ကံအက်ိဳးေပး မတူညီျခင္းအေၾကာင္း

ေလာက၌ သတၱ၀ါတို႔၏စိတ္သည္ အင္မတန္ ဆန္းၾကယ္လွေပ၏။ ထိုသို႔ ဆန္း ၾကယ္လွေသာ စိတ္တို႔၏ျပဳျပဳဖန္တီးခဲ႔သည့္အတိုင္းပင္ ရရွိေနၾကေပျပီ။ ယခုရရွိ ေနေသာ မိမိတို႔၏ အခြင့္အေရး၊ လာဘ္လာဘတို႔သည္ အတိတ္၌ျပဳလုပ္ခဲ႔ေသာ ကံအေၾကာင္းတရားမ်ားေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ အတိတ္ဆိုရာ၌ ျပီးဆံုးခဲ႔ေသာ အခ်ိန္အားလံုးကို ယူရေပမည္။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္ရေသာ ပဋိစၥ သမုပၸါဒ္ေဒသနာေတာ္အရ အတိတ္က အ၀ိဇၨာႏွင့္တဏွာတို႔ေၾကာင့္ ယခုလက္ရွိ၌ ဒုကၡသစၥာၾကီးကို ရရွိေနေပသည္။ အ၀ိဇၨာဆိုရာ၌ သိသင့္သည္တို႔ကို မသိျခင္း၊ မသိသင့္သည္တို႔ကို သိေနျခင္းကို ဆိုလို၏။ တဏွာကေတာ႔ ေတြ႕ၾကံဳေနသမွ် ကာမဂုဏ္တို႔အေပၚ၌ လိုခ်င္တပ္မက္ေနျခင္းပင္ျဖစ္၏။

ထိုသို႔ အ၀ိဇၨာ-မသိမႈႏွင့္ တဏွာ-လိုခ်င္မႈ တို႔ေၾကာင့္ ယခုဒုကၡသစၥာခႏၶာကိုယ္ၾကီး ကို ရရိွေနသလို ယခုလက္ရွိ အ၀ိဇၨာ-မသိမႈႏွင့္ တဏွာ-လိုခ်င္မႈတို႔ အေတာ မသတ္ အထပ္ထပ္ ျဖစ္ေနျပန္လွ်င္လည္း ေနာက္ထပ္ ဒုကၡသစၥာခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို ရရွိၾကေပဦးမည္ဆိုတာ သတိျပဳသင့္လွေပသည္။ ထိုဒုကၡသစၥာခႏၶာတို႔ကို ဘံုအား ျဖင့္ ခြဲျပရလွ်င္ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ အပါယ္ေလးဘံုဟူ၍ရွိ၏။ ဤ မတူညီေသာ ဘံုဘ၀တို႔သည္လည္း မိမိျပဳမူခဲ႔ေသာ ကံတရားတို႔ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ တဖန္လည္း ထိုဘံုဘ၀ေတြမွာပင္ ရရွိေသာဆင္းရဲခ်မ္းသာတို႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မတူညီၾကေပ။ လူတို႔၌ လူခ်မ္းသာ၊ လူဆင္းရဲတို႔ရွိသလို နတ္၌လည္း နတ္ခ်မ္း သာ၊ နတ္ဆင္းရဲဟူ၍ ကြာျခားေနေပေသးသည္။ တိရစၧာန္တို႔မွာလည္း ဤသို႔ပင္ ျဖစ္ေနၾကေပသည္။ ထိုသို႔ ကံ ကံ၏အက်ိဳးေၾကာင့္ မတူညီေသာအခ်က္တို႔ကို ၾကည့္ျပီး မိမိရသမွ်ႏွင့္ ေရာင့္ရဲသင့္လွေပသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဂဂၤါ၀ါဠဳ သဲစုမက ပြင့္ေတာ္မူျပီးကုန္ေသာဘုရားရွင္တို႔ႏွင့္ ေတြ႔ၾကံဳခဲ႔သည္ထားဦး မြန္ျမတ္ေသာ တရားေတာ္ႏွင့္ကား လြဲေသြခဲ႔ရေလျပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ စာဖတ္သူတို႔အား ကၽြႏ္ုပ္အၾကံေေပးလိုသည္မွာ က်န္ရွိေသာအခ်ိန္တို႔ကုိ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနမႈတို႔ျဖင့္ ျဖဳန္းတီးမေနေတာ႔ဘဲ တန္ဘိုးရွိေသာလူ႔ဘ၀မွာ တန္ဘိုးရွိေသာ ဗုဒၶေဟာၾကား ခဲ႔သည့္ တရားေတာမ်ားအတိုင္း က်င့္ၾကံေနထိုင္ၾကမွ ေတာ္ေပမည္။

