“မုန္းရတဲ့ (၁၀)ခ်က္ ႏွင့္ ႏွစ္သက္မိတဲ့ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္။”

အကုိပုလုေကြးက Tag ထားတာၾကာၿပီ။ က်ေနာ္အခုရက္ပိုင္း မအားတာနဲ႔ ေရးတာ ေနာက္က်သြားတယ္။ ေနာက္က်တဲ့ အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အကုိ။ ကိုယ့္ကို မုန္းတဲ့ အခ်က္ေတြဆုိေတာ့…

(၁) ဘုရားေတြမွာေနရွိတဲ့ နတ္စင္ေတြ၊ ေစာင္းတန္းက ေဗဒင္၊ လကၡဏာ ခန္းေတြကို ေရြ႕ေျပာင္းခ်င္တာ။

(၂) စိတ္ျမန္တတ္တာ။ (တခုခု အလိုမက်ရင္ ခ်က္ခ်င္းေျပာတတ္တဲ့ အက်င့္)

(၃) မနက္အေစာၾကီး မထခ်င္တာ။ (ႏိုးရင္လဲ ျပန္အိပ္လိုက္ခ်င္တာ)

(၄) ဟင္းခ်က္ပ်င္းတာ။ (ျဖစ္သလိုစားတတ္တဲ့ အက်င့္ရွိတယ္။ ခ်က္ၿပီဆုိရင္လဲ ေကာင္းေကာင္း ခ်က္တတ္တယ္၊)



(၅) ဖတ္မွတ္ ေလ့လာ သေလာက္ မမွတ္မိတာ။ (လိုအပ္လို႔ က်က္ထားလဲ ရုတ္တရက္ ေမ့ေနတတ္တာ)

(၆) စကားမ်ားမ်ား ေျပာလာရင္ လက္ပါတတ္တာ၊ (အရင္က စကားမ်ားလာၿပီဆုိရင္ လက္ကအရင္ ေရာက္သြားတတ္တယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ သည္းခံတတ္လာပါတယ္)

(၇) မလိုပဲ စကားအမ်ားၾကီးေျပာေနတာကို မၾကိဳက္တတ္တာ။

(၈) စိတ္ခံစားမႈ လြယ္တတ္တာ။ (ခ်ိဳ႕တဲ့တာေတြ႔ရင္ အရမ္းသနားတတ္တယ္)

(၉) ကိုယ္သိသေလာက္ မလုပ္ႏုိင္ေသးတာ။ (ဒီအခ်က္ကေတာ့ အင္မတန္ ဆုိးတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳးစား ရမယ္)

(၁၀) ဘေလာ့ေတြ ဖတ္တုိင္း စီေဘာက္မွာ စာမေရးတတ္တာ။ (ဘာေရးရမွန္း မသိတာလဲ ပါပါတယ္)။

က်ေနာ့္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြ စဥ္းစားၿပီးေရးလိုက္တာပါ။ ခင္မင္လို႔ Tag လိုက္တဲ့ ေမြးေန႔တူ အကုိပုလုေကြး ကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။




မၾကာခင္ေလးကပဲ အစ္မမက္မက္က Tag လိုက္ပါၿပီတဲ့။ ကဗ်ာဆုိေတာ့ နဲနဲေတာ့ အေမာသက္သာသြားတယ္။ က်ေနာ္ ၈ တန္း ကတည္းက လက္ေရးနဲ႔ေရးၿပီး သိမ္းထားတဲ့ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ရွိတယ္။ အခုလဲ အဲဒီ လက္ေရးေလးနဲ႔ သိမ္းထားတာရွိပါတယ္။ အေမ့ရဲ႕ ေက်းဇူးေတြကုိ ေပၚလြင္ေစလို႔ပါ။ ကဗ်ာေလးေရးျဖစ္ ေအာင္ Tag တဲ့ အစ္မမက္မက္ကိုလဲ ေက်းဇူးပါ။



“သား၊ သမီးတို႔ရဲ႕ အေမ”

မီးဖြားခန္းတြင္၊ ပင္ပန္ၾကီးစြာ၊

ေ၀ဒနာခံစား၊ အံၾကိတ္ထား၏၊

ေခၽြးေပါက္ေခၽြးသီး၊ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္စီးလည္း၊

မၿငီးမၿငဴ၊ အားယူလႈပ္ရွား၊

စြမ္းအား အေမ စိုက္၊

တိုက္စၾကၤာ၀ဠာ၊ တုန္ခါေလာက္၏၊

ေသမင္းနဲ႕ၿပိဳင္၊ ရင္ဆိုင္ဆင္ႏႊဲ၊

သည္လြန္ပြဲမွ “အူ၀ဲ” သံသာ၊

ပ်ံ႕လြင့္လာေသာ္၊ မာတာမိခင္၊

ရင္မွာေအးျမ၊ ဒုကၡလြင့္စင္၊

ျပံဳးရႊင္မ်က္ႏွာ၊ ထိန္ထိန္သာေပါ႔၊

စႏၵာေငြလ ႐ႈံးၿပီထင့္….၊