"အေမး အေျဖ(၂)"

လာေရာက္ဖတ္ရွုပါတယ္ဗ်ာ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးေတာ႔ ဒီက ဆရာ/မ ေတြကုိ သင္ခန္းစာ ခဏတာနားတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေၿပာၿပၿခင္တယ္။ ရွင္းၿပဖုိ႔ရာက နည္းနည္းေတာ႔ အခက္ခဲရွိတယ္... ေၿပာၿပၿခင္တာထက္ ကုိယ္ကုိတုိင္က ေကာင္းေကာင္းမသိတာခတ္ေနတယ္.:D.
ဗုဒၶရဲ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြ ပတ္သတ္ၿပီးေၿပာၿပၿခင္တာ.. .ၿဖစ္နုိင္ရင္ အၿခားဘာသာေတြမွာ မရွိမၿမင္နုိင္ မေတြ႔ဖူးတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာရဲ႔ ထူးဆန္းတဲ႔ ၿဖစ္ရပ္ေလးေတြကုိ ေၿပာၿပၿခင္တာ... ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အရင္တုန္းက ၾကားဖူးတဲ႔ အရာေလးတစ္ခုပါ..ဟုတ္မဟုတ္ေတာ႔မသိဘူး... နုိင္ငံၿခားသားေတြ ၿမန္မာနုိင္ငံကုိလာတဲ႔ အခါမွာ ေကာင္းကင္ မွာ ရဟန္းေတာ္ေတြ ကုိေတြ႔ရတဲ႔ ၿဖစ္စဥ္ေတြ.. မၾကာေသးခင္ကလုိ႔ ေၿပာတဲ႔ ၿဖစ္စဥ္တစ္ခုၿဖစ္တ့ဲ မႏၱေလးမွာ လည္း အဲဒီလို မ်ိဳးၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ေကာင္းကင္ေပၚသုိ႔ ရဟန္းေတာ္ ပ်ံတတ္သြားတဲ႔ ၿဖစ္စဥ္မ်ိဳးေတြ.. .အဲဒါမ်ိဳးေတြကုိ ေၿပာၿပၿခင္တာ... ဘာသာေရးကုိ ၾကြား၀ါၿခင္လို႔ေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး... ဘာသာၿခားလူမ်ိဳး ေတြကုိ ဒီလုိထူးဆန္း ၿဖစ္ရပ္မ်ိဳးေတြနဲ႔ မိမိတုိ႔ဗုဒၶဘာသာမွာ အမွန္တကယ္ က်င္႔ၾကံအားထုတ္မယ္ဆုိရင္ ဒီလိုမ်ိဳးေတြ တကယ္လက္ေတြ႔ ၿဖစ္နုိင္တယ္ဆုိတာေတြကုိ ေၿပာၿပၿခင္လုိ႔ပါ... ဒီလုိထူးဆန္းၿဖစ္စဥ္ေလးေတြကုိ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ကမဟုတ္ပဲ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ကာလမွာပဲ ၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ၿဖစ္စဥ္ေလးေတြရွိရင္ ေၿပာၿပေပးပါ..
.သိၿခင္လို႔ပါ..ေက်းဇဴးတင္ပါတယ္..



ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းကိုဖတ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္သံုးသပ္ မိတာေလးေတြကုိ ေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းစာေတြကို တဖက္က လုပ္ေနရတဲ့ အခ်ိန္လဲျဖစ္၊ စာအုပ္ေတြ အကိုးအကားလဲ မစံုလင္တာေၾကာင့္ ယခုမ်က္ေမွာက္ေခတ္ ထူးဆန္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အေၾကာင္းကိုလည္း အေသးစိတ္ေတာ့ က်န္ေတာ္ မရွင္းျပႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေမးခြန္းကို ဦးတည္ခ်က္မလြဲေအာင္ေတာ့ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ၾကိဳးစားေျဖလိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
ဘာသာတရားကို ကုိယ္က ရွင္းျပခ်င္တာဆုိေတာ့ ပထမဆံုးကုိယ္တုိင္ သိရွိထားေအာင္ လုပ္ထားရမယ္။ ကိုယ့္မွ မရွိထားရင္ ဘာမွ ေျပာတတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဥပမာ.. သူမ်ားကို မုန္႔ဖုိ႔ ၅ က်ပ္ေပးမယ္ဆုိပါစို႔.. ကိုယ့္မွာ ရွိမွ ေပးလို႔ရမယ္။ သူမ်ားဆီမွာ၊ ဘဏ္ေတြမွာ ရွိေနတဲ့ ပိုက္ဆံေတြက ကုိယ္ပိုင္တာမွ မဟုတ္တာ။ ဘယ္လိုေပးလို႔ ရပါ့မလဲ။ ဒီသေဘာေလးလိုပါ။ ဘုရားေဟာ ပိဋကတ္ေတာ္ေတြ၊ စာအုပ္ေတြ၊ တရားေတြ မ်ားစြာ ရွိတာေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ကိုယ့္မွာ ဘာတရားမွ မရွိထားရင္ ဘာကိုမွ ေျပာတတ္မွာ မဟုတ္ပါ။ ေပးတတ္မွာ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္က ေပးခ်င္တဲ့ သူဆုိေတာ့ ရွိဖုိ႔ေတာ့ လိုတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္မွာ ရွိဖို႔ လိုအပ္ၿပီလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အရင္ခ်သင့္ပါတယ္။ ကိုယ့္မွာ ရွိမွ သူမ်ားကိုလည္း ေပးလို႔ရမွာပဲေလ။ (က်ေနာ္လည္း ရွိေန၊ သိေနလြန္းလို႔ မဟုတ္ပါ။ ရွိဖို႔ လိုအပ္ေၾကာင္းကို သိေစခ်င္လို႔ပါ)။
ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားေတြကို လက္ေတြ႔က်င့္ၾကံၿပီးေတာ့ ထူဆန္းျဖစ္ရပ္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြ အေၾကာင္းေျပာျပခ်င္တဲ့ သေဘာလို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ထူးဆန္တယ္ ဆုိတဲ့ သေဘာကို အရင္ရွင္းျပပါမယ္။ မုိးေပၚပ်ံႏုိင္တာ၊ ေျမလွ်ိဳးႏုိင္တာေတြ ဆုိတာ သမထအားေကာင္းလို႔ စ်ာန္၊ အဘိညာဥ္ေတြရရင္ ျဖစ္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ ရဟႏၲာတုိင္း စ်ာန္ မပ်ံႏုိင္ဘူးဆုိတာလဲ မွတ္ထားဖုိ႔ လိုပါမယ္။ စ်ာန္ရတုိင္းလည္း ရဟႏၲာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိရမယ္။ ေမးခြန္းမွာပါသလို မႏၲေလးမွာ ရဟန္းေတာ္ တပါး ပ်ံတတ္တာကို ေတြ႕တယ္ဆုိတာ က်ေနာ္လည္း ၾကားဖူးပါတယ္။ ဟိုအရင္ အဂၤလိပ္ ေခတ္က ေလယာဥ္မွဴးေတြလည္း ေကာင္းကင္မွာ ပ်ံေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြကုိ ျမင္ခဲ့ၾကတယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း စာေပေတြမွ ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲလို ပ်ံေနတာေတြသည္ ရဟႏၲာေတြလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ေလာကီ က်င့္စဥ္ေတြေၾကာင့္ စ်ာန္ေတြရေနတာ လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာက ဒီေလာက္နဲ႔ တင္းတိမ္းဖုိ႔ မဟုတ္ပါ။ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ သစၥာေလးပါးတရားေတြသည္ ဒုကၡခပ္သိမ္းၿငိမ္းတဲ့ ၿငိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္ကို ေရာက္ဖုိ႔ ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။ ထူးဆန္းစြာ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ရင္း မဟုတ္ပါ။ ဘုရားရွင္ကိုယ္တုိင္လည္း တန္းခိုးျပတာကုိ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္အခ်ိန္မွာ တန္ခို္းမျပႏုိင္ရင္ လူေတြမၾကည္ညိဳစရာ ျဖစ္မယ္ဆုိတာ ၾကိဳတင္ျမင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ကတည္းက ရဟန္းေတာ္ေတြ တန္ခိုးမျပရဆုိတာ ပညတ္ခဲ့တာပါ။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တုိင္လည္း လိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္မွသာ တန္ခိုးျပေတာ္မူပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္း ဇာတ္ေတြကို ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ဒီမွာ အဓိက မွတ္ရမွာက သမၼာသမၺဳဒၶ ဘုရားရွင္သည္ တန္ခို္းျပျခင္းကို တားျမစ္ တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပါ။ ဘုရားရွင္ မေမြးဖြားမီကပင္ သုေဒၶါဓန မင္းႀကီး ကိုးကိုယ္တဲ့ ကာဠေဒ၀ီလ ရေသ့ႀကီးဆုိတာ ရွိပါတယ္။ ေလာကီ အဘိညာဥ္ရၿပီး ေရွ႕ကမာၻ(၄၀)၊ ေနာက္ကမာၻ(၄၀) ျမင္ႏုိင္စြမ္းရွိတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ကာဠေဒ၀ီလ ရေသ့က စ်ာန္အဘိညာဥ္ရ ျဖစ္လုိ႔ တာ၀တႎသာ တတ္ၿပီး ဆြမ္းခံေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ စ်ာန္ေတြ၊ အဘိညာဥ္ေတြဆိုတာ သာသနာပမွာလည္း ရွိတယ္ဆုိတာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားရမယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ေထရ၀ါဒရဲ႕ သာသနာသည္သာ သစၥာေလးပါးကုိ ထုိးထြင္းသိျမင္ဖုိ႔ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ေျပာျပဖုိ႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ ဒါနေတြ၊ သီလေတြ၊ သမထေတြဆုိတာ အျခားဘာသာေတြမွာလည္း ရွိပါတယ္။ ၀ိႆနာ ဘာ၀နာဆုိတာ ဘုရားပြင့္မွ သိခြင့္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါသည္ ၃၁ ဘံုဆုိတဲ့ ေတာအုပ္ထဲက လြတ္ေျမာက္ရာကို ပို႔ေဆာင္ေပးမယ့္ အလုပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သြားရမယ့္လမ္းကေတာ့ မဂ္ (မဂၢင္ရွစ္ပါး) လမ္းေပါ့။ ဒါေတြကုိ ဆက္ေျပာဖုိ႔က ကိုယ္တုိင္ အသိအားျဖင့္ ၾကြယ္၀ျပည့္ထားမွ ရပါလိမ့္မယ္။ အထူးအဆန္းျဖစ္တာကုိ ေျပာဖုိ႔ေတာ့ က်ေနာ့္ အေနနဲ႔ အားမေပးခ်င္ပါ။ အထူးအဆန္းကုိ ယံုရင္ အ႐ူးအႏွမ္းျဖစ္တတ္တယ္ ဆုိတဲ့ ဆံုးမစကားေလးကို မွတ္သားထားမိပါတယ္။ ခက္တာက က်ေနာ္တုိ႔ လူမ်ိဳးေတြကလည္း အထူးအဆန္းဆုိ ယံုလြယ္ၾကတယ္။ ဥပမာ.. ေပၚေတာ္မူ ဘုရားဆုိၿပီး အရင္က လိမ္တာေတြရွိခဲ့ၾကတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြကုိ ယံုလြယ္ၾကတယ္။ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇ၀န တရားမွာေတာ့ ေပၚေတာ္မူဆိုတာ မိႈနဲ႔ မ်စ္ပဲ ရွိတယ္လို႔ ေဟာထားပါတယ္။
ဗုဒၶရဲ႕ တရားေတာ္ေတြကုိ တကယ္တမ္း လိုက္နာၿပီး အားထုတ္သိျမင္တဲ့ ရဟႏၲာႀကီးေတြသည္ အထင္ႀကီး ေလးစားမယ္ထင္တဲ့ အလုပ္ေတြကုိ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ မၾကာခင္က ခႏၶာ၀န္ခ်သြားတဲ့ ရြာမြန္ ဆရာေတာ္ႀကီး ဆုိရင္ ခႏၶာ၀န္မခ်မီ (၇) ရက္အလိုမွာ ဆန္ျပဳတ္ဆြမ္းပို႔ေနက် ဒကာကုိ ဒီကေန႔က စၿပီး (၇) ရက္ ေက်ာင္းတံခါး ပိတ္ထားလိုက္ဦးမယ္လို႔ ေျပာကာ ျပတင္းေပါက္ကုိ ပိတ္ခဲ့ပါတယ္။ (၇)ရက္ေျမာက္တဲ့ေန႔မွာ တံခါးကို ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေတြးၾကည့္လိုက္ပါ။ ၾကည္ညိဳစရာ အတုယူစရာပါပဲ။
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးကို လူတုိင္း သိၾကမွာပါ။ ရန္ကုန္မွာ ေရႊဥမင္ ဆရာေတာ္ၾကီးနဲ႔ မင္းကြန္းဆရာ ေတာ္ႀကီး ဆြမ္းစားတခုမွာ ဆံုပါတယ္။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးက ေဆးလိပ္ကိုင္ၿပီး မီးညွိမယ္ ဟန္ျပင္တဲ့ အခါမွာ ေရႊဥမင္ ဆရာေတာ္ၾကီးက မီးျခစ္ကုိဦးစြာယူၿပီးေတာ့ မီးညိွေပးဖုိ႔ ျပင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ မင္းကြန္း ဆရာေတာ္ႀကီး အရွင္ဘုရား ညိွေပးတဲ့ ေဆးလိပ္မီးနဲ႔ေတာ့ ေဆးလိပ္မေသာက္၀ံ့ပါ ဘုရားဆိုၿပီး ေဆးလိပ္ကုိ ျပန္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ေရႊဥမင္ ဆရာေတာ္ႀကီးဆုိတာ ရဟႏၲာလို႔ မွတ္သားခဲ့ရပါတယ္။
