“ဒါယကာမ်ား သိမွတ္ဖြယ္ရာ သံဃာေတာ္ႏွင့္ ေရႊေငြ”

သာသနာေတာ္၏ အသက္
“၀ိနေယာ နာမ သာသနႆ အာယု = ၀ိနည္းသည္ သာသနာေတာ္၏ အသက္ျဖစ္၏” ဟူေသာ သဂၤါယနာတင္ ေရွးေထရ္ရွင္တုိ႔၏ က်ဴးရင့္ေတာ္မူခ်က္ကုိ ေထာက္႐ႈ၍ ၀ိနည္းသည္ သာသနာေတာ္အတြက္ မည္မွ်အေရး ႀကီး လွသည္ကုိ နားလည္ သေဘာေပါက္ၾကရေပသည္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ေရႊေငြကုိ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် အလွွွွွဴမခံေကာင္းေပ။ သို႔ေသာ္လည္း ေရႊေငြမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ပစၥည္းမ်ားကုိမူကာ ခံယူခြင့္၊ သာယာခြင့္ကုိ ဘုရားရွင္ ခြင့္ျပဳေတာ္မူခဲ့သည္။

ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က ၀တၳဳသာဓက
မဏိစူဠက မည္ေသာ လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ဦးက ဘုရားရွင္အား "ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ေရႊေငြကုိ မခံယူေကာင္း" ဟု အစည္းအေ၀း တစ္ခု၌ မိမိ၏ ေျပာဆုိခဲ့မႈ မွန္၊ မမွန္ ေမးေလွ်ာက္ေလရာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က "ဂါမဏိ… သင္ေျပာေသာ စကားသည္ မွန္၏။ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ေရႊေငြကုိ မခံယူေကာင္း၊ ေရႊေငြသည္ အပ္လွ်င္ ကာမဂုဏ္ငါးပါးလံုး (သားမယားပါ) သံုးစြဲေကာင္းလိမ့္မည္။ ထုိေရႊေငြခံယူသူကုိ သမဏဓမၼ (ရဟန္းတရား) ရွိသူမဟုတ္။ သက်ပုတၱိယဓမၼ ရွိသူမဟုတ္ဟု စင္စစ္ မွတ္ေလေလာ့" ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေက်ာင္းအမိုး မလံုျခင္း စေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျမက္၊ သက္ကယ္ စသည္ အလိုရွိေသာ္ သကၤန္းရံုကာ ၿမိဳ႕ရြာတြင္းသို႔ ၀င္၍ ဆြမ္းခံရပ္ သကဲ့သုိ႔ ရပ္ရမည္။ ထုိအခါ ဒါယကာတုိ႔က သိနားလည္၍ မည္သည့္ အရာကုိ အလိုရွိပါသနည္း ဘုရားဟု ေမးေလွ်ာက္လာလွ်င္မူကား ျမက္၊ သက္ကယ္စသည္ မိမိအလိုရွိရာ ေျပာေကာင္းသည္။ ေရႊေငြကုိကား မည္သည့္နည္းပရိယာယ္ႏွင့္မွ် ခံယူခြင့္ မျပဳႏုိင္ေၾကာင္း ဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။ (ဂါမဏိသံယုတ္ ပါဠိေတာ္၊ ၅၀၉-၅၁၀)။


(ထုိသို႔ရပ္စဥ္ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားက တစ္စံုတစ္ရာ မေမးေလွ်ာက္ပါက ရဟန္းေတာ္ဘက္က စတင္၍ မည္သည့္ အရာကုိမွ် (ဂိလာနပုဂိၢဳလ္ျဖစ္က ေရာဂါႏွင့္ သင့္ျမတ္ေသာ ေဆးမွ အပ) အလွဴမခံေကာင္းေပ။ ေနာက္တစ္အိမ္သုိ႔ ဆက္ၾကြ၍ ရပ္ရမည္)။

အလွဴမခံ ပယ္လွန္ရမည္
ထုိ႔ေၾကာင့္ ဒါယကာမ်ားက မသိနားမလည္၍ ေရႊေငြကုိ လွဴလာခဲ့ေသာ္ ကိုယ္၊ ႏႈတ္ႏွစ္ပါး တစ္ပါးပါးျဖင့္ ျငင္းပယ္ရမည္မွာ ရဟန္းေတာ္တုိင္း၏ တာ၀န္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထုိ႔ထက္ပုိ၍ လံုျခံဳရာ အရပ္ကုိ ညႊန္ျပခြင့္ မရိွ၊ ကပၸိယကိုလည္း မညႊန္ေကာင္း၊ ကပၸိယကုိလည္း မခံယူေစေကာင္းေပ။ (လာလွဴစဥ္ ထုိေရႊေငြကုိ စိတ္က မသာယာေသာ္လည္း ကိုယ္၊ ႏႈတ္ႏွစ္ပါး တစ္ပါးပါးျဖင့္ မပယ္မိပါက ဒုကၠဋ္အာပတ္မွ မလြတ္ေပ)။

