သာမေဏငယ္မ်ားႏွင့္ အနာဂတ္သာသနာ၊

ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ သာသနာေတာ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾကေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္တို႔၏ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ တရားဓမၼမ်ားကုိ ယေန႔တုိင္ သတၱ၀ါအားလံုး လိုက္နာက်င့္ၾကံ အားထုတ္ႏုိင္ ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ယခုလို သာသနာေတာ္ႏွင့္ ေတြ႔ၾကံဳေနစဥ္မွာပဲ မိမိတုိ႔ကိုယ္တုိင္ လိုက္နာၾကဖုိ႔ လိုအပ္သလို၊ ေနာင္အနာဂတ္အတြက္ သာသနာေတာ္ကုိ မိမိတုိ႔ စြမ္းႏုိင္သည့္ဘက္မွ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ သင့္သည့္ဟု ခံယူမိပါတယ္။ သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္မ်ားသည္ ဂႏၴဓုရ= စာေပသင္ၾကားပို႔ခ်ျခင္းႏွင့္ ၀ိပႆနာဓုရ= တရားေတာ္အတုိင္း က်င့္ႀကံအားထုတ္ျခင္း ဆိုတဲ့ တာ၀န္ႏွစ္ရပ္ကို စြမ္းေဆာင္ေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သာသနာေတာ္ ဆုိရာတြင္ ပရိယတိၱသာသနာ၊ ပဋိပတိၱသာသနာ၊ ပဋိေ၀ဓသာသနာဟု သံုးရပ္ ရွိပါတယ္။ “ပရိယတိၱ ေယ၀ ဟိ သာသ နႆ မူလံ” ဆိုသည့္အတိုင္း ပရိယတိၱသည္ သာသနာေတာ္၏ အေျခခံမူလ ပဓာန ျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔ စာခ်ဆရာေတာ္၊ တိုက္အုပ္ဆရာေတာ္၊ တရားေဟာ ဆရာေတာ္တို႔သည္ တစ္ခါက သာမေဏ ငယ္ေလးမ်ား သာျဖစ္ပါတယ္။ သာမေဏငယ္မ်ားဘ၀မွ စတင္ၿပီး ဆရာရင္းမ်ားထံမွာ သင္အံမပ်က္ေလ့က်က္နာယူ မွတ္သားလာခဲ့ရာမွ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ သာသနာ့အက်ဳိးကို သယ္ပိုးခြင့္ရေသာ ဆရာေတာ္မ်ားဘ၀သို႔ ေရာက္ရွိလာၾကျခင္းပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ အနာဂတ္သာသနာေတာ္ အတြက္ ပရိယတိၱ စာေပသင္ၾကားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနၾကေသာ သာမေဏငယ္မ်ားကို ေမ့ေဖ်ာက္ မထားသင့္ပါ။ နိေျဂာဓ သာမေဏငယ္ကို ဖူးျမင္ရေသာ သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အျဖစ္ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး၊ သာသနာေတာ္ကို ခ်ီးျမႇင့္ေျမႇာက္စားခဲ့တဲ့ သာသနာျပဳ မင္းျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ စံ၀င္ၿပီးေနာက္ သာသနာႏွစ္ ၂၃၅ခုႏွစ္မွာ သာသနာေတာ္အတြင္း တိတိၳတကၠတြန္းမ်ား ၀င္ေရာက္မႈေၾကာင့္ တတိယသဂၤါယနာ တင္ခဲ့ရပါတယ္။ တတိယ သဂၤါယနာတင္ ဒါယကာ သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးသည္ နိေျဂာဓ သာမေဏငယ္ကို ဖူးျမင္ခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္မွစၿပီး သာသနာ ေတာ္ကို ေထာက္ပံ့ခဲ့တဲ့ သာသနာ့ ဒါယကာ တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။ သီရိဓမၼာေသာက မင္းႀကီးက တတိယ သဂၤါယနာေတာ္ကို ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ အရွင္မဟာ ေမာဂၢလိပုတၱတိႆ မေထရ္ျမတ္ႏွင့္ တိုင္ပင္ကာ ဆရာ၊ ဒကာ ညီညြတ္စြာနဲ႔ ဗုဒၶသာသနာ ထြန္းကားပ်ံ႕ပြားေရး အတြက္ ကိုးတိုင္းကိုးဌာနကုိ သာသနာျပဳမ်ား ေစလႊတ္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုကိုးဌာနမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံက သထံုၿမိဳ႕ကို အရွင္ေသာဏႏွင့္ အရွင္ဥတၱရ အမွဴးျပဳေသာ မေထရ္ငါးပါးတို႔ သာသနာျပဳဖုိ႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ထိုမေထရ္တို႔၏ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ယေန႔တိုင္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ သာသနာေတာ္ ထြန္းကားလ်က္ ရွိေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သာသနာ ျပန္႔ပြားလာရျခင္း အေၾကာင္းရင္းမွာ နိေျဂာဓ သာမေဏငယ္က စတင္ခဲ့တယ္လို႔ ဆုိရင္ မွားမည္မထင္ပါ။