ထိုသို႔ စကားခ်ီး ဆိုျပီးေနာက္ လူတို႔၏ကံအက်ိဳးေပး တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မတူညီေသာအေၾကာင္းတို႔ကို ေျပာျပပါအံ႔။ ထိုအေၾကာင္းတို႔ကို မေျပာေသးခင္ မတူညီေသာအခ်က္တို႔ကို အရင္ဦးဆံုး ဆိုရေပဦးမည္။


(၁) တခ်ိဳ႕ အသက္ရွည္၏၊ တခ်ိဳ႕အသက္တိုၾက၏။

(၂) တခ်ိဳ႕ ေ၀ဒနာမ်ား၏၊ တခ်ိဳ႕ေ၀ဒနာမမ်ားၾက။

(၃) တခ်ိဳ႕ ႐ုပ္အဆင္းလွပ၏၊ တခ်ိဳ႕ ႐ုပ္ဆိုးၾက၏။

(၄) တခ်ိဳ႕ ဘုန္းကံၾကီး၏၊ တခ်ိဳ႕ ဘုန္းကံနည္းၾက၏။

(၅) တခ်ိဳ႕ စီပြားေရးေအာင္ျမင္ၾက၏၊ တခ်ိဳ႕ စီပြားေရးမေအာင္ျမင္ၾက။

(၆) တခ်ိဳ႕ အမ်ိဳးျမတ္၏၊ တခ်ိဳ႕ အမ်ိဳးမျမတ္ၾက။

(၇) တခ်ိဳ႕ ဥာဏ္ပညာထက္မ်က္ၾက၏၊ တခ်ိဳ႕ ဥာဏ္ပညာမထက္မ်က္ၾက။


ဤ ျပဆိုခဲ႔ေသာ ကံအက်ိဳးေပး မတူညီၾကျခင္းမွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ အတိတ္ ကံတို႔၏အေၾကာင္းမ်ား မတူညီခဲ႔ျခင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ (၁) အၾကင္သူသည္ ထိုထို ဘ၀တို႔၌ သူတစ္ပါးတို႔၏အသက္ကို သတ္ျဖတ္ျခင္းအမႈကို ျပဳလုပ္ခဲ႔ျခင္းေၾကာင့္ ယခုဘ၀၌ အသက္တိုရ၏။ ထိုသို႔မျပဳဘဲ တစ္ပါးေသာသူတို႔၏အသက္တို႔ကို ၾကင္နာသနားတတ္ျပီး မသတ္မျဖတ္ခဲ႔သူူတို႔မွာကား အသက္ရွည္ၾကေပ၏။ (၂) သူတစ္ပါးတို႔အား ညွင္းဆဲခဲ႔သူတို႔မွာ ယခုဘ၀၌ ေရာဂါေ၀ဒနာ ထူေျပာ ၾကျပီး မညွင္းဆဲဘဲ ၾကင္နာတတ္သူတို႔မွာကား အနာေရာဂါမထူေျပာဘဲ ကိုယ္ခ်မ္း သာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကရေပသည္။ (၃) သူတစ္ပါးတို႔အား ေမတၱာတရားထားခဲ႔ၾက သူတို႔မွာ ႐ုပ္အဆင္းလွၾကျပီး ေဒါသစ႐ိုက္ၾကီးခဲ႔သူတို႔မွာကား ႐ုပ္အဆင္းဆိုးၾက ေပသည္။ (၄) ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔ကို မေမ႔မေလ်ာ႔ ျပဳလုပ္ခဲ႔ၾကသူတို႔မွာ ယခု ဘ၀ ဘုန္းကံၾကီးမားၾကျပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔၌ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနခဲ႔ၾကသူတို႔မွာကား ဘုန္းကံနည္းပါးၾကရေပသည္။ (၅) ႏွေမ်ာတြန္႔တိုျခင္း(မစၧရိယ)ကို ႏွင္ထုတ္ျပီး သူတစ္ပါးတို႔အား ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းအမႈကို ျပဳလုပ္ခဲ႔ၾကသူတို႔မွာ စီပြားေရး ေအာင္ျမင္တိုးတက္ၾကျပီး မိမိရွိတဲ႔ဥစၥာပစၥည္းတို႔ကို မေပးရက္မလွဴရက္ ႏွေမွ်ာ တြန္႔တိုသူတို႔မွာကား စီးပြားေရး မေအာင္ျမင္၊ မတိုးတက္ျခင္းျဖစ္ရေပသည္။ (၆) မာန္မာန ေထာင္လႊားတက္ႂကြျပီး သူတစ္ပါးတို႔အား ႏွိမ္႔ခ်ဆက္ဆံတတ္သူတို႔မွာ နိမ္႔က်ေသာအမ်ိဳး၌ လူလာျဖစ္ၾကရျပီး ထိုသို႔ မျပဳမူခဲ႔သူတို႔မွာကား ျမင့္ျမတ္ေသာ အမ်ိဳး၌ လူလာျဖစ္ၾကရေပသည္။ (၇) တစ္ပါးေသာသူတို႔အား ေကာင္းမြန္ေသာ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာေတြ ျဖန္႔ေ၀ေပးျခင္း၊ သင္ၾကားေပးျခင္း၊ ကိုယ္ကိုယ္ တိုင္ေလ႔လာသင္ယူျခင္းစေသာ ပညာပါရမီတို႔ကို ျပဳလုပ္ခဲ႔ၾကသူတို႔မွာ ယခုဘ၀ ပညာဥာဏ္ထက္မ်က္ၾကျပီး မိမိ၏အတတ္ပညာ၊ အသိပညာတို႔ကို အေၾကာင္းျပဳ ၍ သူတစ္ပါးတို႔အား ႏွိမ္႔ခ်ဆက္ဆံခဲ႔ျခင္း၊ မိမိကိုယ္တိုင္ ပညာဆည္းပူးေလ႔လာမႈ မျပဳခဲ႔ၾကသူတို႔မွာကား ယခုဘ၀ ဥာဏ္နည္းၾကရေပသည္။

ထိုသို႔ေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားေၾကာင့္ ရရွိေနၾကေသာ အက်ိဳးတရားတို႔မွာ မတူေနၾကျခင္းျဖစ္ေပ၏။ မိမိျပဳလုပ္ခဲ႔ေသာ ကံအေၾကာင္းတရားမ်ားအတိုင္း ရရွိ ေနၾကသည္ကို လက္ရွိကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ထားေေသာ အခြင့္အေရးအား မေက်မနပ္ ျဖစ္ျပီး မေရာင့္မရဲမရွိၾကေလႏွင့္။ ရရွိထားေသာအခြင့္အေရးကို မေက်နပ္၍လည္း လမ္းမွားကို မက်င့္ၾကေလႏွင့္။ က်င့္ၾကံေနၾကမည္ဆိုလွ်င္ အကုသိုလ္ကံအသစ္ တို႔ကိုသာ ျပဳလုပ္ေနသလိုျဖစ္ေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးသည္ ယခုဘ၀၌ ေကာင္းမႈတို႔ကိုသာ မ်ားမ်ားျပဳလုပ္ၾကဘို႔ လိုအပ္ပါသည္။ ေနာက္ဘ၀ ေကာင္းစားဘို႔အေရး ဆိုလိုေနျခင္းလည္း မဟုတ္ပါေပ။ ယခုရရွိထားေသာ ခႏၶာငါး ပါး ဒုကၡသစၥာၾကီးမရွိရာ နိဗ
န္ကိုသာေမွ်ာ္မွန္း၍ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာတရားမ်ား က်င့္ၾကံၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္ၾကပါကုန္။...။


