သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔

ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔…

အျပစ္ကုိ အျပစ္လို႔ ႐ႈျမင္၊ တရားနဲ႔ အညီကုစား၊
ေနာင္ဘယ္ေသာအခါမွ မျဖစ္ေစရဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ေစာင့္စည္း။
ဒါဆုိရင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားသျဖင့္
ဆံုးမရာ သာသနာေတာ္မွာ
ႀကီးပြားခ်မ္းသာေၾကာင္းသာ ျဖစ္တယ္။
(သာမညဖလသုတ္၊ ဒီဃနိကာယ္)
သာသနာေတာ္ႏွစ္ (၂၅၅၃)၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၁၃၇၁)ခုႏွစ္၊ ခရစ္ႏွစ္ (၁.၁၁.၂၀၀၉)ခုႏွစ္၊ တနဂၤေႏြေန႔ သည္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိေန႔တြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သာမညဖလသုတ္ ေဒသနာေတာ္ကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာေၾကာင့္ သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔ ဟု ေခၚဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။ ထိုအေၾကာင္းကုိ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး ေဒါက္တာ အရွင္ဉာဏိႆရ က ကုမုျဒာေတြ ပြင့္တဲ့ည ဆုိတဲ့ တရားေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဟာၾကားခဲ့ပါ တယ္။
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား အားလံုး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာစြာႏွင့္ နာယူႏုိင္ၾကပါေစ…

သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔ (သုိ႔မဟုတ္) သံဃာ့ေက်းဇူး မေမ့ဘူး အထူးပူေဇာ္မယ္… ဓမၼေဆာင္းပါးကုိ သစၥာအလင္း မွာ ဖတ္ရႈ၍ တရားအသိမ်ားတုိးပြား ႏုိင္ၾကပါေစ…


ကုမုျဒာေတြ ပြင့္တဲ့ည(၂)

သာသနာ႔ အံ႔ဖြယ္ရွစ္ျဖာ

အစ္ကိုေရ.. သိခ်င္တာေလးေမးခြင့္ ျပဳပါဦး။ သိရင္လည္း ေျဖၾကားညြွန္ျပေပးပါဦး။ အံ႕ဖြယ္သာသနာ ရွစ္ျဖာအေၾကာင္းကို သိခ်င္လို႕ပါ။ အဓိပၸါယ္ေလးလည္း ရွင္းျပေပးပါခင္ဗ်ာ။
ကုိထုိက္

သာသနာ႔ အံ႔ဖြယ္ရွစ္ျဖာ

အစဥ္နက္၀ွမ္း၊ ကမ္းကုိမလြန္
ရြံဖြယ္ဆယ္ပစ္၊ တမည္ျဖစ္ျခင္း
မယြင္းမတုိး၊ ၁၀မ်ိဳးရတနာ
ရသာဆားတူ၊ ၾကီးသူေနရာ
ဤ ၈-ျဖာ၊ မွတ္ဖြယ္ အ႔ံဖြယ္ သာသနာ။



အစဥ္နက္၀ွမ္း = သမုဒၵရာႀကီးသည္ ကမ္းစပ္မွွ အလယ္သို႔ တျဖည္းျဖည္း နက္သြားသလုိ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ဟူ၍ အစဥ္အတုိင္း နက္သြားတယ္။

ကမ္းကုိမလြန္ = သမုဒၵရာထဲက ေရေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ကမ္းကုိမလြန္လာသကဲ႔သုိ႔ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္မဆုိ ျမတ္စြာဘုရားေဟာထားေသာ က်င္႔စဥ္မ်ားထက္ ပုိက်င္႔လုိ႔ မရဘူး။

ရြံဖြယ္ဆယ္ပစ္ = သမုဒၵရာထဲက အညစ္အေၾကးေတြက ကမ္းစပ္မွာ အလုိလုိတင္ေနသကဲ႔သုိ႔ သာသနာမွာ အညစ္အေၾကးေတြ ျဖစ္လာရင္လည္း သူ႔ဘာသာ ဆယ္ထုတ္ သြားပါလိမ္႔မယ္။

တမည္ျဖစ္ျခင္း = ျမစ္၊ ေခ်ာင္း၊ အင္းအုိင္ထဲက ေရေတြ သမုဒၵရာထဲေရာက္လွ်င္ သမုဒၵရာေရလုိ႔ ေခၚသလုိ ဘယ္သူမဆုိ သာသနာ႔ ေဘာင္ထဲေရာက္လွ်င္ ဘိကၡဳသမဏ လုိ႔ တမည္ပဲေခၚပါတယ္။

မယြင္းမတုိး = သမုဒၵရာၾကီးသည္ ေလ်ာ႔ျခင္း၊ တုိးျခင္းမရွိ ပုံမွန္ရွိေနသလုိဘဲ နိဗၺာန္ဆုိတာလည္း မက်င္႔လုိ႔ ေလ်ာ႔သြား၊ ေပ်ာက္သြားတာ မရွိသလုိ က်င္႔သူရွိလုိ႔ တုိးလာတာလည္း မရွိဘူး။