ယေန႔ အခ်ိန္အခါမွာ သာသနာေတာ္၏ ရင္ေငြ႕ကို ခိုလံႈေနၾကေသာ သာမေဏငယ္ေလးမ်ားကို ဒါယိကာ၊ ဒါယကာမေပါင္းႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔က ေထာက္ပံ့မွသာလွ်င္ အနာဂတ္သာသနာအတြက္ အက်ဳိးသက္ ေရာက္ရာမႈ ရွိပါလိမ့္မယ္။ သာသနာေတာ္မွာ ကိုရင္(သာမေဏ)ရွိမွသာ ဦးဇင္း၊ ဘုန္းႀကီး၊ ဆရာေတာ္ျဖစ္လာပါမယ္။ ယေန႔ ပရိယတိၱစာေပတြင္ ဂုဏ္ထူးဘြဲ႕တံဆိပ္ေတာ္မ်ား ဆက္ကပ္လွဴ ဒါန္းျခင္း ခံေနရေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားသည္ တခ်ိန္တခါက သာမေဏငယ္ကေလး မ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။ လူအမ်ား စုက နာမည္ႀကီးေသာ၊ ဂဏန္းေပးေသာ ဆရာထံသြားၿပီး မိမိတုိ႔ ေလာကီ အက်ိဳးစီးပြား ေမွ်ာ္ကုိးကာ လွဴဒါန္းမႈေတြ လုပ္ၾကပါတယ္။ နာမည္ႀကီးေသာ ဘုရားကုိ ေရႊအထပ္ထပ္ခ် ခ်င္ၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ပရိယတၱိ စာသင္ တုိက္က စာသင္ေနတဲ့ ရဟန္းတပါးကုိ လိုအပ္တဲ့ စာအုပ္၀ယ္ေပးဖုိ႔ေတာ့ ေမ့ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ထုိစာသင္သား သံဃာေတာ္ကုိ ခ်ီးျမွင့္တာမွ သာသနာကုိ ခ်ီးျမွင့္ရာေရာက္ပါတယ္။ ဘုရားတည္တာသည္ သာသနာျပဳ ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အမ်ာစုကလည္း ဘုရားတည္တာကုိမွ သာသနာျပဳတယ္ ထင္ေနၾကတယ္။ စာသင္သား သံဃာတပါးကုိ ေထာက္ပံ့ေပးေနျခင္းကို သာသနာျပဳေနတယ္လို႔ မျမင္ၾကပါဘူး။ ဒါေတြသည္ သိသင့္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြပါ။ (ဒီအခ်က္ေတြကုိလည္း လူတုိင္းသိေစခ်င္ပါတယ္)။
ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ ေျပာဆုိဆက္ဆံရာမွာလည္း မိတ္ေဆြေတြ ေျပာသလို ေျပာလို႔ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ စကားလံုး သံုးႏႈန္းတတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ မိမိတုိ႔ သာသနာကုိ ဦးေဆာင္ေနတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကုိ မိမိတို႔က နည္းလမ္းမွန္စြာနဲ႔ မခ်ည္းကပ္၊ မေျပာဆုိတတ္ရင္၊ ေလးစားမႈ မရွိရင္ ဘယ္သူကမွ အေလးအျမတ္ ျပဳမည္ မဟုတ္ပါ။ ကိုရင္ငယ္ေလးပဲ ဆုိၿပီး မေလးမစား ဆက္ဆံမႈေတြ မလုပ္အပ္ပါ။ အသက္အရြယ္ကိုသာ မၾကည့္ပဲ သီလတရားကုိ ၾကည္ညိဳၿပီး ကိုးကြယ္ရမွာပါ။ ကုိရင္ငယ္တပါးသည္ ၁၀ပါး သီလရွိပါတယ္။ မိမိက ငါးပါးသီလ ေတာင္ လံုျခံဳမႈ ရွိလားဆုိတာ စမ္းစစ္သင့္ပါတယ္။
အနာဂတ္ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ သာသနာေတာ္သည္ ယေန႔ သာမေဏ(ကိုရင္)ငယ္တို႔၏ လက္တြင္ရွိ ေနသည္ကို အထူးဂ႐ုျပဳၾကေစခ်င္ပါတယ္။ အနာဂတ္သာသနာေတာ္ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရးတြင္ သာသနာ့တာ၀န္ ကို ထမ္းေဆာင္ၾကမည့္ ကိုရင္သာမေဏငယ္မ်ား၏ အခန္းက႑သည္ အဓိက ျဖစ္ေၾကာင္း သတိရေစခ်င္ပါတယ္။ သာသနာေတာ္သံုးရပ္တြင္ ပရိယတိၱသာသနာသည္ အေျခခံမူလျဖစ္ပါတယ္။ ထိုပရိယတိၱစာေပကို ေခတ္အဆက္ဆက္ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္လာၾကေသာ မ်ဳိးဆက္သစ္ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ား အေနျဖင့္ ထိုမ်ဳိးဆက္သစ္ သာမေဏငယ္တို႔ကုိ အားေပး ခ်ီးေျမႇာက္သင့္ပါတယ္။
အခြင့္အခါသင့္တိုင္း သာသနာအတြက္ အေရးပါသည့္ ေနရာမ်ားမွာ မြန္ျမတ္တဲ့ ေကာင္းမႈေတြ ျပဳလုပ္ႏုိင္ၾကသျဖင့္ ေကာင္းက်ိဳးလိုရာ ဆႏၵမ်ား ျပည့္၀ႏုိင္ၾကပါေစ။