ဆည္ေပၚငါးေက်ာ္ရင္ ဟင္းအုိးထဲေရာက္တတ္တယ္

ဆည္ေပၚငါးေက်ာ္ရင္ ဟင္းအုိးထဲေရာက္တတ္တယ္

ေပ်ာ္ဘြယ္အေနာက္လက္က ေက်ာင္းရြာ မက်ီးကုန္းဆိုတာ ေရွးက အလြန္ထင္ရွားခဲ့တဲ့ ေတာရြာစာသင္တုိက္ ႀကီး တစ္ခုေပါ့။ ဆရာေတာ္ႀကီးက ေမာ္လၿမိဳင္ ေတာင္ေလးလံုး ဆရာေတာ္ႀကီးနဲ႔ အျပန္အလွန္ စာသင္ေပးခဲ့ဖူးၾကတဲ့ ပါဠိနဲ႔ သကၠဋ အလြန္ေတာ္တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီး။ အဲဒီနယ္တစ္၀ုိက္မွာ အေလ့အထတစ္ခုက သာေရး နာေရး အေၾကာင္းႀကီး ငယ္ရွိလို႔ ပတ္၀န္းက်င္ ဆရာေတာ္ေတြကို ပင့္တဲ့အခါ အလွဴပြဲအႀကိဳေန႔ညေန အေရာက္ၾကြၾကတယ္။ ညမွာ ဟုိေက်ာင္း ဒီေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ေတြ ဆံုမိၾကၿပီဆုိရင္လဲ စာေၾကာင္း ေပေၾကာင္း ေျပာၾကတာပဲ။ အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းရြာမက်ီး ကုန္းေက်ာင္းမွာ ဆုံျဖစ္ၾကၿပီဆုိရင္ေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ အရွိန္အ၀ါေၾကာင့္ စာေပအေၾကာင္းကလဲြၿပီး ရပ္ေရးရြာေရးနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္းကုိ မေျပာ၀ံ့ၾကဘူး။

တစ္ညမွာေတာ့ စာေပစကား၀ုိင္းမွာ “စန္းေတာ” ဆရာေတာ္ႀကီးေျပာေနတဲ့ အယူအဆေတြဟာ တျခားပုဂၢိဳလ္ မ်ားရဲ႕ အျမင္နဲ႔ မကုိက္ညီတဲ့ အတြက္ ပိဋကတ္ေဘာင္ကုိ ေက်ာ္လြန္ေနတယ္လုိ႔ ထင္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “႐ံုးကုန္း” ဆရာေတာ္ႀကီးက...
“စန္းေတာဆရာေတာ္... ဆည္ေပၚကုိ ငါးေက်ာ္ရင္ ဟင္းအုိးထဲေရာက္တတ္သေနာ္။ ဆရာေတာ္ေျပာေနတာေတြ ဟာ ဆည္ေပၚငါးေက်ာ္ေနတယ္ထင္တယ္” လို႔ ၀င္ေထာက္လိုက္တယ္။ အဲဒီအခါမွာ မက်ီးကုန္း ဆရာေတာ္ႀကီးက...

“ဆည္ေပၚငါးေက်ာ္တာ ဒီအတုိင္းဖမ္းလို႔ ဘယ္ရမလဲ၊ ေတာင္းနဲ႔ အုပ္ဖမ္းမွေပါ့” လို႔ မိန္႔ၾကားလိုက္ပါတယ္။ ဒီစကား၀ုိင္းမွာေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားရဲ႕ စကားက အခ်င္းခ်င္း ပညာရွင္ဆန္ၾကလို႔ နံေဘးက ၾကးရသူေတြ လႊတ္ခနဲ နားမလည္ႏုိင္ၾကဘူး။

ဆည္ေပၚငါးေက်ာ္တယ္ဆုိတာက ေျပာတဲ့စကားဟာ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာ၊ ဋီကာတုိ႔မွာ မိန္႔ဆုိထားတဲ့ ေဘာင္ကုိ ေက်ာ္လြန္ေနတယ္လို႔ ဆုိတာပါ။
ဟင္းအုိးထဲ ေရာက္တတ္တယ္ဆုိတာ အပါယ္ငရဲက်ေရာက္တတ္တယ္လို႔ ဆုိလိုတာ။

ေတာင္းဆုိတာ ပိဋကတ္သံုးပံုကုိ ေျပာတာ။ ပါဠိဘာသာနဲ႔ ပိဋကတ္သဒၵါက ေတာင္းလို႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ဓမၼခႏၶာေတြကုိ အုပ္စုတူရာ တူရာေပါင္းၿပီး ၀ိနည္းအုပ္စု၊ သုတၱန္အုပ္စု၊ အဘိဓမၼာအုပ္စု အျဖစ္နဲ႔ စုေပါင္း သဂၤါယနာတင္တာဟာ ပစၥည္း၀တၳဳေတြကုိ ဖ႐ိုဖရဲ မျဖစ္ေအာင္ ေတာင္းထဲမွာ စုထည့္ထားတာနဲ႔ တူလို႔ အဲဒီဓမၼခႏၶာအုပ္စု သံုးမ်ိဳးကုိ ပိဋကတ္သံုးပံုလို႔ ေခၚၾကတာပါ။

ဆရာေတာ္ႀကီး အမိန္႔ရွိတဲ့ “ဆည္ေပၚငါးေက်ာ္တာ ဒီအတုိင္းဖမ္းလို႔ ဘယ္ရမလဲ” ဆုိတာက ပိဋကတ္စာေပ အေထာက္အထားမပါဘဲ ဒီအတုိင္း အလြတ္ေျပာလို႔ ေဘာင္မ၀င္ဘူးလို႔ ဆုိလိုက္တာ။ “ေတာင္းနဲ႔ အုပ္ဖမ္းမွေပါ့” ဆုိတာ ကေတာ့ ပိဋကတ္ အေထာက္အထားနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္အခ်က္ဟာ မွားတယ္လို႔ တိတိက်က်ေျပာမွေပါ့လို႔ ဆုိလိုပါတယ္။

ေရွးမေထရ္ျမတ္တို႔ရဲ႕ ေလးနက္တဲ့ စကား၀ုိင္းတစ္ခုကုိ အာ႐ံုျပဳၾကည္ညိဳႏုိင္ဖုိ႔ တင္ျပလိုက္ရတာပါ။

ဆည္ေပၚငါးမေက်ာ္ေစဖုိ႔နဲ႔။

ေက်ာ္လာရင္ ေတာင္းနဲ႔ အုပ္ဖမ္းႏုိင္ဖုိ႔ အတုယူအားက် ေစခ်င္တာလဲ တစ္ေၾကာင္းေပါ့။

ဓမၼေဘရီ အရွင္၀ိရိယ (ေတာင္စြန္း)