စားဖတ္သူတို႔အားလံုး စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ကင္းျငိမ္းၾကပါေစ။

စာေရးသူ - ထြန္းထြန္းလိႈင္

ေနေရးမခင္ ေသေရးျပင္ေလာ့

ဘ၀တစ္ခုရလာျပီဆုိလွ်င္ေမြးဖြားျခင္းမွအစျပဳ၍ေသဆံုးျခင္းမွာအဆံုးသတ္ရပါတယ္။ ေသဆံုးျခင္းကိုမည္သူမွ လြန္ဆန္ႏုိင္ျခင္းမရွိပါဘူး။ ထို႔သို႔ဆုိရလွ်င္ေသဆံုးဖို႔အတြက္ျပင္ ဆင္ဖို႔လိုအပ္ပါမည္။ ဘ၀ျဖစ္တည္လာတာႏွင့္ အိုျခင္း၊ နာျခင္းတုိ႔သည္လည္းၾကံဳဆံုရမည္ မွာမလြဲေပ။ အို၊ နာ၊ ေသျခင္းတရားတုိ႔သည္ ဆင္းရဲေၾကာင္းအမွန္ ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ေရွးေရွး ဘ၀မ်ားက မုိက္အားၾကီးခဲ့၍ ယခုအခ်ိန္တုိင္ေအာင္ ဒုကၡပင္လယ္ေ၀ေနရသည္ကို သတိသံေ၀ဂရၾကပါေစ။ ေရွးကဘုရားအဆူဆူပြင့္ခဲ့ေသာ္လည္း ဘုရားမျမင္ တရားမခင္ေသာေၾကာင့္ယခုတုိင္ ေအာင္သံသရာခရီးသည္ရွည္လ်ားေနရပါေတာ့သည္။ ယေန႔အခ်ိန္ မွာေနေရးအတြက္ၾကိဳးစားေနရသလိုေသး ေရးအတြက္လည္းျပင္ဆင္သင့္ပါၿပီ။ လက္ရွိဘ၀ခႏၶာကို သံသရာေကာင္းက်ိဳးအတြက္အသံုးခ်တက္ဖို႔အၾကံေပး ပါရေစ။
စေလဦးပုညကေအာက္ပါအတုိင္းေရးစပ္ခဲ့သည္ကို သတိသံေ၀ရၾကပါကုန္…

“ယခုခါမူ၊ လူလည္းၿဖစ္လာ

သာသနာလည္းထြန္းခိုက္၊ အၿမိဳက္တရား

ေဟာၾကားမည့္သူ၊ လူလည္းမရွား

သို႔ပါလ်က္သားႏွင့္မွ

တရားမလိုက္၊ အမွားကိုႀကိဳက္ၾကလွ်င္

အမိုက္တကာ့ဗိုလ္မင္း၊ အဖ်င္းတကာ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္

အပါယ္ေလးလီ ၊ ၿမစ္နဒီတြင္ ၊ ပလံုစီၿမဳပ္လို႕

လူယုတ္ၾကီးေတြၿဖစ္ခ်ိမ္႔မည္”