ေ၀ဘူဆရာေတာ္ၾကီး၊ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီး၊ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီး၊ စြန္းလြန္းဆရာေတာ္ႀကီး၊ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ႀကီး၊ သဲအင္းဂူဆရာေတာ္ႀကီး စတဲ့ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးေတြသည္ ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားေတြ ကုိ လက္ေတြ႔ က်င့္ၾကံအားထုတ္ၿပီး (တခ်ိဳ႕) ခႏၶာဇာတ္ သိမ္းခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြပါ။ ဒီဆရာေတာ္ႀကီး ေတြရဲ႕ အက်င့္ေတြမွာ ထူးဆန္းစြာနဲ႔ လူေတြကုိ ျပသခဲ့တာ၊ ျမင္ေစခဲ့တာမ်ိဳးကို ေလ့လာ မေတြ႕ရွိခဲ့ပါဘူး။
ဒီအက်င့္ေတြ အသိေတြဆုိတာ က်ေနာ္တို႔ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ခ်င္းေတာင္ လူတုိင္းကုိ ေျပာလို႔ မရပါဘူး။ နိမ္ေျပာတဲ့ သေဘာမဟုတ္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ။ တခ်ိဳ႕က ပုတီးစိပ္၊ ဘုရားသြားတာေလာက္ပဲ အဟုတ္ထင္ ေနၾကတာကုိ။ သစၥာတရား ၀ိပႆနာတရားေတြဆုိရင္ နာခံခ်င္တဲ့သူက နည္းပါတယ္။ ဒီေတာ့ အျခားဘာသာ၀င္ ဆုိတာက ပိုဆုိးမယ္ထင္တယ္။
အၾကံျပဳခ်င္တာက.. ထူးဆန္းတာေတြ ေျပာတာထက္ ကံ ကံ၏ အက်ိဳးအေၾကာင္းကုိ အရင္ေျပာၾကည့္ပါ။ ဒါကုိလက္ခံ ယံုၾကည့္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဆက္ေျပာၾကည့္ေပါ့။ ဒါက ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အေျခခံပဲေလ။ ဘာသာ စကားေတာ့ အခက္ခဲ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း ေျပာၾကည့္ပါတယ္။ သူတို႔က သံဃာေတာ္ေတြ ဆြမ္းခံထြက္တာကို ေတာင္းတယ္လို႔ပဲ ထင္ေနတာပါ။ အရင္ဆံုး ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာ ျဖစ္မယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းကုိ ယံုၾကည္ၿပီ ဆုိမွ သီလေစာင့္ထိန္းတာေတြ ဆက္ေျပာသင့္တယ္။ ေနာက္မွ အျခားဘာသာေတြမွာ မရွိေသးတဲ့ သစၥာတရား ေတြကုိ ေျပာျပတာ သင့္ေတာ္မယ္လို႔ ေတြးမိပါတယ္။ ဥပမာ ေဆာင္ေျပာရရင္.. နံရံကို လက္သီးနဲ႔ ထုိးရင္ ကိုယ့္လက္သီးလဲ နာရမွာပဲ။ အထုိးခံရတဲ့ အရာ၀တၳဳက ခၽြန္ထက္ရင္ ပိုၿပီးနာက်င္မယ္။ သက္ေရာက္မႈတုိင္းမွာ တန္ျပန္မႈ ရွိတယ္ဆုိတဲ့ နိယာမ အရ ေျပာၾကည့္ပါ။
တရားေတာ္ကုိ ေဆာင္ယူက်င့္သံုးလို႔ ေရာဂါေပ်ာက္ရတာေတြ၊ အႏၲရာကင္းတာေတြ ကေတာ့ အမ်ားအျပား ရွိတာေပါ့။ သမထေတြ လုပ္လို႔ သမာဓိအားေကာင္းရင္ စ်ာန္၊ အဘိညာဥ္ေတြရၿပီး မုိးပ်ံ ႏိုင္တာေတြလည္း ရွိၾကတာ အမွန္ပါ။ အျခားဘာသာကုိ ေျပာမွာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ သူတို႔ စိတ္မွာ ဒီလို အထူးဆန္းျဖစ္ရံုပဲဆုိတဲ့ အသိ၀င္မွာ စုိးရိမ္တဲ့ အတြက္ ဒါေတြကုိ အေလးေပးၿပီး မေျပာဖုိ႔ အၾကံျပဳတာပါ ခင္ဗ်ာ။ က်ေနာ္တုိ႔ တရားဓမၼေတြက ဒီထက္မ်ားစြာ တန္းဖိုးထုိက္တန္ေသာ အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ဒီေလာက္ဆုိရင္ က်ေနာ့္ ေျပာခ်င္တဲ့ သေဘာကုိ နားလည္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။

က်ေနာ္ ေရးတဲ့ အထဲမွာ မရွင္းတာ ပါခဲ့ရင္ ေမးပါ။
စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ…
ေအာင္ဦး