တခ်ိဳ႕က ဥပဓိ႐ုပ္ အင္မတန္ဆိုးၾကေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕က အင္ မတန္ေကာင္းၾက၏။ တခ်ိဳ႕က စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ျပင္းစြာ႐ုန္း ကန္လႈပ္ရွားျပီးမွ ရၾကေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕က လြယ္ကူစြာရၾကေပ သည္။ ထိုသို႔ ကြာျခားေနတာကေတာ႔ မတူညီေသာ ကံတရားတို႔ ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။
ထိုသို႔ မတူညီၾကေသာ အက်ိဳးတရားမ်ားသည္ မတူညီေသာ ျပဳခဲ႔ဘူး သည့္ကံတရားတို႔ မတူညီျခင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ အကုသိုလ္တရား တို႔ကို ျပဳလုပ္ေနတုန္းမွာပင္ ေရွးကံ၏ အေထာက္ အပံ႔ေကာင္း ျခင္းေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးသုခတရားတို႔ ေတြ႔ေနရတတ္ေပသည္။ ယခု ေကာင္းမႈတရားတို႔ကို ျပဳလုပ္ေနေသာ္လည္း ေရွးကံ၏ အေထာက္အပံ႔ဆိုးျခင္းေၾကာင့္ ဆိုးက်ိဳးတရား တို႔လည္း ေတြ႔ေနရ တတ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုျဖစ္ဆဲ၌ ေကာင္းမႈတရားတို႔ကိုသာ မ်ားမ်ားျပဳလုပ္ၾကပါေလ။ ေကာင္းမႈ ျပဳျခင္းေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳး တရားတို႔ ခ်က္ခ်င္းရေနသလို မရ တာလည္း ရွိေနတတ္ေပသည္။ ဗုဒၶ၀ါဒသည္ အက်ိဳးကိုလိုက္ေသာ ၀ါဒမဟုတ္၊ အေၾကာင္းကိုသာ ေကာင္းေအာင္ျပဳေသာ ၀ါဒျဖစ္သည္ကို သတိျပဳရေပမည္။
တခါတရံ၌လည္း ေကာင္းမႈတို႔ကုိ ျပဳလုပ္ေနျခင္း၊ ေရွးကံ၏ အေထာက္အပံ႔ ေကာင္းျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ေကာင္က်ိဳးတရားတို႔ သည္ တဟုန္ထိုးက်ေရာက္လာတတ္ေပရာ ထိုအခါ၌ ရရိွေသာ အက်ိဳးတရားတို႔ကို အေၾကာင္းျပဳျပီး တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ ေယာက္ ဂုဏ္တုဂုဏ္ၿပိဳင္လုပ္ျခင္း(မာန)၊ မနာလိုျခင္း (ဣႆာ)၊ ၀န္တိုျခင္း (မစၧရိယ) တရားတို႔ျဖစ္ေနလွ်င္ကား မသင့္ေလ်ာ္လွေပ။ ထို မာန၊ ဣႆာ၊ မစၧရိယတို႔ကို ေမြးျမဴတားၾကလွ်င္ ေနာင္သံသရာဆင္းရဲ၊ ယခုဘ၀မ်က္ေမွာက္ဆင္းရဲတို႔သည္ ေနာက္ကထပ္ၾကပ္မကြာလိုက္ ေနဦးမည္ကို သတိျပဳရေပမည္။
သူဘုန္းကံႏွင့္သူရွိေသာသေဘာကို သာဓက၀တၳဳ ထုတ္ျပပါအ႔ံ။ ဤ ၀တၳဳမွာ ဗုဒၶက သတၱ၀ါတို႔ ဣႆာတရားကင္းရွင္းစြာ ေနထိုင္တတ္ ေအာင္ႏွင့္ သူ႔ဘုန္းကံႏွင့္သူ အက်ိဳးေပးတတ္ပံုကို ဆံုးမလိုျခင္းျဖစ္ သည္ဟု သိျမင္ႏိုင္ပါသည္။
တစ္ေန႔ေသာအခါ၌ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးႏွင့္ ရဟန္း သံဃာ ေတာ္တို႔ ဆြမ္းခံႂကြလာၾကရာ ဘုရားရွင္က ေပ်ာ္ပြဲစား ထြက္လာၾက ေသာ ကေလးငယ္တို႔ကိုျမင္ေလေသာ္ ဆြမ္းခံ ဆက္မႂကြေတာ႔ဘဲ ရဟန္းတို႔ကို သစ္ပင္ရိပ္ေတြမွာ အနားယူ ေစေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ရဟန္းေတာ္တို႔က ဘုရားရွင္အား ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားေမးျမန္းၾက၍ ဘုရားရွင္ကေျဖၾကားေတာ္မူေလ၏-
ေမး - အရွင္ဘုရား၊ ဆြမ္းခံမႂကြေတာ႔ဘူးလားဘုရား။
ေျဖ - မႂကြေတာ႔ဘူး ခ်စ္သားတို႔၊ ေတာထဲမွာဘဲဘုန္းေပးမယ္။
ေမး - အရွင္ဘုရား၊ ဆြမ္းဘုန္းမေပးလွ်င္ ဘယ္အရာကို ဘုန္း
ေပးေတာ္မူပါမလဲဘုရား။
ေျဖ - ခ်စ္သားတို႔…၊ မုန္႔ခဲဖြယ္တို႔ကို ဘုန္းေပးမယ္။