မအပ္စပ္ေသာ ေလွ်ာက္ထားနည္းမ်ား
အပ္စပ္ပစၥည္း (၁၀၀၀)လွဴလိုပါသည္။ ေငြ(၁၀၀၀)လွဴလိုပါသည္။ ၀တၳဳ(၁၀၀၀)လွဴလိုပါသည္။ န၀ကမၼ လွဴလိုပါသည္။ စေသာ ေလွ်ာက္ထားမႈမ်ိဳးမ်ားသည္ မအပ္စပ္ေသာ ေလွ်ာက္ထားနည္းမ်ား ျဖစ္၏။ (အပ္စပ္ပစၥည္း စေသာေ၀ါဟာရ ပါေသာ္လည္း “…တန္” ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ မပါေသာေၾကာင့္ ေငြကုိတုိက္႐ုိက္ ရည္ညႊန္းသည့္ အဓိပၸာယ္ပင္ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္တည္း)။

အပ္စပ္ေသာ ေလွ်ာက္ထားနည္းမ်ား
ဒါယကာကုိယ္တုိင္က “အရွင္ဘုရား … တပည့္ေတာ္ထံ၌ ရဟန္းတုိ႔ႏွင့္ အပ္စပ္ေသာ (၁၀၀၀)တန္ ပစၥည္းကုိ အရွင္ဘုရား အလိုရွိေသာ အခါ အလွဴခံေတာ္မူပါ”။ သုိ႔မဟုတ္ “အရွင္ဘုရား၏ ကပၸိယထံ၌ ရဟန္းတုိ႔ႏွင့္ အပ္စပ္ေသာ (၁၀၀၀)တန္ ပစၥည္းကုိ အပ္ႏွံထားပါသည္၊ အရွင္ဘုရား အလိုရွိေသာအခါ ရဟန္းတုိ႔ႏွင့္ အပ္စပ္ေသာ ပစၥည္းကုိ အလွဴခံေတာ္မူပါ” ဟု ေလွ်ာက္ထားလာပါက ဒါယကာေလွ်ာက္ထားေသာ တန္ဖိုးအထိ အလွဴခံေကာင္း၊ ေတာင္းေကာင္း၏။ ေလွ်ာက္ထားေသာ တန္ဖိုးထက္ကား ပုိ၍ မေတာင္းေကာင္းေပ။
“ဤေရႊေငြမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ရဟန္းတုိ႔ႏွင့္ အပ္စပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကုိ လွဴလိုပါသည္၊ သုိ႔မဟုတ္ န၀ကမၼ အလို႔ငွာ လွဴလိုပါသည္၊ ကပၸိယကုိ ညႊန္ျပေတာ္မူပါ။ လံုျခံဳရာ အရပ္ကုိလည္း ညႊန္ျပေတာ္မူပါ” ဟု ေလွ်ာက္ထားလာလွ်င္လည္း ကပၸိယကုိ ညႊန္ျပႏုိင္သည္၊ လံုျခံဳရာအရပ္ကုိလည္း ညႊန္ျပႏုိင္သည္။ ထုိသို႔ ညႊန္ျပရာ၌လည္း “မည္သူကား ကပၸိယ ျဖစ္၏”၊ “မည္သည့္ေနရာ၌ လံုျခံဳ၏” ဟုသာ ေျပာေကာင္း၏။ “မည္သူ႔ကုိ ေပးလိုက္၊ မည္သူ႔ကုိ အပ္ထားလိုက္”၊ “မည္သည့္ေနရာ၌ သိမ္းထားလိုက္” ဟုကား မေျပာေကာင္းေပ။
ဒါယကာက “တပည့္ေတာ္ကုိ အရွင္ဘုရား၏ ပစၥည္းေလးပါး ဒါယကာ အျဖစ္ မွတ္ေတာ္မူပါ” ဟု ေလွ်ာက္ထား လာပါက ပစၥည္းေလးပါး ဒါယကာ အျဖစ္ မွတ္ရံုသာ မွတ္ရမည္။ အလွဴမခံေကာင္း၊ မေတာင္းေကာင္းေပ။
“တပည့္ေတာ္ကုိ အရွင္ဘုရား၏ ပစၥည္းေလးပါး ဒါယကာအျဖစ္ မွတ္ေတာ္မူပါ၊ အရွင္ဘုရား အလိုရွိေသာအခါ ရဟန္းတုိ႔ႏွင့္ အပ္စပ္ေသာ ပစၥည္းကုိလည္း အလွဴခံေတာ္မူပါ” ဟု ေလွ်ာက္ထားလာမွသာလွ်င္ အလွဴခံေကာင္း၊ ေတာင္းေကာင္း၏။

