္အား ျမတ္စြာဘုရားထံေမွာက္၌ ျပန္လည္တင္ျပ အစစ္ေဆးခံရာ ျမတ္စြာဘုရားက နားေထာင္၍ လက္ခံအတည္ျပဳေတာ္မူခဲ့သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ႀကီးသည္ ခုနစ္၀ါေျမာက္ျဖစ္ေသာ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၉ ခု ၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္မွ သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ေန႔ထိ ၃-လအတြင္း နည္း ၃-နည္းျဖင့္ လူ႔ျပည္-နတ္ၿပည္ တျပိဳင္တည္း ေပၚထြန္းခဲ့ေလသည္။ ပ႒ာန္း က်မ္းႀကီးကို ေဟာၾကားေတာ္မူရာ၌ ဥေဒၵသ (အက်ဥ္း)၊ နိေဒၵသ (အက်ယ္)၊ ပဋိနိေဒၵသ(ထပ္ဆင့္အက်ယ္)တို႔ျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ေဟာၾကားေတာ္မူသည္။



ဘုရားရွင္ ရဲ႔ အဘိဓမၼာ တရားကို ၀ါတြင္း ( ၃ ) လ မွာ -


၁။ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္းကို ( ၁၂ ) ရက္၊


၂။ ၀ိဘဂၤ (၀ိဘင္းက်မ္း)ကို ( ၁၂ ) ရက္၊


၃။ ဓာတုကထာက်မ္းကို ( ၆ ) ရက္၊


၄။ ပုဂၢလပညတၱိ (ပုဂၢလပညတ္က်မ္း)ကို ( ၇ ) ရက္၊


၅။ ကထာ၀တၳဳက်မ္းကို ( ၈ ) ရက္၊


၆။ ယမက (ယမိုက္က်မ္း)ကို ( ၂၀ ) ရက္၊


၇။ ပ႒ာန (ပ႒ာန္းက်မ္း)ကို ( ၂၅ ) ရက္ ေဟာေတာ္မူခဲ႔သည္။ (ရက္အမ်ားဆံုးေဟာတာပါ။)




ပ႒ာန္း = ပ + ဌာန


ပ = အမ်ိဳးမ်ိဳးအစားစား မ်ားျပားေသာ၊


ဌာန = အေၾကာင္းအရာမ်ား၊


(ဒီေနရာမွာ စာလံုးေပါင္းမူကြဲေနတာ သတိထားမိပါတယ္။ ႒ နဲ႔ ဌ ျဖစ္ပါတယ္။ စာအုပ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ပ႒ာန္း ကို ႒ နဲ႔ ေဖာ္ျပျပီးေတာ႔ ဌာန လို႔ ျပန္ခြဲတာ ကိုေတာ႔ ဌ နဲ႔ပဲ ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

ဒီေတာ႔ ပ႒ာန္း ဆိုတာ အမ်ိဳးမ်ိဳးအစားစား မ်ားျပားေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားကို ေလ႔လာေဟာၾကားတဲ႔တရားေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။
ေလာကၾကီးမွာ ပညတ္သေဘာအရ သတၱေလာက၊ ၾသကာသ ေလာက၊ သခၤါရေလာက ရယ္လို႔ (၃)မ်ိဳးရွိပါမယ္။ ဒီေလာကေတြကို ပရမတ္အားျဖင္႔ ခြဲစိတ္ရင္ေတာ႔ ရုပ္ နဲ႔ နာမ္ (၂) ပါးပဲ ရွိပါမယ္။ ဒီအထဲမွာမွ အၾကမ္းအားျဖင္႔ နာမ္ ကို ထပ္ခြဲေတာ႔ စိတ္ နဲ႔ေစတသိတ္ (၂) မ်ိဳးထပ္ရွိမယ္။ ဒီေတာ႔ သက္ရွိမွန္သမွ်မွာ ရုပ္နဲ႔ နာမ္ (တနည္း) ရုပ္၊ စိတ္၊ ေစတသိတ္ တို႔ ရွိေနျပီး၊ သက္မဲ႔မွာေတာ႔ ရုပ္သာလွ်င္ ရွိပါမယ္။ ေလာကၾကီးမွာရွိတဲ႔ နိယာမတရား (၅) ပါးနဲ႔ ထိေတြ႔တဲ႔ အခါ အခ်ိဳ႔ေသာ သက္မဲ႔မ်ားဟာ သက္ရွိအလား ထင္မွတ္မွားရပါတယ္။ ေမြးဖြားတယ္၊ ၾကီးရင္႔တယ္၊ အိုေဟာင္းလာတယ္၊ မ်ိဳးပြားတယ္၊ ေသေၾကပ်က္စီးတယ္ သေဘာေတြ တူေနၾက လို႔ သက္မဲ႔ကို သက္ရွိအျဖစ္ အယူမွားတာေတြ ရွိခဲ႔၊ ရွိေနၾကတယ္။ အထင္ရွားဆံုးကေတာ႔ သစ္ပင္ေတြပါ။



ပ႒ာန္းကို္(၃)မ်ိဳးခြဲေလ႔လာၾကပါတယ္။


(၁) အမ်ိဳးမ်ိဳးအစားစား မ်ားျပားေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ား၊


(၂) ကုသိုလ္တရား ၊ အကုသိုလ္တရားမ်ား ကိုဖန္တီးျခင္း၊


(၃) ကုသိုလ္တရား ၊ အကုသိုလ္တရားမ်ားမွ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္စဥ္မ်ား ဖန္တီးျခင္း ။