ထိုအခ်က္မ်ားကိုေတြးၾကည့္လွ်င္ လူလည္းၿဖစ္လာရၿပီ၊ သာသနာႏွင့္လည္းၾကံဳၿပီ၊ ေဟာၾကားေနေသာရဟန္း သာ၀ကမ်ားလည္းေပါမ်ားလွ၏။ ဤကဲ႔သို႔ ၾကံဳလ်က္နဲ႔မွ အက်င့္ပ်က္၊ တရားပ်က္၊ စရိုက္ပ်က္၊ မူပ်က္ေနရင္ ေတာ့လူၿဖစ္ရက်ိဳးနပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ ထပ္သံသရာခရီးလည္းရွည္ရပါမည္။ မိမိသည္တေန႔ထက္တ ေန႔ေသးမင္းဆီကိုဦးတည္သြားေနသည္ကိုလူတိုင္းသိၿပီးျဖစ္ပါမည္။ မိမိသည္ခရီးသြားမည္ဆုိလွ်င္မသြားခင္ၾကိဳ တင္ျပင္ဆင္ၾကရပါသည္။ ထို႔အတူေသမင္းဆီသို႔သြားရမည့္ ခရီးကိုမည္သို႔ေသာအရာမ်ားႏွင့္ျပင္ဆင္ၾကပါမည္ နည္း။ မိမိကိုယ္ ကိုျပန္ေမးၾကည့္ပါ။ သရဏဂံုတည္၍ေသမည္လား၊ သမထ အားထုတ္၍ေသမည္လား၊ ၀ိပႆ နာတရားအားထုတ္၍ေသမည္လား ဆိုသည္ကိုစဥ္းစားျပင္ဆင္ၾကသင့့္ပါၿပီ။ ပုထုဇဥ္ေတြဟာမိမိတုိ႔ဘယ္ဘ၀က လာတယ္ဆိုတာကိုမသိၾကပါဘူး။ ေသရင္ဘယ္္ကို သြားမယ္လို႔လည္းမ သိၾကဘူး။ ဘယ္ေန႔ေသရမယ္ဆိုတာ ကိုလည္းမသိၾကဘူး။ ေနသာေန ေနၾကတယ္ဘာမွလည္း ေရေရရာရာမရွိလွဘူး။ ဒါေၾကာင့္ေနရတဲ့အခိုက္ တန္႔ကာလေလးမွာ ေမတၱာ၊ ဂရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာ စတဲ့ျဗဟၼစိုတရား မ်ားႏွင့္ေနထိုင္သင့္ပါသည္။ လူေတြ ရဲ႕သက္တမ္းမ်ားတိုလာျခင္းမွာ ထိုတရားမ်ားေခါင္းပါးလာေသာေၾကာင့့္ျဖစ္ပါသည္။ စာဖတ္သူမ်ားသည္လည္း အေနလွဖို႔ အတြက္သာမျပင္ဆင္ေတာ့ဘဲ အေသလွေၾကာင္းတရားမ်ားကိုလည္း သိရွိကာေနေရးမခင္ ေသေရး လည္းျပင္သင့္ပါၿပီဟုအၾကံျပဳလိုပါသည္။

အေသလွေၾကာင္းတရား(၄)ပါး..

(၁) တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္ျခင္း။

(၂) ကုသိုလ္ပူေႏြးျခင္း။

(၃) အစြဲကင္းျခင္း။

(၄) ယံုမွားကင္းျခင္း။


မိမိသည္ အရာရာတုိင္းကို ငါ့ပစၥည္း၊ ငါ့ပိုင္၊ ငါဆုိင္တယ္ဆုိတဲ့ ငါစြဲတရားမ်ားမရွိျခင္း ေၾကာင့္မိမိရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ မ်ားနည္းပါးကာ ကုသိုလ္တရားမ်ား ပိုမုိျပဳလုပ္ ၾကပါမည္။ မိမိျပဳလုပ္ထားတဲ့ ကုသိုလ္တရား မ်ားကို မေမ့မေလ်ာ့ေနဘဲျပန္လည္စဥ္းစား ကာပီတိျဖစ္ရပါမည္။ မိမိ၏ ပိုင္ဆုိင္မႈ၊ ေဆြမ်ိဳးအစရွိေသာအရာ မ်ားကို အစြဲမထားရပါဘူး။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာအေပၚမွာ ယံုမွားသံသယ မျဖစ္ရပါဘူး။ သက္၀င္ယံုၾကည္တဲ့ သဒၶါတရားမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ကိုးကြယ္တက္ရပါမည္။ မိမိသည္ကုသိုုလ္တရားမ်ားကိုျပန္လည္သတိရခ်ိန္တြင္သတိ ရစိတ္သည္အျမဲမရွိသည္ကို ပိုင္းျခားသိျမင္ႏိုင္ပါက ၀ိိပႆသနာဥာဏ္ ျဖစ္ပါသည္။ (၀ိပႆနာဥာဏ္ျဖင့္တ ရားအားထုတ္၍ေသျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါတယ္)။ ေသခါနီးအခ်ိန္မွာ နာတဲ့ေ၀ဒနာကိုခံစားၾကရမွာပါ။ ထိုေ၀ဒနာကို ငါ ခံစားေနတယ္လို႔ ႏွလံုးမသြင္းရပါဘူး။ ေ၀ဒနာသည္ငါမဟုတ္။ ေ၀ဒနာ အနိစၥ(အၿမဲမရွိ) ဟူ၍ ေ၀ဒနာႏွင့္ ငါခြာ၍ေသတက္လွ်င္အေကာင္းဆံုးေသနည္းျဖစ္ပါမည္။ ထုိသို႔ေသျခင္းသည္ေသခါးနီးအခ်ိန္မွာပင္ ေသာတပန္တည္ႏိုင္ပါသည္။