(၁၀)မ်ိဳးရတနာ = သမုဒၵရာၾကမ္းျပင္မွာ ပုလဲေတြ၊ ရတနာေတြ၊ ေက်ာက္သံေတြ ရွိေနသလုိ သာသနာမွာလည္း ေဗာဓိပကိၡယ တရားရတနာေတြရွိပါတယ္။
(ေဗာဓိပကိၡယရတနာ= ၃၇ပါးေသာ တရားရတနာ)

ရသာဆားတူ = သမုဒၵရာထဲက ေရေတြသည္ ငန္တဲ႔အရသာတစ္ခုတည္း ရွိသလုိ သာသနာ မွာလည္း ဘယ္တရားကုိပဲ လိုက္နာက်င့္သံုးပါေစ ၀ိမုတၱိရႆ ဆုိတဲ႔ ကိေလသာက လြတ္ေျမာက္တဲ့ အရသာတစ္မ်ိဳးဘဲ ရိွပါတယ္။

ၾကီးသူေနရာ = သမုဒၵရာထဲမွာ အလြန္ၾကီးတဲ႔ သတၱ၀ါေတြ ေနသလုိဘဲ သာသနာမွာလည္း ေထရ္ၾကီး ၀ါၾကီးေတြ၊ ရဟႏၲာ အရွင္ျမတ္ေတြ၊ သီလ၀ံသ မေထရ္ေတြ ေပ်ာ္ပါးတဲ႔၊ ေပ်ာ္ေမြ႔တဲ႔ေနရာျဖစ္ပါတယ္။


အကုိသိတာ ေျဖေပးလိုက္တယ္ ညီ။ သုေတသန သ႐ုပ္ျပ အဘိဓာန္မွာလည္း ရွင္းထားတာရွိပါတယ္။ အကုိ စာေရးခ်ိန္မရ ေတာ့လို႔ ဒီေလာက္ပဲ တင္လိုက္တယ္။ နားလည္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ...


မဂၤလာတရား၁၂ပါး

ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ သတ္မွတ္ေသာမဂၤလာတရား၁၂ပါးကို သိခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ... သိရင္ေျပာျပေပးပါ။
kohtike

အကုိေျပာတာ ေလာကီမဂၤလာ ၁၂ပါးကုိ ေျပာတာထင္ပါတယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ သတ္မွတ္ထားတဲ့ မဂၤလာဆုိတာေတာ့ သီးသန္႔ မေတြ႕ဖူးပါဘူး။ ေလာကီမဂၤလာကုိပဲ မဂၤလာလို႔ ယူဆထားၾကတာပါ။

ေလာကီမဂၤလာ ၁၂-ပါး
(၁) ပဋိသေႏၶ အခ်ိန္ အခါ၊ လ၊ ရက္ ေစ့ေရာက္သျဖင့္ ဖြားေျမာက္ေအာင္ျမင္ျခင္း ၀ိဇာတ မဂၤလာမ်ား။
(၂) ဖြားသည္မွေနာက္ ၃-ရက္ ေျမာက္ေသာေန႔၌ ရတနာသံုးပါးဘိုးဘြားဟူေသာ နႏၵိမုခနတ္တို႔အား ရွိခိုးပူေဇာ္ေစျခင္းမုခ ဒႆနမဂၤလာ။
(၃) ဖြားသည္မွေနာက္ ၇-ရက္ ေျမာက္ေသာေန႔၌ ဆံရိတ္ျခင္းဟူေသာ ေကသေစၧဒန မဂၤလာ။
(၄) ကမာၻဦးပညတ္ ေရွးသူေဟာင္းတို႔အမွတ္ျဖင့္ ေကာင္းျမတ္တင့္တယ္ေသာ ေန႔ရက္၌ ပုခက္ ဧယာဥ္ တင္ျခင္း ဟူေသာ ေဒါလာ ကရဏမဂၤလာ။
(၅) ဖြားသည္မွေနာက္ ၇၅-ရက္ ေျမာက္ေသာေန႔၌ ကြမ္းဦးခြန္႔ျခင္းဟူေသာ တမၺဳလ ပတၱမဂၤလာ။


