“မိဘဟူသည္…”

မိကိုညာက၊ ဖကိုလက္၀ဲ၊ ကိုင္ဆြဲခ်ီလ်က္၊ ပခံုးထက္၀ယ္၊ အသက္ဆံုးေအာင္၊ ျမတ္ႏိုးေဆာင္၍၊ အေခါင္အဖ်ား၊ လုပ္ေကၽြးျငားလည္း၊ ေမြးဖြားပိုက္က်ိဳး၊ ေရွ႕တင္ပိုးသည္၊ ေက်းဇူးလက္ၿပိဳင္၊ မဆပ္ႏိုင္ခဲ့။

(မဃေဒ၀)

မိဘႏွစ္ပါးသည္ မိမိတုိ႔၏ သားသမီးမ်ားကုိ ကာလလေရၾကည္ သေႏၶတည္စကတည္းက စတင္ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္မွာ မိမိတစ္ဘ၀အတြက္ ခႏၶာခ်ဳပ္ၿငိမ္းသည့္ တုိင္ေအာင္ျဖစ္သည္။ မိဘတုိ႔၏ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ ေစတနာတရားသည္ သားသမီးမ်ား အတြက္ အနႏၲေက်းဇူးတရားမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ သားသမီးမ်ားအေပၚ မိဘ၏ ေအးျမသန္႔စင္ၾကည္လင္


ေသာ ေမတၱာတရားမည္သည္ ေလ်ာ့နည္းသြားျခင္းမရွိေပ။ ျဗဟၼာမ်ား၌ ေမတၱာ၊ ဂ႐ုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာတည္း ဟူေသာ ဘာ၀နာတရားေလးပါး မကင္းမကြာ အၿမဲရွိေန သကဲ့သို႔ ထုိနည္းတူ မိဘမ်ားမွာလည္း သားသမီးမ်ားအေပၚ၌ ထုိဘာ၀နာတရားေလးပါး မစြန္႔ခြာဘဲ အၿမဲျဖစ္ပြားလ်က္ ရွိေနျခင္းေၾကာင့္(တစ္နည္း) ျဗဟၼ၀ိဟာရတရားေလးပါး အစဥ္ျဖစ္ပြား လ်က္ရွိေသာေၾကာင့္ “ျဗဟၼာတိ၊ မာတာ၊ ပီတေရာ” အမိအဖတုိ႔မွာ ျဗဟၼာမ်ားပင္ဟု ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ မိဘတုိ႔သည္သားသမီးမ်ားကို ကေလးဘ၀၌ပင္ စကားတတ္ေအာင္၊ ၀တ္တတ္ေအာင္၊ စားတက္ေအာင္၊ လိမၼာယဥ္ေက်းေအာင္၊ ဘုရားရွိခိုးတတ္ေအာင္၊ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ စကားေျပာတတ္ေအာင္ သင္ေပးၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိဘတုိ႔မွာ သားသမီးတုိ႔၏ ပုဗၺါစရိယ (လက္ဦးဆရာ)လည္းမည္သည္။ ေလာကတြင္ ႐ုပ္ပမာဏအားျဖင့္ အႀကီးဆံုးဟု ယူဆၾကေသာ ေျမႀကီး၊ စၾက၀ဠာ၊ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ႏွင့္ သမုဒၵရာစသည္တုိ႔သည္ မိဘတုိ႔၏ ေက်းဇူးတရားပမာဏႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ေသာ္ ၀ါးရြက္၊ အပ္နဖါး၊ ႏြားခ်ိဳ၊ မုိးေရေပါက္စသည့္ ပမာဏသာျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္။ သို႔ျဖစ္၍ မိဘတုိ႔၏ ေက်းဇူးဂုဏ္ ကားဆပ္၍ပင္ မကုန္ႏိုင္ပါ။
မိဘတုိ႔၏ေက်းဇူး၊ ေမတၱာတုိ႔ကို အဖန္ဖန္ပြားမ်ား သတိတရားရွိေနဖုိ႔ လိုပါသည္။ မိဘတုိ႔ရွိစဥ္ အခါတြင္ ေမတၱာစိတ္၊ ၾကင္နာစိတ္၊ က႐ုဏာ၊ ေစတနာတုိ႔ျဖင့္ ျပန္လည္ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ၾကရမည္။ မိမိတုိ႔အေပၚ၌တင္ရွိေသာ မိဘတုိ႔၏ဂုဏ္ေက်းဇူးမွာ လြန္စြာမ်ားျပား ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ေက်းဇူးဂုဏ္ႀကီးမားလွေသာ မိဘတုိ႔ကုိ လုပ္ေကၽြးျပဳစုျခင္းျဖင့္ အလြန္အက်ိဳးႀကီး ျမတ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ မိဘတုိ႔သည္ အမွန္တကယ္လုပ္ ေကၽြးျပဳစုထုိက္ေသာ ေက်းဇူးရွင္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ဤမွ်ေက်းဇူးဂုဏ္ႀကီးမားလွေသာ မိဘမ်ားကို ေလာကီနည္းျဖင့္ ဆပ္မည္ဆုိလွ်င္ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ်ဆပ္၍မေက်ႏုိင္ေၾကာင္း ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ လူ႔သက္တမ္းတစ္ရာတမ္းတြင္ အသက္တစ္ရာရွည္သူသည္ မိဘေက်းဇူးေက်ေအာင္ဆပ္မည္ဟု လက္ယာပခံုးေပၚ၌ အမိကုိတင္၊ လက္၀ဲပုခံုးေပၚ၌ အဘကိုတင္လ်က္ ထုိအႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး ျပဳစုလုပ္ေကၽြးေသာ္လည္း မေက်ႏိုင္ေၾကာင္း၊ သဒၶါ၊ သီလ၊ စာဂ စေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား မရွိေသးသည့္ မိဘတုိ႔ကို သဒၶါ၊ သီလ၊ စာဂ၊ ပညာတို႔ျဖင့္ ျပည့္စံုေစရန္ ေလာကုတၱရာ အက်ိဳးအတြက္ ျပဳလုပ္ေပးျခင္းျဖင့္သာ ေက်းဇူးဆပ္ရာေရာက္ေၾကာင္း ျမတ္ဗုဒၶက မိဘေက်းဇူးဆပ္နည္းကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
ဥစၥာေတြ ဘယ္ေလာက္ေပါေပါ၊ ႐ုပ္ေတြဘယ္ေလာက္ေခ်ာေခ်ာ၊ ပညာေတြဘယ္ ေလာက္တက္တက္၊ ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀န္းေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင့္ေတာင့္၊ ရာထူးေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲႀကီးႀကီး… ဒါေတြအားလံုးဟာ မိဘႏွစ္ပါးက ေပးခဲ့တဲ့ အေမြေတြပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စကား တစ္ရပ္ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။

~ မိဘရဲ႕ေမတၱာကို ေကာင္းကင္က လမင္းၾကီးနဲ႔ မႏိႈင္းပါနဲ႔။ မိဘရဲ႕ေမတၱာဟာ လမင္းၾကီးနဲ႔ မတူႏိုင္ပါဘူး။

~ လမင္းၾကီးမွာေတာ့ လသာရက္၊ လမိုက္ရက္ဆိုတာ ရွိေပမယ့္ မိဘႏွစ္ပါးမွာေတာ့ ေမတၱာ ကင္းတဲ႔ ရက္ဆိုတာ မရွိႏိုင္လို႔ပါပဲ။

~ မိဘရဲ႕ေမတၱာကို ေတာေတာင္လွ်ိဳေျမာင္ၾကားက စမ္းေရနဲ႔ မႏႈိင္းပါနဲ႔၊ မိဘရဲ႕ေမတၱာဟာ စမ္းေရနဲ႔ မတူႏိုင္ပါဘူး။

~ စမ္းေရဟာ တစ္ခါတစ္ရံမွာ ခမ္းေျခာက္သြားတတ္ေပမယ့္ မိဘရဲ႕ေမတၱာဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ခန္းေျခာက္မသြားလို႔ပါပဲ။

~ မိဘရဲ႕ေမတၱာကို သိပ္လွတဲ႔ပန္းပြင့္ေတြနဲ႔ မႏႈိင္းပါနဲ႔၊ မိဘရဲ႕ေမတၱာဟာ ပန္းပြင့္ေလးေတြနဲ႔ မတူႏိုင္ပါဘူး။

~ ပန္းေတြဟာ မၾကာမီႏြမ္းေျခာက္သြားတတ္ေပမယ့္ မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ ရင္တြင္းက ေမတၱာပန္းပြင့္ ေတြကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ႏြမ္းေျခာက္မသြားလို႔ပါပဲ။

~ မိဘရဲ႕ေမတၱာကို သိပ္လံုျခံဳတဲ႔ အိမ္ကေလးေတြနဲ႔လည္း မႏႈိင္းပါနဲ႔၊ မိဘရဲ႕ေမတၱာဟာ အိမ္ကေလးေတြနဲ႔ မတူႏိုင္ပါဘူး။

~ အိမ္ကေလးေတြဟာ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် အိုမင္းယိုင္နဲ႔သြား တတ္ၾကေပမယ့္ မိဘႏွစ္ ပါးရဲ႕ေမတၱာကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အိုမင္းမသြားၾကလို႔ပါပဲ။

ဤသို႔ျဖင့္ မိဘမ်ားအေပၚ စားေရး၊ ၀တ္ေရး၊ ေနေရး၊ က်န္းမာေရးအတြက္ အတက္ႏိုင္ဆံုး စီမံေဆာင္ရြက္ကာ ေက်းဇူးဆပ္သင့္သလို သဒၶါ၊ သီလ၊ စာဂ၊ ပညာ တရားေလးျဖာႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးၿပီး အေမ၏ ႏို႔ႏွစ္လံုးဖုိးႏွင့္ အေဖ၏ ေခၽြးဖုိးေက်ေအာင္ ဆပ္ႏိုင္သည့္ သားေကာင္းသမီးမ်ား ျဖစ္ၾကရေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါစို႔။…..။


“ေမတၱာစိတ္ျမတ္၊ အေအးဓာတ္ လႊမ္းပတ္္ကမာၻၿခံဳပါေစ…”



ကိုးကားခ်က္။ ။ “အသက္ေပးၿပီးခ်စ္တဲ့ အေမ” ( အရွင္အာစာရလကၤာရ )။

“သာသနာ့အေျခခံ” ( ဦးသက္စိန္ )။