သတိေဆာင္သင့္
ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္ကုိ ဓမၼ၀ိနယႏွင့္အညီ ခ်ီးေျမွာက္ေထာက္ပံ့ခြင့္ကုိ အလိုရွိၾကကုန္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္ ေရႊေငြႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ေလွ်ာက္ထားတတ္ေအာင္ ေလ့လာသင့္ၾကေပသည္။ မအပ္ေသာ ေ၀ါဟာရ အသံုးအႏႈံးတုိ႔ျဖင့္ ေလွ်ာက္ထား လွဴဒါန္းမိခဲ့ေသာ္ ထုိေရႊေငြမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ပစၥည္းမ်ားကုိ အပ္သည္ထင္၍ သံုးစြဲမိေသာ ထုိရဟန္းမွာ သံုးစြဲတုိင္း အာပတ္သင့္ရ၏။ ထုိအာပတ္ႏွင့္တကြ စုေတခဲ့ေသာ္ အပါယ္ေလးပါးသုိ႔ လားေရာက္ရႏုိင္ေပသည္။ (သာရတၳ၊ ၃၊ ၃၇၉)။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ဒါယကာမ်ား အေနျဖင့္ ေရႊေငြႏွင့္ ပတ္သက္လာပါက သတိေဆာင္၍ အပ္အပ္စပ္စပ္ျဖစ္ေအာင္ ေလွ်ာက္ထား လွဴဒါန္းၾကျခင္းသည္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ အာပတ္မသင့္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ျဖစ္ရံုသာမက မိမိတုိ႔ အတြက္လည္း ပစၥဳပၸန္သံသရာ ႏွစ္ျဖာ အက်ိဳးမ်ားေၾကာင္း ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
(ဖားေအာက္ေတာရ ဗုဒၶသာသနာ့ရိပ္သာ)

ယေန႔အခ်ိန္အခါမွာ ၀တၳဳေငြ လွဴဒါန္းမႈနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ လူေတြဘက္က မ်ားစြာမွားယြင္းေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ဦးဥကၠံသ (စကၤာပူ) မွ ေပးပို႔ခ်ီးျမွင့္ေသာ စာေစာင္ကုိ မူရင္းအတုိင္း ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။
မည္သည့္ေနရာမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သံဃာေတာ္၏ လက္ထဲကုိ ၀တၳဳေငြ တုိက္ရိုက္ကပ္ေနတာမ်ိဳးေတြ မလုပ္သင့္ေတာ့ပါဘူး။ မိမိတုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ သံဃာေတာ္မ်ားမွာ အျပစ္ျဖစ္ရရင္ မသင့္ေလ်ာ္ပါ။ လူေတြဘက္က သိရွိၿပီး လိုက္နာ က်င့္သံုးဖုိ႔ လိုပါတယ္။
၀ိနည္းသည္ သာသနာေတာ္၏ အသက္ျဖစ္သလို ဘုရားရွင္သည္လည္း တရားႏွင့္၀ိနည္းကုိ အေလးအျမတ္ျပဳဖို႔ ဆံုးမေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ တရားစခန္း၀င္၊ တရားထုိင္၊ ပရိတ္ရြတ္၊ ဘုရားရွိခိုး၊ ဆြမ္း၊ ေရခ်မ္း၊ ပန္း၊ ဆီမီးကပ္ လွဴျခင္း စသျဖင့္ တရားဘာ၀နာ အလုပ္ကုိေတာ့ အမ်ားစု လုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ ထုိ႔အျပင္ ၀ိနည္းေတာ္ အတုိင္း ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ပူေဇာ္ သင့္တယ္လို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ မသိတဲ့အခါမွာ မိမိတုိ႔ ထင္ရာအတုိင္း လုပ္ေဆာင္ေတာ့ မသင့္ေတာ္တာေတြ ျဖစ္ရပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ပဲ တရားဓမၼေတြနာယူၾကပါ။ စာဖတ္ၾကပါ။ က်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကပါ လို႔တိုက္တြန္းပါရေစ။

“သံဃာရတနာကုိ အမြန္ျမတ္ဆံုး ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္တတ္သည့္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္ႏုိင္ၾကပါေစ…”