(၆) ဖြားသည္မွေနာက္ ၃-လ ေျမာက္ေသာေန႔၌ ေန လ တို႔ကို ျပသၾကည့္ရႈ ေစျခင္း ဟူေသာ ရ၀ိႏၵဳ ဒႆန မဂၤလာ။
(၇) ဖြားသည္မွေနာက္ ရက္ေပါင္း ၁၀၀-ေျမာက္၌ အမည္သညာမွည့္ျခင္း ဟူေသာ နာမ ကရဏမဂၤလာ။
(၈) ဖြားသည္မွေနာက္ ၆-လ ေျမာက္၍ ထမင္းဦး ခြန္႔ျခင္း ဟူေသာ ပဌမ ဘတၱ မဂၤလာ။
(၉) သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ ခ်ိန္ရြယ္ ေရာက္လတ္ေသာအခါ ဆံထံုးဥေသွ်ာင္ ဖြဲ႔ထံုးျခင္း ဟူေသာ ေကသ ဗႏၶန မဂၤလာ။
(၁၀) သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ ခ်ိန္အရြယ္ က်ေရာက္လတ္ေသာအခါ နားထြင္းျခင္း ဟူေသာ ကဏၰစိၦဒၵ မဂၤလာ။
(၁၁) သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ အခ်ိန္အရြယ္ က်ေရာက္ေသာအခါ သာသနာေတာ္ တြင္းသို႔ သြတ္သြင္း ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းဟူေသာသာသနာ ႏုဂၢဟ မဂၤလာ။ ပဗၺဇၨမဂၤလာ လည္း ဟူ၏။
(၁၂) သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ အခ်ိန္အရြယ္ က်ေရာက္ေသာအခါ မ်ိဳးႏြယ္ဇာတ္ ဂုဏ္ လံုးစံုတူေသာ သတို႔သား သတို႔သမီးႏွင့္ စုလ်ားရစ္ပတ္ လက္ထပ္ ထိမ္းျမား ရျခင္း ဟူေသာ အာ၀ါဟ ၀ိ၀ါဟမဂၤလာ။
သုေတသန သ႐ုပ္ျပအဘိဓာန္စာအုပ္မွ...။

မဂၤလာတရားနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ အနည္းက်ဥ္းထပ္ျဖည့္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ မဂၤလာမွာ ေဆာင္ရမယ့္ မဂၤလာနဲ႔၊ ပယ္ရမယ့္ မဂၤလာ ဆုိၿပီးရွိပါတယ္။ ေဆာင္ရမယ့္ မဂၤလာက ဘုရားေဟာ မဂၤလာသုတ္မွာပါတဲ့ ၃၈ျဖာ မဂၤလာတရားေတာ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ (ဒီေနရာမွာ မဂၤလာေဆာင္(လက္ထပ္) ေတာ့မယ့္ မိတ္ေဆြေတြကုိ မဂၤလာေဆာင္တယ္ဆုိၿပီး လက္ထပ္ၾက သလို ၃၈ျဖာ မဂၤလာတရားေတြကုိလည္း ေဆာင္ၾကပါလို႔ အသိေပးလို႔ ရပါတယ္)။
ပယ္ရမည့္ မဂၤလာမ်ား ဆိုတာက တရားနဲ႔ စပ္တဲ့ ၃၈-ျဖာ မဂၤလာအစစ္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေလာကသားေတြက မဂၤလာလို႔ ယူဆစြဲလမ္းအပ္တဲ့ မဂၤလာ အတုေတြကိုသာ ဆိုလိုပါတယ္၊ အဲဒါေတြက ဒိ႒မဂၤလာ၊ သုတမဂၤလာ၊ မုတမဂၤလာလို႔ သံုးမ်ိဳးရွိပါတယ္။

ဒိ႒မဂၤလာ
ဒိ႒မဂၤလာဆိုတာ အေကာင္းအျမတ္ကို ျမင္ေတြ႕ရရင္ ေကာင္းက်ိဳးကိုရတယ္၊ မေကာင္းတာ ဆိုးတာကို ျမင္ရရင္ မေကာင္းက်ိဳးကို ရတယ္လို႔ ယူဆခ်က္ပါပဲ။ ဘယ္လိုဟာလဲဆိုေတာ့ နံနက္ အိပ္ရာမွ ထခါစမွာ ပ်ံလႊားငွက္၊ မိုးစာငွက္ လူ႔စကားေျပာတတ္တဲ့ ငွက္ကို ျမင္ရရင္္၊ ကိုယ္၀န္ေဆာင္၊ အပ်ိဳ၊ လူပ်ိဳကို၊ ေရျပည့္အိုး၊ အာဇာနည္ျမင္း၊ ႏြားလားဥႆဖ စတဲ့ ႏွစ္သက္ဖြယ္အဆင္းကို ျမင္ရရင္ ေကာင္းျခင္းမဂၤလာ ျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆၾကတယ္။ ေရွးတုန္းက အိႏၵိယမွာ ယူဆပံု ေတြပါပဲ။ ယခုေခတ္ ျမန္မာျပည္မွာလဲ ထိုက္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ယူဆစြဲလမ္းခ်က္ဟာ အေတာ္အတန္ေတာ့ ရွိတာပါပဲ။ သူေတာင္းစား ဒြန္းစ႑ားကိုျမင္ရရင္ အမဂၤလာျဖစ္တယ္လို႔ ေရွးေခတ္က အယူအဆရွိခဲ့တယ္။

သုတမဂၤလာ
သုတမဂၤလာဆိုတာကေတာ့ အၾကားေကာင္းကို မဂၤလာလို႔ယူၿပီး အၾကားဆိုးကို အမဂၤလာလို႔ ယံုၾကည္စြဲလမ္းတာပါပဲ။ ၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္႐ြင္ဖြယ္ အသံေကာင္း အဆိုေကာင္းကို ၾကားရရင္ မဂၤလာလို႔ ထင္မွတ္တယ္။ မသာ(လူေသ) အေၾကာင္း၊ လြမ္းဆြတ္ငိုေၾကြးသံ တို႔ကို ၾကားရရင္ အမဂၤလာလို႔ ယူဆတယ္။ ဇီးကြက္ျမည္သံၾကားရရင္ မဂၤလာရွိတယ္လို႔ ယူဆတယ္၊ ငွက္ဆိုးသံ ၾကားရရင္ အမဂၤလာျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆတယ္၊ ဒါမ်ိဳးေတြပါပဲ။

မုတမဂၤလာ
မုတမဂၤလာ ဆိုတာကေတာ့ အနံ႕ေကာင္းကို နံရတာ၊ အရသာအထူးကို စားရတာ၊ အေတြ႕ေကာင္းကို ေတြ႕ထိရတာ ဒါမ်ိဳးေတြကို မဂၤလာလို႔ ယူဆတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဆန္႔က်င္တဲ့ အနံ႔အရသာ အေတြ႔မ်ိဳးကို အမဂၤလာလို႔ ယူဆတယ္။ အိႏၵိယက
ဇာတ္အယူ၀ါဒအရဆိုရင္ ဇာတ္နိမ့္ ဒြန္းစ႑ားကိုယ္နဲ႔ ထိတာကို အမဂၤလာလို႔ ယူဆတယ္။

အမွန္တကယ္ပဲ တရားအလုပ္ အားထုတ္တဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ အထက္က ေျပာခဲ့တဲ့ မဂၤလာတရားေတြကုိလည္း ပယ္ရပါမယ္။ ေလာကီမဂၤလာေတြကုိလည္း ပယ္ရမယ္။ တရားအားထုတ္ေနၿပီး ဒီလို အယူေတြ စြဲေနေသးတယ္ဆုိရင္ မဟုတ္ ေသးဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လို႔ ရပါတယ္။ ဒါေတြက ျမန္မာအေတာ္မ်ားမ်ား စြဲေနၾကတဲ့ အယူေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးကုိလည္း ဒီအေၾကာင္းေတြ သိေစခ်င္ပါတယ္။ ေရးသားျဖစ္ေအာင္ ေမးလိုက္တဲ့ ကုိထုိက္ ကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။


သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္ တရားျမတ္ လႊမ္းပတ္ကမာၻတည္ေစေသာ္…


သညာသိႏွင့္ ပညာသိ

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အရွင္ဇ၀န (ေမတၱာရွင္) ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ သညာသိႏွင့္ ပညာသိ တရားေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး တရားေတာ္ကုိ နာယူၾကည္ညိဳႏုိင္၍ တရားအသိတုိးၿပီး ေကာင္းက်ိဳးလိုရာ ဆႏၵမ်ားျပည့္စံုႏုိင္ၾကပါေစ…

၀ဲမစုပ္ပုပ္ေဆြးေ၀းရၿပီ

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏၵ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ၀ဲမစုပ္ပုပ္ေဆြးေ၀းရၿပီ ဆုိတဲ့ တရားေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး တရားေတာ္ကုိ နာယူၾကည္ညိဳႏုိင္၍ တရားအသိတုိးၿပီး ေကာင္းက်ိဳးလိုရာ ဆႏၵမ်ားျပည့္စံုႏုိင္ၾကပါေစ…

အဘိဓမၼာ ေန႔ျမတ္ခါ

သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၂၅၅၃၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၁ ခုႏွစ္၊ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တုိဘာလ (၃)ရက္၊ စေနေန႔သည္ အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ အေလာင္းေတာ္ကုိ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈ ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ေန႔တြင္ မိခင္မာယာေဒ၀ီမွ ဖြားျမင္ေတာ္မူခဲ့ပါ တယ္။ ဖြားျမင္ေတာ္မူၿပီးသည့္ေနာက္ (၁၆)ႏွစ္ အရြယ္မွာ ယေသာ္ဓရာႏွင့္ ထိမ္းျမား လက္ထပ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အသက္ (၂၉)ႏွစ္မွာ သားရာဟုလာ ဖြားျမင္ေသာ ညမွာပင္ ကာမဂုဏ္ရဲ႕ အျပစ္တုိ႔ကုိေတြ႕ၿပီး ၿငီးေငြ႕ေတာ္မူသျဖင့္ နန္းစည္စိမ္ ႏွင့္တကြ အားလံုးကုိ စြန္႔လႊတ္ၿပီး ဥ႐ုေ၀လ ေတာကုိ ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ဥ႐ုေ၀လမွာ ပင္ပန္းဆင္းရဲတဲ့ ဒုကၠရစရိယ အက်င့္ကုိ ၆ႏွစ္ ကာလပတ္လံုး က်င့္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မဂ္ဉာဏ္ဖုိလ္ဉာဏ္ႏွင့္ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ အတြက္ မည္သုိ႔မွ် အေထာက္အကူ မျပဳတဲ့ ထုိအက်င့္မ်ားကုိ စြန္႔လႊတ္ၿပီး မဇၥ်ိမပဋိပဒါ ဆုိတဲ့ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္ကုိ ကိုယ္ေတာ္ တုိင္ က်င့္သံုးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ထုိမဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္ျဖင့္ ေဂါတမ ဘုရားရွင္သည္ မဟာသကၠရာဇ္ (၁၀၃)ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လ ျပည့္ေန႔မွာ သမၼာသမၺဳဒၶ ဘုရားအျဖစ္ကုိ ေရာက္ရွိေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားျဖစ္ၿပီးေနာက္-


(၁) ပလႅကၤသတၱာဟ။ ။ဘုရားျဖစ္တဲ႔ ေဗာဓိပင္ရင္းေနရာ (ပလႅင္)ထက္မွာပဲ ကဆုန္လျပည္႔ေက်ာ္ (၁) ရက္ေန႔မွ (၇) ရက္ေန႔အထိ ၀ိမုတၱိသုခ (သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ျခင္းခ်မ္းသာ) ကုိ ခံစားလွ်က္ သီတင္းသံုးေတာ္မူပါတယ္။
(၂) အနိမိသ သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္ရဲ႕အနီး အေရွ.ေျမာက္အရပ္ တည့္တည့္ (၁၄)လံအကြာ ေနရာမွာ ကဆုန္လျပည္႔ ေက်ာ္ (၈)ရက္ေန႔မွ (၁၄) ရက္ေန႔အထိ (၇)ရက္ ထပ္မံ သီတင္းသံုးေတာ္မူပါတယ္။ ငါသည္ ပါရမီမ်ား ျဖည္႔ခဲ႔ေသာေၾကာင့္ ဤပလႅင္ထက္မွာ မာရ္(၅)ပါးကိုေအာင္ျမင္ျပီး ဘုရားျဖစ္ခဲ႔ျပီ ဟုဆင္ျခင္ကာ ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔မတ္မတ္ ရပ္ေနေတာ္မူကာ အပရာဇိတပလႅင္ကို မမွိတ္ေသာ မ်က္စိျဖင္႔ (၇)ရက္လံုး ၾကည္႔ရႈ ၀မ္းေျမာက္ေနေတာ္မူပါတယ္။ (အ= မ။ နိမိသ= မ်က္စိမွိတ္သည္။ အနိမိသ = မ်က္စိမမွိတ္ပဲ)
(၃) စကၤမ သတၱာဟ။ ။ကဆုန္လကြယ္ေန႔မွ နယုန္လဆန္း (၆)ရက္ေန႔အထိ (၇)ရက္တြင္ ေဗာဓိပင္ပလႅင္နဲ႔ အနိမိသ သတၱာဟ အၾကား စၾကၤံေလွ်ာက္ေတာ္မူကာ (၇)ရက္ ထပ္မံသီတင္းသံုးေတာ္မူပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ နတ္ေတြက “ရွင္ေဂါတမသည္ ေဗာဓိပလႅင္၌ တပ္မက္ေနေသးတယ္၊ ဘုရားစင္စစ္မျဖစ္ေသး” ယံုမွားသံသယျဖစ္ၾကတယ္။ ထိုယံုမွားေပ်ာက္ေစရန္ ေရအစံု၊ မီးအစံု ယမကျပာဋိဟာ ျပေတာ္မူပါတယ္။ စၾကၤံၾကြရင္း တရားဆင္ျခင္၊ ဖလသမပတ္ ၀င္စားေသာေၾကာင္႔ စကၤမ သတၱာဟ ဟုေခၚပါတယ္။
(၄) ရတနာဃရ သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္၏ အေနာက္ေျမာက္ (၁၀)လံ အကြာတြင္ နတ္မ်ားဖန္ဆင္းပူေဇာ္ေသာ ရတနာ ေရႊအိမ္ထက္၌ နယုန္လဆန္း (၇) ရက္ေန႔မွ (၁၃)ရက္အထိ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူပါတယ္။ အဘိဓမၼာ ေရွးဦး (၆)က်မ္းကို ဆင္ျခင္ရာတြင္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ကြန္႔ျမဴးျခင္း မရွိေသးပါ။ ေနာက္ဆံုး ပဌာန္းေဒသနာ ေတာ္ၾကီးကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္ေတာ္မူေသာ အခါမွသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ (၆)သြယ္ ကြန္႔ျမဴး ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။
(၅) အဇပါလသတၱာဟ။ ။ဒီေနရာကုိ ဆိတ္ေက်ာင္းသမားေတြ ေနတဲ့ ေညာင္ပင္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ေဗာဓိပင္ရဲ. အေရွ.ဘက္ (၃၂)လံ အကြာမွာ နယုန္လဆန္း (၁၄)ရက္ေန႔မွ နယုန္လျပည္႔ေက်ာ္ (၅)ရက္အထိ (၇)ရက္ သီတင္းသံုးေတာ္ မူပါတယ္။ ဒီေနရာမွာပဲ မာရ္နတ္ရဲ. သမီး (၃) ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ (တဏွာ၊ အရတီ၊ ရာဂါ) တုိ႔က ဘုရားရွင္ကို မိန္းမမာယာျဖင္႔ ျဖားေယာင္းဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ႔ၾကပါတယ္။ သို႔ေပးမယ့္ ဘုရားရွင္က တုန္လႈပ္ျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။
(၆) မုစလိႏၵ သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္ရဲ. အေရွ.ေတာင္ဘက္ (၁၅)လံ အကြာ၊ မုစလိႏၵာအိုင္ အနီး က်ဥ္းပင္ေအာက္မွာ နယုန္လျပည္႔ေက်ာ္ (၆)ရက္ေန႔မွ နယုန္လျပည္႔ေက်ာ္ (၁၂)ရက္ေန႔ထိ (၇)ရက္ သီတင္းသံုးေတာ္ မူပါတယ္။ ထိုေနရာကုိ သီတင္းသံုးစဥ္မွာ အခါမဲ႔ မိုးရြာခဲ႔ေသာေၾကာင့္ မုစလိႏၵာအိုင္ နဂါးမင္းဟာ တန္ခိုးနဲ႔ လိုတာကို ဖန္ဆင္းႏိုင္ေပမယ္္႔ သူရဲ. ပကတိ ကိုယ္ေတာ္နဲ႔သာ ပါးျပင္းမိုးျပီး ရာသီဥတုဒဏ္ကေန ကာကြယ္ပူေဇာ္ခဲ႔ပါတယ္။
(၇) ရာဇာယတန သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္ရဲ.ေတာင္ဘက္ (၄၀)လံ အကြာ လင္းလြန္းပင္ရင္းမွာ နယုန္လျပည္႔ေက်ာ္ (၁၃)ရက္မွ ၀ါဆိုလဆန္း (၄)ရက္ေန႔ အထိ (၇)ရက္ ပတ္လံုး ဖလသမာပတ္ ၀င္စားပါတယ္။
(၇) ရက္ျပည့္တဲ့ေန႔ ဘုရားရွင္ အစာအာဟာရမွီ၀ဲရန္ လိုအပ္ေနခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ရာမညတိုင္း၊ ဥကၠလာ ဇနပုဒ္၊ ေပါကၠရ၀တၱီ ဇနပုဒ္မွ ကုန္သည္ညီေနာင္ တဖုႆ၊ ဘလႅိက တုိ႔ကေန ဘုရားရွင္ကုိ မုန္႔က်စ္ဆုပ္ ဆပ္ကပ္ပါတယ္။ အဲဒီ ကုန္သည္ညီေနာင္ကို သံဃာမရွိေသးတဲ႔ အတြက္ ေဒြ၀ါစိက သရဏဂံု (၂)ပါးပဲ ေပးပါတယ္။ ဆံေတာ္ (၈)ဆူ စြန္.ေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီဆံေတာ္ေတြကို ေရႊတိဂံုေစတီမွာ ဌာပနာျပဳပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပထမ၀ါကို မိဂဒါ၀ုန္မွာ ၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး ဒုတိယ၀ါ၊ တတိယ၀ါ၊ စတုတၳ၀ါတို႔ကို ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း၊ ပဥၥမ၀ါကို ေ၀သာလီျပည္၊ ဆ႒မ၀ါကို မကုဠေတာင္ စတဲ့ ေနရာဌာနမ်ားမွာ ၀ါကပ္ေတာ္မူပါတယ္။ သတၱမ၀ါကို တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွာ ၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ သႏၲဳႆိတ နတ္သားကို အမွဴးထားကာ တာ၀တႎတာနတ္ျပည္ရွိ ပင္လယ္ကသစ္ပင္ရင္း ပ႑ဳကမၺလာ ျမေက်ာက္ျဖာထက္တြင္ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ကို ၀ါတြင္းသံုးလပတ္လံုး အသံမစဲ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။
မယ္ေတာ္မိနတ္၊ ေက်းဇူးဆပ္၊ ေဟာလတ္ဘိဓမၼာ။
၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ေန႔မွ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ အထိ ရက္ေပါင္း(၉၀)၊ ၀ါတြင္း ( ၃ ) လ မွာ -
၁။ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္း ကို ( ၁၂ ) ရက္
၂။ ၀ိဘင္းက်မ္းကို ( ၁၂ ) ရက္
၃။ ဓာတုကထာက်မ္းကို ( ၆ ) ရက္
၄။ ပုဂၢလပညတ္က်မ္းကို ( ၇ ) ရက္
၅။ ကထာ၀တၳဳက်မ္းကို ( ၈ ) ရက္
၆။ ယမိုက္က်မ္းကို ( ၂၀ ) ရက္
၇။ ပ႒ာန္းက်မ္းကို ( ၂၅ ) ရက္ ေဟာေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။
အဘိဓမၼာတရား ေဒသနာေတာ္ကုိ နည္း(၃)နည္း ျဖင့္ ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။
(၁) အတိ၀ိတၳာရ ေဒသနာ (အက်ယ္နည္း)
ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ မယ္ေတာ္ကို ေက်းဇူးဆပ္လိုျခင္း၊ မိဘေက်းဇူးကို သတၱ၀ါတို႔နားလည္ေစလိုျခင္း၊ အဘိဓမၼာတရားကို အစအဆံုး တထိုင္တည္း ေဟာၾကားလိုျခင္း၊ အစ အဆံုး တထိုင္တည္းေဟာမွ နာၾကားရေသာ တရားနာသူတို႔ အက်ဳိးထူး ရႏိုင္ျခင္း၊ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္၏ က်ယ္၀န္းနက္နဲမႈကို သိေစလိုျခင္း၊ လူတို႔သက္တမ္းႏွင့္ သံုးလေလာက္ေဟာမွ ကုန္ႏိုင္မည့္ တရားျဖစ္သည့္အတြက္ လူတို႔႔ ဣရိယာပုထ္ျဖင့္ ေဟာသူေရာ နာသူပါ မေနႏိုင္ျခင္း တို႔ေၾကာင့္ အဘိဓမၼာ အက်ယ္နည္းကို တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၌ ေဟာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

(၂) အတိသေခၤပေဒသနာ (အက်ဥ္းနည္း)
ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူသားျဖစ္ေတာ္မူသည့္အတြက္ ဆြမ္းခံျခင္း ဆြမ္းစားျခင္း ေရခ်ဳိးသန္႔စင္ျခင္း စသည္ ျပဳလုပ္ရန္ နိမၼိတ႐ုပ္ပြားေတာ္ကို အဓိ႒ာန္ျဖင့္ ဖန္ဆင္းၿပီး လူ႔ျပည္သို႔ ၾကြေတာ္မူရာတြင္ ဟိမ၀ႏၱာစႏၵကူးေတာ၌ ေန႔သန္႔စင္ (အနားယူ) ေတာ္မူပါတယ္္။ ထို စႏၵကူးေတာတြင္ အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ၀တ္ႀကီး၀တ္ငယ္ ျပဳစုခစားခိုက္ ျမတ္စြာဘုရားက ရွင္သာရိပုတၱရာအား အဘိဓမၼာ တရားကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္နည္းျဖင့္ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။

(၃) နာတိ ၀ိတၳာရ နာတိသေခၤပ ေဒသနာ (မက်ဥ္းမက်ယ္နည္း)
အရွင္သာရိပုတၱရာက ျမတ္စြာဘုရား ေဟာခဲ့သည့္ အက်ဥ္းနည္းကို တပည့္ ရဟန္းငါးရာတို႔အား မက်ဥ္းမက်ယ္နည္းျဖင့္ ျပန္လည္ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ ေနာက္တေန႔တြင္ အရွင္သာရိပုတၱရာက တပည့္ရဟန္း ငါးရားကုိ ေဟာၾကားတဲ့ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္အား ျမတ္စြာဘုရားထံေမွာက္၌ ျပန္လည္တင္ျပ အစစ္ေဆးခံရာ ျမတ္စြာဘုရားက နားေထာင္၍ လက္ခံအ တည္ျပဳ ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္္။
ဤသို႔ျဖင့္ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ႀကီးသည္ ခုနစ္၀ါေျမာက္ျဖစ္ေသာ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၉ ခု ၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ မွ သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ေန႔အထိ (၃)လအတြင္း နည္း(၃)နည္းျဖင့္ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္ တျပိဳင္တည္း ေပၚထြန္းခဲ့ပါတယ္။

ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ကုိ ေဟာၾကားၿပီး တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွ သကၤႆနဂိုရ္ျပည္သို႔ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တြင္ ဆင္းသက္ေတာ္မူခဲ့သျဖင့္ ထူးျမတ္ေသာေန႔ အျဖစ္သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ဘုရားရွင္ ဆင္းသက္ၾကြျမန္းလာသည္ကို ရည္စူးၿပီး ဘုရားရွင္အား ပူေဇာ္ေသာအားျဖင့္ ဆီမီးထြန္းကာ မီးထြန္းပြဲက်င္းပေသာ အစဥ္အလာသည္ ေရွးဘိုးေဘမ်ားလက္ထက္ကပင္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ဘုရားရွင္သည္ မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ နတ္သားကို တာ၀တႎသာနတ္္ျပည္၌ အဘိဓမၼာခုႏွစ္က်မ္းကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီးေနာက္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တြင္ လူျပည္သို႔ သက္ဆင္းေတာ္မူသည္ကုိ အေၾကာင္းျပဳလွ်က္ ဤေန႔ကို “အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔” ဟု သမုတ္ကာ အဘိဓမၼာ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲမ်ားလည္း က်င္းပၾကပါတယ္။

တစ္နည္းဆုိလွ်င္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ကုိ “ဘုရားဆုပန္ေန႔” ဟူ၍လည္း ေခၚဆုိႏိုင္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ တာ၀တႎသာမွ ဆင္းသက္ေတာ္မူေသာအခါ လက်ာၤဘက္ေရႊေစာင္းတန္းက နတ္ေဒ၀တာမ်ား၊ လက္၀ဲဘက္ ေငြေစာင္းတန္းက ျဗဟၼာမ်ားျခံရံလိုက္ပါကာ ကိုယ္ေတာ္တုိင္ အလယ္က ပတၱျမားေစာင္း တန္းျဖင့္ ဆင္းသက္ေတာ္မူပါတယ္။ ထုိသို႔ နတ္ျဗဟၼာမ်ားျခံရံလိုက္ပါ၍ ဆင္းသက္ေတာ္မူလာသည့္ ဘုရားရွင္၏ တုႏႈိင္းဖြယ္မရွိ တင့္တယ္ျပည့္စံုေသာ အသေရ ေတာ္ကို ဖူးျမင္ၾကရေသာအခါ (၃၆)ယူဇနာ အတြင္းရွိေသာ ပရိသတ္အားလံုး ဘုရားကိုအားက်၊ ဘုရားျဖစ္ခ်င္ စိတ္ေတြ ေပၚလာကာ ဘုရားဆုကို ေတာင္းၾကပါတယ္။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ “ဘုရားဆုပန္ေန႔” ဟုေခၚဆုိထုိက္ပါတယ္။

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တြင္ ၀ါတြင္းသံုးလကုန္ဆံုး ကၽြတ္လြတ္ေသာေန႔ျဖစ္သျဖင့္ ၀ါဆုိေတာ္မူၾကကုန္ေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္တုိ႔ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္သြားလာ သီတင္းသံုးႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးကို ရရွိၾကပါတယ္။ ထုိေန႔ အထိ၀ါဆိုၾက သည့္ သံဃာမ်ားသည္ အလြန္အက်ိဳးထူးေသာ ကထိန္အလွဴကို ခံယူထုိက္ေသာ အခြင့္အေရး လည္းရရွိၾက ပါတယ္္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆုိရေသာ္.. သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔သည္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါကၽြတ္ေသာေန႔၊ အျပစ္ရွိက ေျပာၾကားပါရန္ အခ်င္းခ်င္း ဖိတ္ပန္အမႈျပဳၾကေသာ ပ၀ါရဏာေန႔၊ ဘုရားရွင္တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၌ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကား ၿပီးေျမာက္ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူေသာ အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔၊ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းျခံရံလ်က္ တာ၀တႎသာမွ သကၤႆနဂိုလ္ ျပည္သို႔ ဆင္းသက္ေတာ္မူေသာေန႔၊ ထုိသို႔ဘုရားရွင္ ဆင္းသက္ ေတာ္မူသည္ကုိ ရည္စူးပူေဇာ္ေသာအားျဖင့္ ဆီးမီးစသည့္ ထြန္းညွိပူေဇာ္ေသာေန႔၊ ျဗဟၼာနတ္ လူ သံုးဘံုသူတုိ႔ ဘုရားရွင္အား အတူတကြၾကည္ျဖဴပူေဇာ္ေသာေန႔၊ နတ္လူအမ်ား ဘုရားဆု ပန္ေသာေန႔ စေသာ ဂုဏ္ထူး၀ိေသသ အဖံုဖံုႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေန႔ထူးေန႔ ျမတ္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဤကဲ့သို႔ေန႔ထူး၊ ေန႔ျမတ္မွာ ဓမၼမိတ္ေဆြ သူေတာ္ေကာင္း အားလံုး တရားေတာ္မ်ားကုိ နာယူက်င့္ၾကံ အားထုတ္ႏုိင္ၾက သျဖင့္ ဒုကၡခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္းရာ အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကုိ ရႏုိင္၊ ေရာက္ႏုိင္ၾကပါေစ…

www.live.dhammathukha.com တြင္ စကၤာပူ စံေတာ္ခ်ိန္ ည (၈း၁၅)နာရီမွာ တရားေတာ္ကုိ ထုတ္လႊင့္မွာ ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား အားလံုးကုိ တရားနာ ဖိတ္ပါတယ္။
www.shwepyithu.com တြင္လည္း တရားေတာ္ကုိ နာယူႏုိင္ပါတယ္။

ကုိးကား။ ။ပ႒ာန္း (အဘိဓမၼာသင္တန္း) ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္။
သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးေဟာၾကားေသာ သတၱဌာန ခုႏွစ္ပတ္ျဖစ္စဥ္ ဗုဒၶ၀င္။
ဓမၼပိယဆရာေတာ္ အရွင္သံ၀ရာလကၤာရ ေရးသားေသာ “သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ သို႔မဟုတ္” ေဆာင္းပါး။


ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္

ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ကုိ နာယူၾကည္ညိဳ ႏုိင္ၾကပါေစ။