“ဂါမဏိ… လြန္ေလၿပီးေသာ အခါက သတၱ၀ါတုိ႔သည္ မကင္းေသာ ရာဂ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ရွိကုန္၏။ ယင္းတုိ႔ျဖင့္ ေႏွာင္ဖြဲ႔ကုန္၏။ ကေခ်သည္ သည္ ထုိသတၱ၀ါတုိ႔ အလယ္သို႔ ၀င္၍ ထုိသတၱ၀ါတုိ႔အား လြန္စြာႏွစ္သက္ျခင္း၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ မုိက္မဲေတြေ၀ျခင္းငွာ တပ္မက္ႏွစ္သက္ေစတတ္ေသာ အာ႐ံု၊ မုိက္မဲေတြေ၀ ေစတတ္ေသာ အာ႐ံုတုိ႔ကို အနီးသို႔ေဆာင္၏။ ထုိကေခ်သည္ သည္ မိမိလည္း လြန္စြာေမ့ေလ်ာ့လ်က္ သူတစ္ပါးတုိ႔ကုိလည္း လြန္စြာေမ့ေလ်ာ့ ေစတတ္ေသာေၾကာင့္ ေသသည္မွ ေနာက္၌ ပဟာသ အမည္ရွိေသာ ငရဲ၌ ျဖစ္ရ၏”
(သံယုတ္ပါဠိေတာ္)
သတၱ၀ါေတြ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနၾကတာကို ကယ္တင္မယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ရင္းေစတနာေၾကာင့္ ဘုရားရွင္သည္ ပါရမီျဖည့္က်င့္ၿပီး ဘုရားျဖစ္ေအာင္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ ခဲ့ရတယ္ဆုိတာ အားလံုးသိၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေသာ တရားေတာ္ေတြကို အႏွစ္ခ်ဳပ္္ရင္ ပိဋကတ္သံုပံု ရပါတယ္။ ထုိ ပိဋကတ္သံုးပံုကို အႏွစ္ခ်ဳပ္ရင္ ေဗာဓိပကၡိယတရား (၃၇)ပါး ရပါတယ္။ ထုိ ေဗာဓိပကၡိယတရား (၃၇)ပါးကို အႏွစ္ခ်ဳပ္ရင္ မဂၢင္ (၈)ပါး ရပါတယ္။ ထုိ မဂၢင္ (၈) ပါးကုိ ခ်ဳံ႕လိုက္ရင္ (သီလမဂၢင္ (၃)ပါး၊ သမာဓိမဂၢင္ (၃)ပါး၊ ပညာမဂၢင္ (၂)ပါး) သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာသည္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ တည္းဟူ ေသာ သိကၡာေတာ္သံုးရပ္ ႏွင့္ျပည့္စံုတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ထုိအေၾကာင္းေတြကိုေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိင္း သိသင့္တယ္လို႔ ခံယူမိပါတယ္။
ဘုရားရွင္ေဟာၾကားခဲ့ေသာ တရားေတာ္မ်ားကို ယေန႔တုိင္ နာၾကား၊ အားထုတ္ခြင့္ ရေနျခင္းမွာလဲ သာသနာကို အခက္အခဲေပါင္း မ်ားစြာၾကားမွ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္မ်ား၏ ေက်းဇူး ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔တုိင္လည္း ေနရာ အႏွံ႔အျပားမွာ တရားပြဲမ်ား ျပဳလုပ္နာၾကားေနဆဲပါ။ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံ အမ်ားစုမွာလဲ ဆရာေတာ္မ်ားမွ သာသနာအက်ိဳး၊ လူသားေတြ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ တရားဓမၼမ်ား ေဟာၾကားဆံုးမ ေနၾကပါတယ္။ ထုိတရားေတြသည္ တုိင္းသားျပည္သူတုိ႔၏ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ အတြက္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိတုိ႔ ကိုယ္တုိင္ပင္ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။ တရားဓမၼေတြ မည္သို႔ပင္ ေဟာၾကားဆံုးမ ေနေသာ္လည္း လိုက္နာက်င့္ၾကံျခင္း မရွိရင္ေတာ့ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကို ေဆာင္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူတဦးနဲ႔ တဦးရဲ႕ အထံု ပါရမီ မတူတာေၾကာင့္ အားလံုး မလိုက္နာႏုိင္တာကို အျပစ္မဆုိသာပါ။ သို႔ေသာ္ တရားဓမၼကုိေတာ့ တန္ဖိုးထားတတ္ဖုိ႔၊ ႐ိုေသေလစားဖုိ႔ လိုအပ္မယ္လို႔ ေတြးမိပါတယ္။
ယေန႔အခ်ိန္အခါမွာ အေနာက္တုိင္း ယဥ္ေက်းမႈမ်ား၊ ဂီတပညာမ်ား၊ ေနထုိင္မႈ စရိုက္မ်ား စတဲ့ ေလာကီ အသြင္အျပင္ေတြကို အတုယူလာၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ လူတုိင္းမွာ ကိုယ္ေက်နပ္တဲ့ အာရံုနဲ႔ ေနတာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ အားလံုးကုိ ၀င္ေရာက္ မေျပာလိုပါဘူး။ သာသနာႏွင့္ ေလာကီ အလုပ္ေတြ ေရာေႏွာၿပီး လုပ္ေဆာင္တာေတာ့ မျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥတခု လို႔ခံယူမိပါတယ္။ ဂီတ၊ အႏုပညာ နဲ႔ပတ္သတ္လို႔ သိျမင္လာတာ ေတြကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဂီတ၊ အႏုပညာဆုိတာ လူသားေတြရဲ႕ အသိေတြ၊ ေနထုိင္မႈ စ႐ိုက္ေတြကုိ ေျပာင္းလဲ ႏုိင္စြမ္းရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ငယ္စဥ္က မိခင္ေမတၱာဖြဲ႔ သီခ်င္း တပုဒ္ထဲမွာ “ျမတ္စြာဘုရားေတာင္မွ ႏုိ႔တလံုး ဖိုးသာ ေက်တယ္ အေမ” လို႔နားေထာင္ခဲ့ရပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္ ႏုိ႔တလံုးဖိုးပဲ ေက်တယ္ဆုိေတာ့ ငါတုိ႔ ဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ဆပ္ဆပ္ ေက်မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ အမွတ္မွားခဲ့ပါတယ္။ (မိဘေမတၱာကို ပံုေဖာ္တာ မွန္ေသာ္လည္း အသိမွား၊ အမွတ္မွားျဖစ္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္မိဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္)။ အရွင္ဆႏၵာဓိက ေရးတဲ့ “ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုး ေက်ပါတယ္” ဆုိတဲ့ စာအုပ္ဖတ္တဲ့ အခ်ိန္က်မွ အမွန္ကို သိခဲ့ရတာပါ။ ဒီေနရာမွာ သီခ်င္းစာသားေတြကုိ သတိထားေစခ်င္ပါတယ္။ ေတဘံုမာ၊ ဘ၀သံသရာ စတဲ့ သီခ်င္းေတြကေတာ့ နားေထာင္ရင္းနဲ႔ပဲ တရားအသိ ရသြားႏုိင္ပါတယ္။
“ပထမ အရြယ္မွာ ပညာရွာ၊ ဒုတိယ အရြယ္မွာ ဥစၥာ၊ တတိယ အရြယ္မွာ ဘာ၀နာ တရားပြားၾကစို႔” လို႔ ဆုိၾကပါတယ္။ ႐ုတ္တရက္ၾကည့္လိုက္ရင္ မွန္တယ္ထင္ရတယ္။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ပါစို႔။ တတိယ အရြယ္ေရာက္မွ ဘာ၀နာ တရားပြားမယ္ဆုိေတာ့ ဘာ၀နာပြားမယ့္ အလုပ္ကို ေနာက္ဆံုးမွ လုပ္ရမယ္ထင္တဲ့ သေဘာ သက္ေရာက္ေနပါတယ္။ တတိယ အရြယ္ မေရာက္ခင္ မေသဘူးလို႔ ဘယ္သူက အာမခံေပးႏုိင္မလဲ။ လူဆုိတာ အသက္ႀကီးလာရင္ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ အလုပ္လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မႈက အားနည္းလာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွ တရားအားထုတ္ရင္ တရားရဖုိ႔ ခဲယဥ္းပါမယ္။ ငယ္စဥ္က တရားအသိမရွိေတာ့ နတ္ေတြ၊ ဘုိးေတာ္ေတြ၊ မယ္ေတာ္ေတြ၊ ဘိုးဘုိးႀကီး၊ သူရသတီ စတဲ့ ကိုးကြယ္မႈ အစစ္မဟုတ္တဲ့ ဒိ႒ိအယူေတြကို ေသခ်ာမသိျဖစ္မယ္။ အဲဒီ အစြဲေတြကို အသက္ႀကီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေဖ်ာက္လို႔ ခက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒိ႒ိအယူနဲ႔ ေသရင္ေတာ့ ယမမင္းနဲ႔ စစ္တမ္း ၀င္စရာ မလိုပဲ ငရဲကို တုိက္ရိုက္သြားရပါမယ္။ ဒီေတာ့ ပထမ အရြယ္မွာ ပညာနဲ႔ တရားရွာ၊ ဒုတိယ အရြယ္မွာ ဥစၥာနဲ႔ တရားရွာ၊ တတိယ အရြယ္မွာ အလံုးစံုေသာ တရားရွာ သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ စာဖတ္သူမ်ားလဲ စဥ္းစားပါ။ က်ေနာ္ ေရးတာကိုပဲ ယံုရမယ္လို႔ မဆုိလိုပါဘူး။
ရိုးရာ အၿငိမ့္ပြဲေတြမွာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ နဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ပ်က္လံုးေတြလဲ မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ ခံယူပါတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆုိေတာ့ ရတနာသံုးပါးရဲ႕ ေက်းဇူးဂုဏ္ေတြကို ေရးသားခဲ့ၿပီးလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပ်က္လံုး လုပ္တယ္ ဆုိရာမွာ ရယ္စရာေျပာတာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ မရိုေသရာ ေရာက္ပါတယ္။ (စာဖတ္သူမ်ားလဲ ေတြးၾကည့္ပါ)။ သာဓု ေခၚသံကိုလဲ အေလးမထားပဲ ပ်က္လံုး လုပ္ၾကတာေတြလဲ ေတြ႕ရပါတယ္။ သာဓု တလံုးေခၚဆုိမႈသည္ ဘယ္ေလာက္ အက်ိဳးရွိတယ္ ဆိုတာ သိေစခ်င္ပါတယ္။ အသိတလံုးသည္ အင္မတန္ အေရးႀကီးပါတယ္။
အခုအခ်ိန္က ႐ိုး႐ိုးသံစဥ္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ DJ ဆိုတဲ့ တီးလံုးနဲ႔ သီဆုိေနၾကပါၿပီ။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ သံစဥ္ေတြလဲ ဒီေဂ် ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ၁၀ ႏွစ္၀န္းက်င္ ကေလးေတြက အစ ဒီလို အသံေတြကို နားေထာင္တတ္ ေနတာလဲ အျပစ္မဆုိသာပါဘူး။ ဆုတ္ေခတ္ကာလ ဆုိတာ ေပၚလြင္လာတာပါ။ ဆုိခ်င္တဲ့သူ ဆုိပါ။ နားေထာင္ခ်င္ တဲ့သူလဲ နားေထာင္လို႔ရပါတယ္။ (အားေပးတာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါ)။ သို႔ေသာ္ အဲဒီ အေနာက္တုိင္း တီးလံုး (DJ) နဲ႔ ေမတၱာပို႔ စာသားေတြကုိ ဖန္တီးျပဳျပင္တာေတာ့ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ ခံယူပါတယ္။ ေမတၱာပို႔တယ္ဆုိတာ ကိုယ္ပို႔မယ့္ သတၱ၀ါေတြ၊ နတ္ေတြ၊ ျဗဟၼာေတြအားလံုးကုိ စိတ္ထဲမွာ ပံုေပၚလာေအာင္ အာရံုျပဳၿပီးမွ ေမတၱာပို႔လြတ္ ရတာပါ။ ဒါမွလဲ ေမတၱာအက်ိဳးက ထိေရာက္ပါတယ္။ ကိုယ္တုိင္ မပုိ႔သျဖစ္ရင္ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြရဲ႕ ေမတၱာပို႔ တရားေတြ ဖြင့္ၿပီး ကိုယ့္စိတ္က သတၱ၀ါေတြ တရားေတာ္ကုိ နာႏုိင္ပါေစ၊ ေမတၱာပို႔ အမွ်ေ၀သံေတြ ရပါေစလို႔ ႏွလံုးသြင္းထားမယ္ဆုိရင္လဲ ရပါတယ္။ အခုေတာ့ DJ ဆုိတဲ့ အသံနဲ႔ လုပ္ထားေတာ့ ဘယ္လိုမ်ား အာရံုရႏုိင္ မလဲ။ နာၾကားရတဲ့သူကေရာ ေမတၱာပို႔စာသား မၾကားပဲ တီးလံုးသံၾကားလို႔ နားၿငီးေနမယ္။ သတိျပဳၾကရမွာက ယခုလို အေသးဖြဲ႔က စလို႔ ႀကီးမားတဲ့ ျပဳျပင္မႈအထိ လုပ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလုပ္လုပ္ေဆာင္တာသည္ အျခားဘာ သာ၀င္ေတြလဲ ျဖစ္ႏုိင္သလို ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြလဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တဦးခ်င္ဆီက ကိုယ္သိတဲ့ အသိေလးေတြနဲ႔ ဘာသာ သာသနာ အတြက္ အေသးစိတ္က အစ လိုက္နာ ေစာင့္ထိန္းေစခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔ ေနရာနဲ႔ သူေတာ့ အျပစ္ မဆုိပါ။ ႏို႔စားႏြားမ တေကာင္ဟာ လယ္ကြက္ထဲမွာေတာ့ တင့္တယ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ၿမိဳ႕ထဲက ပန္းျခံထဲ ၀င္လာရင္ေတာ့ ေမာင္းထုတ္ရပါမယ္။ ထုိ႔အတူ ဂီတေတြ၊ သံစဥ္ေတြသည္ သူ႔ေနရာႏွင့္ သူေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဘာသာ သာသနာကို ထိပါးလာရင္ေတာ့ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။
ထိုေျပာဆုိမႈသည္ စိတ္ရင္းေစတနာ အမွန္နဲ႔ တရားဓမၼကို လူတုိင္း သိရွိ၊ ၾကည္ညိဳေလးစား၊ လိုက္နာ တတ္ေစဖုိ႔ တစ္ခုတည္းေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုထုဇဥ္ လူသားေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ မည္သူမွ အမွားမကင္းတာ သဘာ၀ပါ။ အမွားကို သိၿပီး အမွန္ကုိ ျပဳျပင္ႏုိင္ျခင္းသည္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ အက်င့္ပါ။ စာဖတ္သူမ်ား အမွား၊ အမွန္ကို ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ၿပီး သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား က်င့္ၾကံအားထုတ္ႏုိင္ၾကပါေစ…။
သေဗၺသတၱာ၊ ........... အလံုးစံုေသာ သတၱ၀ါေတြ၊
အေ၀ရာ ေဟာႏၲဳ၊ ...... ေဘးရန္ကင္းၾကပါေစ၊
အဗ်ာပဇၨာ ေဟာႏၲဳ၊ .... စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ကင္းၾကပါေစ၊
အနီဃာ ေဟာႏၲဳ၊ ...... ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း ကင္းၾကပါေစ၊
သုခီ အတၱာနံ ပရိဟရႏၲဳ၊ .. မိမိတုိ႔ ခႏၶာ၀န္ကုိ ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ရြက္ေဆာင္ႏုိင္ၾကပါေစ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
႐ုိေသစြာဖတ္သြားပါတယ္ ကိုေအာင္ဦး
- ပထမ အရြယ္မွာ ပညာနဲ႔ တရားရွာ၊ ဒုတိယ အရြယ္မွာ ဥစၥာနဲ႔ တရားရွာ၊ တတိယ အရြယ္မွာ အလံုးစံုေသာ တရားရွာ သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ - ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္သြားပါတယ္
လုပ္ေဆာင္ႏူိင္ဖို႔လည္း ၾကိဳးစားပါမယ္
ေစတနာျဖင့္ ပို႔စ္တင္ေပးတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုေအာင္ဦး
ေလးစားပါတယ္ ကိုေအာင္ဦး ဆထက္တပိုး ေဆာင္ရြက္နိင္ ပါေစ။
သေဗၺသတၱာ၊ ........... အလံုးစံုေသာ သတၱ၀ါေတြ၊
အေ၀ရာ ေဟာႏၲဳ၊ ...... ေဘးရန္ကင္းၾကပါေစ၊
အဗ်ာပဇၨာ ေဟာႏၲဳ၊ .... စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ကင္းၾကပါေစ၊
အနီဃာ ေဟာႏၲဳ၊ ...... ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း ကင္းၾကပါေစ၊
သုခီ အတၱာနံ ပရိဟရႏၲဳ၊ .. မိမိတုိ႔ ခႏၶာ၀န္ကုိ ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ရြက္ေဆာင္ႏုိင္ၾကပါေစ။
ေပးတဲ့ဆုနဲ့ျပည့္လ်ပါေစ။
ေမေမ အျမဲရြတ္ေနက် ေမတၱာပို႕ေလးမို႕ကူးးယူသြားပါ တယ္ေနာ္။
ေမာင္ေလး ေအာင္ဦး
အက်ိဳးရွိတဲ့ ပို႕စ္ေကာင္းေလးတစ္ခုကို
ေစတနာအရင္းခံၿပီး ေဖာ္ျပေပးတာ ေက်းဇူးပါ။
ရိုေသေလးစားစြာနဲ႔ မွတ္သားနာယူသြားပါတယ္
ခင္တဲ့
မဆင့္
မသိလို႔ လုပ္မိေနတဲ့ သူေတြ အတြက္ အခုလို ေထာက္ျပေပးတာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ေမတၱာေရာင္ျပန္
Post a Comment