ေမး - အလွဴရွင္က ဘယ္သူေတြရွိလို႔ပါလဲဘုရား။
ေျဖ - အလွဴရွင္ေတြကေတာ ေ႔ရွမွာျမင္ေနရတဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္
လာတဲ႔ ကေလးငယ္တို႔ဘဲ။ အလွဴခံက ေနာက္မွာလာလိမ္႔
မယ္ ခ်စ္သားတို႔…။
ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ မည္သူျဖစ္သည္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနခ်ိန္ ေနာက္၌ အရွင္မဟာကႆပကိုယ္ေတာ္ၾကီး ႂကြလာရာ ကေလးတို႔သည္ “တို႔ အရွင္ဘုရားၾကီးႂကြလာျပီ” ဟူ၍ အရွင္မဟာ ကႆပကိုယ္ေတာ္ၾကီးထံသို႔ ေျပးလာၾကျပီး မုန္႔ခဲဖြယ္ တို႔ကို ဆက္ ကပ္ၾကေလ၏။ ထို႔ေနာက္ အရွင္မဟာ ကႆပကိုယ္ ေတာ္ၾကီးက ဘုရားရွင္ႏွင့္ ရဟန္းေတာ္တို႔ကို ျပန္လည္ဆက္ကပ္ခဲ႔ေလ၏။
ဤေနရာ၌ စာဖတ္သူတို႔အေနျဖင့္ အဘယ္ကဲ႔သို႔ သံုးသပ္ၾကမည္ နည္း။ ဘုရားရွင္ႏွင့္ အရွင္မဟာကႆပကိုယ္ေတာ္ၾကီး တို႔တြင္ အဘယ္သူက ဘုန္းကံၾကီးမားပါသလဲ။ ဘုန္းကံတရား တို႔ကေတာ႔ ဘုရားကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးအား အဘယ္သူမွ ယွဥ္ျခင္းငွါ မတတ္ ေကာင္းပါေပ။ သတၱ၀ါအားလံုးတို႔၏ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ ပင္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးက သာပါသည္။ ထို္သာဓက၌ သူ႔ကုသိုလ္ကံႏွင့္သူ ဘုန္းကံ အေလ်ာက္ အက်ိဳးေပးျခင္း သာျဖစ္ပါ သည္။
ယခုလက္ရွိဘ၀၌ ရရွိေသာအက်ိဳးတရားတို႔သည္ အတိတ္က အေၾကာင္းတရားမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ တခ်ိဳ႕ဥာဏ္ေကာင္းသည္၊ တခ်ိဳ႕ဥာဏ္မေကာင္းၾက။ တခ်ိဳ႕ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနႏိုင္ၾကသည္၊ တခ်ိဳ႕ ဆင္းရဲမြဲေတၾကသည္။ ကိုယ္ထက္သာလို႔ မနာလို မျဖစ္ၾက ႏွင့္။ ျပဳခဲ႔ေသာကံတရားတို႔ မတူညီၾကတာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိေသာအက်ိဳးျခင္းလည္း မတူညီၾကျခင္းျဖစ္ေပသည္။ အတိတ္က ျပဳခဲ႔ေသာ ကံတရားတို႔ေၾကာင့္ ယခုရရွိခံ စားရေပသည္။ ယခုျပဳ ေသာကံတရားတို႔သည္ ေနာင္ခံစားရေပမည္။ ေနာင္ဆိုရာ၌ ေနာက္ ဘ၀တစ္ခုတည္းကိုဘဲ မမွတ္ယူ သင့္ေပ။ ထိုသို႔ တစ္ခုတည္းကိုသာ မွတ္ယူလိုက္လွ်င္ ေနာက္ ဘ၀ေကာင္းစားဘို႔အေရး ယခုဘ၀ ကုသိုလ္လုပ္ ဆိုသလို ျဖစ္ေနေပမည္။ ေနာင္ဘ၀ေတြတပ္မက္ျပီး ကုသိုလ္လုပ္ေနျပန္ လွ်င္လည္း ကိုယ္ခႏၶာကိုယ္ကို ေရာင္းစားေန သလို ျဖစ္ေနေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၏အဆံုးအမအတိုင္း ဘ၀ေတြကို မတပ္မက္ဘဲ ဘ၀ကုန္ရာ၊ ဒုကၡေတြခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ နိဗၺာန္ သို႔သာ အလိုရွိေသာဆႏၵျဖင့္ ကုသိုလ္တရားတို႔ကို ျပဳလုပ္ၾကပါကုန္။ ကိုယ္ျပဳေသာ ကံတရားတို႔သည္ အရိပ္ကဲ႔သို႔ ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္ပါ ေနမွာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဆုေတာင္းတာ မေတာင္းတာက အဓိကမက် ဘဲ ပါရမီအလုပ္တို႔ကို ျပဳလုပ္ေနဘို႔ကသာ အဓိက က်တာျဖစ္ျခင္း ေၾကာင့္ ပါရမီအလုပ္ ေန႔စဥ္ျပဳလုပ္ၾကပါကုန္။
စာဖတ္သူတို႔အားလံုး ကိုယ္က်န္းမာ၊ စိတ္ခ်မ္းသာျပီး ေကာင္းက်ိဳးလိုရာဆႏၵ ျပည့္၀ႏိုင္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment