ႏွစ္သစ္မဂၤလာ တရားရွာ

“စႏၵကူးရနံ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ေတာင္ဇလပ္ပန္းရနံ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ၾကာညိဳပန္းရနံ႔သည္ လည္းေကာင္းရွိ၏။ ထုိရနံ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးထက္ သီလရနံ႔သည္ အတုမရွိျမတ္၏။”

ယေန႔ အခ်ိန္ကာလသည္ကာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား အတြက္ႏွစ္သစ္ အခ်ိန္ကာလျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္ေဟာင္းမွအညစ္အေၾကးကို ႏွစ္သစ္မွာမပါလာ ရေအာင္ေဆးေၾကာသည္ ဟူ၍ေရသဘင္ပြဲေတာ္ကိုက်င္းပ ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ထုိသို႔အညစ္ အေၾကးကို ေဆးေၾကာသည္ဆိုရာ၀ယ္ မိမိ၏ ကိုယ္ထဲတြင္ရွိေနေသာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ တည္းဟူေသာကိေလသာျမဴအညစ္ အေၾကးမ်ားကို ေဆးေၾကာရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ မိမိကိုယ္ထဲတြင္ရွိေနေသာ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးကို သာမန္ေရျဖင့္ ျဖန္းပက္၍ စင္ၾကယ္ရိုးထံုးစံမရွိပါ။ ထိုသို႔ဆုိရလွ်င္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးကို ေဆးေၾကာရမည့္ အရာကိုရွာရန္လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ မည္သည့္ အရာျဖစ္ပါမည္နည္း…..။ သတၱ၀ါေတြ အာလံုးအတြက္ ဒုကၡ အားလံုးမွလြတ္ ေျမာက္ရာလမ္းေၾကာင္းကို ဗုဒၶ ဘုရားရွင္က ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားရွင္၏တရားေတာ္မ်ား အတိုင္းက်င့္ၾကံေနထိုင္သြားမည္ ဆိုပါက ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ေရသဘင္ပြဲက်င္းပ၍ေဆးေၾကာစရာလည္းမလိုပါ။ ဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္မ်ားသည္ ေလာက အတြက္ေနနည္းမ်ား၊ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းတရားမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ေရသဘင္ ပြဲကို ျမန္မာတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ေရွးရိုးအစဥ္အလာအရ က်င္းပသည္ ဟုဆိုေသာ္လည္း ယေန႔အခါကာလမွာ အလြန္ပင္ အကုသိုလ္မ်ားပါသည္။ ေရသဘင္ပြဲ ကာလ မ႑ပ္မ်ားတြင္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ၀တ္ဆင္မႈ ယုတ္ပ်က္၊ ဆင္ပ်က္ ျဖစ္လာၾကပါသည္။ ( လူတုိင္း၊ မ႑ပ္တုိင္းကို မေျပာလိုပါ ) ။ အမ်ိဳးသားမ်ားသည္လည္း ေသာက္စားမူးရစ္ကာ သတိေမ့ေလွ်ာ့ေနၾကပါသည္။ အက်ိဳးမရွိေသာ၊ ေသးသိမ္ညံဖ်င္းေသာ စကားမ်ား ကိုေျပာဆုိၿပီး အကုသုိလ္ကို ေငြႏွင့္၀ယ္ယူေနသည့္ အလားျဖစ္ေနပါသည္။( စာဖတ္သူမ်ားပင္ မွန္းဆၾကည့္ လွ်င္သိႏိုင္မည္ထင္ပါသည္ )။ ယခုလိုေသာက္စား ေပ်ာ္ပါးေနျခင္းသည္ ကုသိုလ္တရားျဖစ္မည္မဟုတ္ပါ။ အပါယ္အတြက္ ျပင္ဆင္ေနၾကျခင္းသာျဖစ္ပါမည္။ သို႔အတြက္ သတိတရားရွိဖို႔ အလြန္အေရးၾကီးပါသည္။ အသိတရားလက္ကိုင္ထားၿပီး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြား၍ ဥပုသ္သီလေစာင့္တည္ျခင္း၊ တရားရိပ္သာ၀င္ျခင္းအစ ရွိေသာ သတိရွိသူမ်ားအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရမည္မွာ မလြဲဧကန္ျဖစ္ပါသည္။ မိမိကိုယ္ ကိုျပန္လည္စမ္း စစ္ေစခ်င္ ပါသည္။ မိမိသည္ အသက္ရွင္ရာကိုသြားေနျခင္းလား..၊ ေသျခင္းတရားဆီကိုသြားေနျခင္းလားဆို တာ အေလးအနက္ထား စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ တေန႔ကုန္သြား တာႏွင့္ ေသမင္းသည္ မိမိေနရမည့္ အသက္ထဲမွ တေန႔ကို ႏႈတ္ယူသြားသည္ကို သတိသံေ၀ဂ ရၾကပါေတာ့။ ႏွစ္ တႏွစ္ကုန္သြားတိုင္း ငါလည္းေသဖို႔ တစ္ႏွစ္နီး လာၿပီ ဟူေသာ သံေ၀ဂ ဥာဏ္ရင့္သန္ၾကပါ။ သံေ၀ဂ ဥာဏ္ရမွ တရားအားထုတ္ျဖစ္ပါမည္။ ေလာက အတြက္ ေနဖို႔ သက္သက္ျပင္ဆင္ မေနေတာ့ဘဲ ေသေရးကိုလည္း ျပင္ဆင္ၾကပါေတာ့။ အသက္ (၂၅) ႏွစ္ရွိေသာလူတ ေယာက္သည္ (၇၅) ႏွစ္မတုိင္မီ (၁၈၂၅၀) ရက္သာက်န္ပါေတာ့သည္။
သာသနာကြယ္သည္ဆိုရာ၀ယ္ ဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္သည္ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက်န္ပါ ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိသည္ ယခုဘ၀မွာ ဘုရားသာသနာႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔ေနရေသာ္လည္း တရားေတာ္ႏွင့္ အညီလိုက္နာေနထိုင္ျခင္းမရွိ၊ ထိုသို႔ တရားေတာ္ႏွင့္ အညီလိုက္နာေနထိုင္ျခင္းမရွိပါကလည္း သာသနာကြယ္ သူႏွင့္ အလားတူပင္ျဖစ္ေပေတာ့မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေနာင္ဘ၀တြင္ အပါယ္လမ္းကို ေရာက္သြားပါ က လူ႔ဘ၀သို႔ျပန္ေရာက္ရန္မလြယ္ေတာ့ပါ။ လူတစ္သိန္းေသလို႔ တစ္ေယာက္ လူျပန္၍မျဖစ္ပါ။ လူျဖစ္ျပန္ သည္ဟုဆိုပါေတာ့ သစၥာတရားသိေသာ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ဖို႔သာ၍ပင္ ခက္ခဲပါသည္။ ယေန႔အခ်ိန္ကာလသည္ လူတုိင္းအတြက္ အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္ကာလ ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ေလာကီအလုပ္ေတြမွာသာ ၾကိဳးစားမေနပါႏွင့္၊ အလုပ္ႏွင့္ မအားဘူးလို႔လည္းအေၾကာင္းမရွာသင့္ပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုရေသာ္ အားလို႔ေသေသာ သူဟူ၍မ ရွိပါ။ မအားတဲ့ၾကားကဘဲ ေသသြားၾကရသည္ကို သတိသံေ၀ဂ ရၾကပါေစ။ ႏွစ္ေတြ အလီလီဆန္းသစ္ခဲ့သလို မိ မိရင္ထဲတြင္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ တည္းဟူေသာ ရတနာျမတ္သံုးပါး ထြန္းလင္းေတာက္ေျပာင္ကိန္း၀ပ္လာ ေအာင္တရားေတာ္မ်ား အတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုးေနထိုင္ၾကရပါမည္။
“ ဓေမၼာဟေ၀ ရကၡတ ဓမၼစာရီ ” ( တရားကိုေစာင့္ေရွာက္ေသာသူကို တရားကျပန္ေစာင့္ရွာက္ပါသည္ ) ။ တရားကို ခ်စ္ခင္မွသာ တရားကလည္းခ်စ္ခင္ပါသည္။ အေရးၾကံဳမွ ဘုရားတျခင္းသည္ ေအာက္တန္းစား (ဘယ ဗုဒၶဘာသာ) မ်ိဳးသာျဖစ္ပါမည္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာ ဓေလ့အရ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔တြင္ သက္ၾကီးပူေဇာ္ပြဲမ်ားျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ အဘိုး၊ အဖြား တို႔သည္လည္း သြားေတြက်ိဳး သလို မာန္၊ မာနေတြ က်ိဳးၿပီလား၊ ဆံပင္ေတြျဖဴ သလို မိမိစိတ္ ေတြျဖဴစင္ၿပီးလား၊ အေရေတြတြန္႔ သလို ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ေတြကို တြန္႔ဆုတ္ၿပီးလား ဟုစဥ္းစား ဆင္ျခင္ကာ အလံုးစံုေသာတရားဘာ၀နာကို က်င့္ၾကံအားထုတ္ သင့္ပါၿပီ။ ေနထိုင္ရာ ရပ္ကြက္မ်ားမွာလည္း ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔ ညေနတြင္ သံပံုးတီးကာ မေကာင္းဆိုး၀ါးႏွင္ထုတ္ၾကသည္ ဟုဆုိပါသည္။( အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ မျပဳလုပ္ပါ )။ အမွန္မွာ မေကာင္းဆုိး၀ါးမဟုတ္ပါ။ နိမ့္က်ေသာ အပါယ္ဘံုမွ သတၱ၀ါမ်ား သာျဖစ္ပါသည္။ (မိမိသည္လည္း ထုိဘ၀မ်ိဳးေရာက္ခဲ့သည္ကို သတိသံေ၀ဂ ရၾကပါ)။ အမွ်ေ၀ေသာအခါ သာဓုေခၚလို၍ ကပ္ေနေသာ သတၱ၀ါမ်ားကို သံပံုးတီး၍ ႏွင္ထုတ္ၾကျခင္းမွာ မျပဳလုပ္အပ္ပါ။ ( ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္တြင္လည္း ထုိသို႔ႏွင္ထုတ္ရမည္ဟု ေရးသားထားျခင္းမရွိပါ )။ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ငါးလႊတ္ပြဲမ်ားျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ထိုသို႔လႊတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ လႊတ္ေပးေသာသူသည္ သတၱ၀ါမ်ားကို ကိုင္ၿပီး “နင့္အသက္ ၁ ခါလႊတ္ ငါ့အသက္ ၁၀ ခါလႊတ္” ဟုဆုေတာင္းၾကပါသည္။ သတၱ၀ါမ်ားကို လႊတ္တာက ကုသိုလ္(ပုည) လို႔ေခၚပါတယ္။ “နင့္အသက္ ၁ ခါလႊတ္ ငါ့အသက္ ၁၀ ခါလႊတ္” ဟုဆုေတာင္းလိုက္တာက အလြန္ အမင္းျပဳလုပ္ျခင္း ( အဘိသခၤါ ) ဟုဆိုပါတယ္။ ထိုသို႔လွ်ာရွည္လိုက္တာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ငါးဘ၀ ၁၀ ခါေရာက္ ရပါလို၏ဟု ဆုေတာင္းသလိုျဖစ္သြားပါတယ္။ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔မွာ ငါးလႊတ္ၿပီး ငါးဘ၀ ၁၀ ခါေရာက္သြားပါ မယ္။ မိမိက ၁ခါလႊတ္ၿပီး ၁၀ ခါလြတ္ခ်င္တာက မဟာေလာဘ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ငါးဘ၀ ၁၀ ခါေရာက္ၿပီးသူမ်ား အလႊတ္ခံရမယ့္ ဘ၀ေရာက္ခ်င္တာက မသိမႈ (အ၀ိဇၨာ) ျဖစ္ပါတယ္။ ငါးလည္း လႊတ္ရေသး တယ္၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ငါးဘ၀ ၁၀ ခါေရာက္ရပါေစလို႔ဆုေတာင္းသလိုျဖစ္ကာ အရႈံးၾကီးရႈံးရပါတယ္။
ေထရ၀ါဒ တရားေတာ္ေတြကိုေလ့လာၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္တယ္ဆိုတာ အထက္တြင္ေရးခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးမျဖစ္ရေအာင္ျပဳလုပ္တက္ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ “တရားျမင္မွ ဘုရားကိုျမင္ပါမယ္၊ ဘုရားျမင္မွ သံဃာကိုျမင္ပါမယ္”။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ တို႔၏ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္ေတြကိုသိမွ သက္၀င္ယံုၾကည္ကိုး ကြယ္တက္ပါမယ္။ စာဖတ္သူမ်ားအေနႏွင့္လည္း မႏွစ္က ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ေတြရွိခဲ့ေပမဲ႔ ဒီႏွစ္သစ္ ကစၿပီးေလွ်ာ့နည္း ပယ္သတ္ႏိုင္ေအာင္ တရားဓမၼနဲ႕ေမြ႕ေလွ်ာ္ၾကပါေစ။ ႏွစ္သစ္မွာ ျဖဴစင္တဲ့ စိတ္အသစ္နဲ႔ သစၥာတရားမ်ားကို နာၾကား အားထုတ္ကာ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ၾကပါေစ။…..။

“ဓမၼခ်မ္းသာ ေတြ႔ေအာင္ရွာ အုိနာေသျခင္း ကင္းေစေသာ္”

“သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္တရားျမတ္ လႊမ္းပတ္ကမာၻတည္ေစေသာ္”

စာေရးသူ- ေအာင္ေဆြဦး