“လူ႔သက္၊ လူ႔အိမ္၊ လူ႔စည္းစိမ္က

မိုးတိမ္လွ်ပ္ႏွယ္၊ ပ်ံေသာ္ၾကယ္မွ်

ၾကာႏြယ္ေရေၿခာက္၊ ေသမီးေတာက္သို႔

ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ခႏၷာ ကြယ္ရရွာသည္

မွန္စြာဒုကၡပါတကား။”


လူ႔အသက္၊ လူ႔အိမ္၊ လူ႔စည္းစိမ္ဆိုတာ မိုးေပၚကမိုးတိမ္တိုက္ေတြလိုပါပဲ အခုေမာ့ၾကည့္ လိုက္ရင္ဒီေနရာဆို ေပမယ့္ ေနာက္တႀကိမ္ၾကည့္လိုက္ရင္ လွ်င္ၿမန္စြာေနရာေၿပာင္းလႊဲသြားတာေတြ႔ပါလိမ့္မယ္။ ေရထဲကၾကာပန္း ကိုခူးၿပီး ေနပူပူမွာပစ္တင္ၾကည့္ပါကခဏအတြင္း ေၿခာက္ကပ္သြားမွာ ေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။ မီးေတာက္အရက္ကို ေလာင္းၿပီး မီးရိႈ႕ၾကည့္ပါက ဟုတ္ခနဲေလာင္ၿပီ ၿငိမ္းသြားတာေတြ႔ပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုပါပဲအသက္တစ္ခု၊ ဘ၀တစ္ခု လို႔ ေၿပာေနၾကတဲ့ ဒီခႏၶာဟာအုိျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္းေဘးသုိ႔အလွ်င္အၿမန္သြားေနတယ္ဆိုသည္ကို သတိ သံေ၀ဂရကာ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို အစဥ္ပြားမ်ားေနသင့္ပါသည္။ စာဖတ္သူမ်ား ေဒသနာဥာဏ္မ်ားတုိးပြား ကာအသိတရားကို အက်င့္လိုက္၍ နိဗၺာန္သို႔မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကပါေစ။…။


“ဓမၼခ်မ္းသာေတြ႕ေအာင္ရွာ အို၊ နာ၊ ေသျခင္းကင္းေစေသာ္”



ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္ တရားနာၾကားျခင္း

အခါတစ္ပါး၌ ဘုရားရွင္သည္ နႏၵမေထရ္တရားေဟာေနေသာ ေနရာသို႔ေရာက္ရွိရာ ရပ္လွ်က္ပင္တရားကိုနာ ၾကားေတာ္မူေလ၏။ ညဥ့္သံုး ရံကာလပတ္လံုး တရားနာၾကားျပီးေသာအခါ သာဓုေခၚဆိုေတာ္မူ၏။ နႏၵမေထရ္္ သည္ထိုသို႔ရပ္လ်က္တရားနာၾကားေနေသာ ဘုရားရွင္အားျမင္ေသာ္ လာေရာက္ကာလက္အုပ္ခ်ီမိုးရွိခိုးလ်က္ ဘုရားရွင္အား ဤသို႔ေလွ်ာက္ထား၏။ “ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား… အရွင္ဘုရားသည္အလြန္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ျခင္းရွိေတာ္မူပါလ်က္ လြန္စြာျပဳႏိုင္ခဲဲေသာအမႈကိုျပဳေတာ္မူပါေပစြ။” ဟူ၍ျဖစ္၏။ ထိုအခါဘုရား ရွင္က နႏၵမေထရ္အားမိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္မွာ- “အို ခ်စ္သားနႏၵ… သင္သည္တစ္ကမာၻပတ္ လံုးတရားေဟာ ျခင္းငွာစြမ္းႏိုင္အံ႔။ ငါဘုရားသည္လည္း ရပ္လ်က္ပင္တစ္ကမာၻ ပတ္လံုးတရားနာေတာ္မူအံ႔။” ဟူ၍ မိန္႔ေတာ္မူ ခဲ႔ေလ၏။ တရားအလံုးစံုကို ကိုယ္ေတာ္တိုင္ သိျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ပင္တရားနာၾကားျခင္း အမႈကို ဤမွ် အေလးအနက္ ထားေသာ္ ပုထုဇဥ္တို႔မွာမူ အဘယ္္မွာလွ်င္ အေလးအနက္ မထားဘဲေနသင့္ပါ မည္နည္း။ နားကိုအဘယ္သို႔ေသာ သဒၵါ႐ံု(အသံ) ျဖင့္အလွဆင္ပါမည္နည္း။ နားကို အလွဆင္ရာ၌ ဓမၼအသံျဖင့္ သာအလွဆင္သင့္ေပ၏။ စာဖတ္သူ ပရိတ္သတ္တို႔အား ကၽြန္ေတာ္႔အေနျဖင့္ အၾကံေပးလုိျခင္းျဖစ္၏။
ဘုရားရွင္လက္ထက္က ဖားနတ္သား၀တၳဳကို လူတိုင္ၾကားဖူးၾကပါမည္။ ဖာကေလးသည္ဗုဒၶ၏ အသံေတာ္ ကိုသာယာေသာစိတ္ျဖင့္ နာၾကားေနခ်ိန္ ႏြားေက်ာင္းသား၏တုတ္ျဖင့္ေသဆံုးျပီး နတ္ျပည္၌နတ္သားျဖစ္ရေပ သည္။ ထို႔ေနာက္နတ္ျပည္မွ မိမိ၏ဘ၀ေဟာင္းကို ျပန္ၾကည့္ျပီး ဗုဒၶ၏တရားသံ မဆံုးေသးခင္လူျပည္သို႔ဆင္း ကာဆက္လတ္တရား နာၾကားျခင္းေၾကာင့္ေသာတာပန္တည္ခဲ႔ေလ၏။
တဖန္ လက္ယာေတာ္ရံ အရွင္သာရိပုတၱရာကိုယ္ေတာ္ၾကီး၏ တပည့္ရဟန္းငါးရာတို႔သည္လည္းတစ္ခုေသာ ဘ၀မွာလင္းႏို႔ငါးရာျဖစ္ခဲ႔ၾကရာ ပ႒ာန္းရြတ္ဆိုေသာအသံကို ၾကည္ႏူး၀မ္းေျမာက္မႈျဖင့္ နာၾကားခဲ႔ဘူးေသာ အထံုေၾကာင့္ကၽြႏ္ုပ္တို႔ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္၌ အဘိဓမၼာေဆာင္ရဟႏၲာငါးရာျဖစ္ခဲ႔ၾကေပသည္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေနျဖင့္ ယခုအခ်ိန္အခါမွာဆရားေတာ္ၾကီးမ်ားေဟာၾကားေနေသာတရားေတာ္မ်ားအလြယ္တ ကူရရွိ နာၾကားေနႏိုင္သည္မွာအလြန္ပင္ ကံေကာင္းပါသည္။ တရားကိုအရင္ဆံုးနာၾကားမွသာ မိမိသည္အမွား၊ အမွန္ကို ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္ပါသည္။ တရားနာရျခင္းေၾကာင့္...