အေၾကာင္းတရားေပါင္းမ်ားစြာထဲက အထင္ရွားဆံုး ေရြးထုတ္တဲ႔အခါ (၂၄)ပါးထြက္ လာပါတယ္။ အျခားေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားကိုပါေပါင္းရင္ အမ်ားၾကီး ရွိပါေသး တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ဟာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္နဲ႔သာ ျပီးျပည္႔စံု ေအာင္ သိႏိုင္ပါမယ္။



ဒီေတာ႔ ေလးနက္က်ယ္ျပန္႔မႈ အရ ပ႒ာန္းက်မ္းကို္(၃)မ်ိဳးခြဲၾကပါတယ္ ။


(၁) အတိ၀ိတၳာရ ေဒသနာ၊


(၂) အတိသေခၤပ ေဒသနာ၊


(၃) နာတိ ၀ိတၳာရ နာတိသေခၤပ ေဒသနာ ဆိုျပီး ခြဲပါတယ္။




(၁) အတိ၀ိတၳာရ ေဒသနာ ဆိုတာက က်ယ္ျပန္႔လြန္းတယ္၊ ျမတ္စြာဘုရား တာ၀တိ သာမွာ ေဟာတဲ႔ အျပည္႔အစံုပ႒ာန္း ျဖစ္တယ္။



(၂) အတိသေခၤပေဒသနာ ဆိုတာ အလြန္က်ဥ္းတဲ႔ေဒသနာ နတ္ျပည္မွာ အသံမစဲ တရား ေဟာေနရာကေန နိမၼိတရုပ္ပြားေတာ္ကို တရားဆက္ေဟာေနေစျပီး လူသား စစ္စစ္ဘုရားရွင္ ခႏၵာ၀န္ေဆာင္ဖို႔ လူျပည္ကိုဆင္းျပီး ၀တ္ျပဳတဲ႔ အရွင္သာရိပုတၱရာ ကိုေဟာတဲ႔ ေဒသနာေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။



(၃) နာတိ ၀ိတၳာရ နာတိသေခၤပ ေဒသနာ ကေတာ႔ မက်ဥ္းလြန္း၊ မက်ယ္လြန္း ေသာ တရားေတာ္လို႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ဒါကေတာ႔ အရွင္သာရိပုတၱရာက မိမိတ ပည္႔ရဟန္း (၅၀၀)ကို့ျပန္ေဟာတဲ႔ တရားျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ မွာ သင္ၾကားေဟာေျပာေနတဲ႔ ပ႒ာန္းဟာ အရွင္သာရိပုတၱရာက ျပန္ေဟာတဲ႔ မက်ဥ္းလြန္း၊ မက်ယ္ လြန္းေသာ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။



အမ်ိဳးစား (၃)မ်ိဳးအားျဖင္႔ ခြဲျခားေျပာၾကပါတယ္။


ပစၥယုေဒၵသ = ပစၥယ + ဥေဒသ = ပစၥည္း + အက်ဥ္း ေ၀ဖန္ျခင္း၊


ပစၥယနိေဒၵသ = ပစၥယ + နိေဒၵသ = ပစၥည္း + အက်ယ္ ေ၀ဖန္ျခင္း၊


ပရိ နိေဒၵသ = ပ႒ာန္းကို အက်ယ္ ေ၀ဖန္ျခင္း။



ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ ကိုနာၾကားျပီးခ်ိန္မွာေတာ႔ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ ကုေဋ (၈၀၀၀၀) ကြ်တ္တမ္း၀င္၊ လူျပည္က ရဟန္း ၅၀၀ - ရဟႏၱာ ျဖစ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ အျခား သာဓကေတြနဲ႔ ပ႒ာန္းဘာလို႔ တန္ခိုးၾကီးရေၾကာင္းကိုေတာ႔ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသရဲ႔ အေျချပဳပ႒ာန္းစာအုပ္မွာ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။ ရြတ္ဆိုျခင္းမွာေတာ႔ အသံကို အမ်ားနဲ႔ဆိုရင္လဲ အားလံုး ညီ ေအာင္၊ ပီ ေအာင္၊ ၾကည္ေအာင္ ရြတ္ဆိုမွ အက်ိဳးပိုမ်ားမယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဆရာေတာ္အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ နဲ႔ အရွင္ေဆကိႏၵတုိ႔ ပ႒ာန္းကို ရွင္းလင္းေဟာၾကားထားတာ စာအုပ္နဲ႔ တရားေတာ္ေတြရွိတယ္၊ ဓမၼဗ်ဴဟာ ေဒၚခင္လွတင္၊ ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ တို႔ရဲ႔တရားေတြလည္း ရွိပါတယ္္။



အသိေပးမႈ...၊

ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုတ္၊ ဓမၼစၾကာႏွင့္အနတၱလကၡဏာသုတ္တရားေတာ္မ်ား၊ ကို အ နက္အဓိပၸာယ္ ႏွင့္တကြပူေဇာ္ႏိုင္ပါရန္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဓမၼစၾကာ ႏွင့္ အနတၱလကၡာသုတ္ တရားေတာ္မ်ား ကိုစာအုပ္တြင္ ဖတ္ၾကည့္ပါက အေသးစိတ္ပို မို သိရွိႏိုင္ပါတယ္။ ကူးယူၾကပါရန္။