ငါတို႔ေနရာ၊ ဤကမာၻ၊ တဏွာ အုပ္စိုးသည္။
တဏွာေစရာ၊ မေနသာ၊ ေဖြရွာ ဆက္ရသည္။
ရသည့္ဥစၥာ၊ ခ်စ္သူပါ၊ စြန္႔ခြါ သြားရမည္။
တကယ့္အေရး၊ တကယ္ေဘး၊ ဘယ္ေသြး ဘယ္သား မကယ္ျပီ။
ငါႏွင့္ရြယ္တူ၊ ငါ့ေအာက္လူ၊ ႀကီးသူေသၾက မ်ားလွျပီ။
ခဏမစဲ၊ အိုစၿမဲ၊ ကိုယ္လဲ ေသဘက္ နီးခဲ႔ၿပီ။
ဇရာမီးေတာင္၊ ကိုယ္ထဲေလာင္၊ ေသေအာင္ျမွိဳက္ေတာ့သည္။
မေသရခင္၊ သြားလမ္းစဥ္၊ ၾကိဳတင္ျပင္သင့္ျပီ။
ဒါနသီလာ၊ ဘာ၀နာ၊ လမ္းသာထြင္လိမ့္မည္။
မဂၢင္ယာဥ္ႀကီး၊ အျမန္စီး၊ ခရီးထြက္ေတာ့မည္။
သင္... ေသသြားေသာ္
ဪ.....လူ႔ျပည္ေလာက၊
လူ႔ဘဝကား၊ အိုရနာရ၊
ေသရဦးမည္၊ မွန္ေပသည္တည္း။
~~~
သို႔တၿပီးကား၊ သင္ေသသြားေသာ္၊
သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တို႔ေျမသည္၊
အေျခတိုးျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏၊
သင္၏မ်ိဳးသား၊ စာစကားလည္း ႀကီးပြားတက္ျမင့္၊
က်န္ေကာင္းသင့္၏။
~~~
သင္...ဦးခ်၍၊
အမွ်ေဝရာ၊ ေစတီသာႏွင့္၊
သစၥာအေရာင္၊ ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း၊
ေျပာင္လ်က္၊ ဝင္းခ်က္၊
က်န္ေစသတည္း။
ေဇာ္ဂ်ီ (၁၉၃၅)
လူ႔ဘဝကား၊ အိုရနာရ၊
ေသရဦးမည္၊ မွန္ေပသည္တည္း။
~~~
သို႔တၿပီးကား၊ သင္ေသသြားေသာ္၊
သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တို႔ေျမသည္၊
အေျခတိုးျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏၊
သင္၏မ်ိဳးသား၊ စာစကားလည္း ႀကီးပြားတက္ျမင့္၊
က်န္ေကာင္းသင့္၏။
~~~
သင္...ဦးခ်၍၊
အမွ်ေဝရာ၊ ေစတီသာႏွင့္၊
သစၥာအေရာင္၊ ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း၊
ေျပာင္လ်က္၊ ဝင္းခ်က္၊
က်န္ေစသတည္း။
ေဇာ္ဂ်ီ (၁၉၃၅)
ဆံုးမစာ
“ျဖစ္ၿပီီးအေဟာင္း၊ တိတ္ဇာတ္ေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာင္းစဥ္းစား၊ မၿငီးတြားႏွင့္။
ေနာင္ခါျဖစ္လတ္၊ အနာဂါတ္ကို ဇာတ္ေၾကာင္းေတြးေတာ၊ စိတ္မေမာႏွင့္။
ျဖစ္ဆဲဧကန္၊ ပစၥဳပၸန္ကို ေ၀ဖန္ဥာဏ္႐ႈ၊ မွ်တမႈျဖင့္ ပူမႈကင္းစြာ၊ ေနစမ္းပါေလာ႔။
သို႔ပါေလမွ၊ သင့္ဘ၀၀ယ္ ဒုကၡကင္းစြာ၊ ခ်မ္းသာလာလိမ္႔။”
“ဓမၼဒူတ ဆရာေတာ္အရွင္ေဆကိႏၵ”
ေနာင္ခါျဖစ္လတ္၊ အနာဂါတ္ကို ဇာတ္ေၾကာင္းေတြးေတာ၊ စိတ္မေမာႏွင့္။
ျဖစ္ဆဲဧကန္၊ ပစၥဳပၸန္ကို ေ၀ဖန္ဥာဏ္႐ႈ၊ မွ်တမႈျဖင့္ ပူမႈကင္းစြာ၊ ေနစမ္းပါေလာ႔။
သို႔ပါေလမွ၊ သင့္ဘ၀၀ယ္ ဒုကၡကင္းစြာ၊ ခ်မ္းသာလာလိမ္႔။”
“ဓမၼဒူတ ဆရာေတာ္အရွင္ေဆကိႏၵ”
Subscribe to:
Posts (Atom)