၁။မၾကားဘူးေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကိုၾကားရျခင္း၊

၂။ ၾကားဘူးေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကို ထပ္၍ရွင္းလင္းစြာ နားလည္ရျခင္၊


၃။ ယံုးမွားသံသယျဖစ္ေနေသာ အခ်က္မ်ား၌ ယံုးမွားကင္းရျခင္း၊


၄။ အယူမွန္သမၼာဒိ႒ိကိုရျခင္း၊


၅။ သဒၶါပညာတိုးပြား၍ စိတ္ၾကည္လင္ျခင္း။

စေသာအက်ိဳးတရားမ်ားကို လက္ေတြ႕ရရွိႏိုင္ပါသည္။ စာဖတ္သူမ်ားသည္လည္းတရားေတာ္မ်ားကို နာၾကားကာ တရားေတာ္မ်ားအတိုင္း က်င့္ၾကံပြားမ်ား၍ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကပါေစ။....။


“ဓမၼခ်မ္းသာေတြ႕ေအာင္ရွာ အုိ၊ နာ၊ ေသျခင္းကင္းေစေသာ္”



အတုလ် ပုဂၢိဳလ္အား ဘုရားရွင္က...

“မုိက္မဲသူေတြရဲ႕ ခ်ီးမြမ္းျခင္း၊ ကဲ့ရဲ႕ျခင္း ကပဓာနမဟုတ္။
ပညာရွိတုိ႔ရဲ႕ခ်ီးမြမ္းျခင္းသာ ခ်ီမြမ္းျခင္းအမွန္။
ပညာရွိတုိ႔ရဲ႕ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းသာ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းအမွန္။
လူမိုက္တုိ႔ရဲ႕အားက ျပစ္တင္ကဲ့ရဲ႕ျခင္း” ဟု ဘုရားရွင္က ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါ၏။

နႏၵာသိန္းဇံ ( မိတ္ေဆြေကာင္းႏွင့္ ခရီးသြားျခင္းစာအုပ္မွ-)
ေရႊအိမ္နန္းႏွင့္ ၾကငွန္းခံလည္း မတ္ေပါင္းရံလွ်က္ ေပ်ာ္စံရိပ္ၿငိမ္
မင္းစည္းစိမ္ကား သမုဒၵရာ ေရမ်က္ႏွာထက္ ခဏတက္သည့္
ေရပြက္ပမာ တစ္သက္လွ်ာတည္း။
( အနႏၲသူရိယ အမတ္)

ခႏၲီတာ၀န္

~ ဆဲဆုိတာ သူ႔အလုပ္ သည္းခံရမွာ ကိုယ့္တာ၀န္၊
~ ခ်စ္စရာေကာင္းတာ သူ႔အလုပ္ မခ်စ္မိေအာင္သည္းခံတာ ကိုယ့္တာ၀န္၊
~ မုန္းစရာေကာင္းတာ သူ႔အလုပ္ မမုန္းမိေအာင္သည္းခံတာ ကိုယ့္တာ၀န္၊
~ အာ႐ံုေတြေပၚတာ သူ႔အလုပ္ ကိေလသာေတြမျဖစ္ေအာင္သည္းခံတာ ကိုယ့္တာ၀န္။
အရွင္ဆႏၵာဓိက (စိတ္အားျဖည့္ဓမၼသံစဥ္မ်ား စာအုပ္မွ)

မိတ္ေဆြေကာင္း

အေသ၀နာစ ဗာလာနံ=လူမိုက္တို႕ကို မဆည္းကပ္ျခင္းသည္ ေကာင္းျမတ္ေသာ မဂၤလာျဖစ္ပါေပသည္။ ထုိ႔အ တြက္လူမုိက္ကိုေရွာင္ရွားရမည္ကို လူတိုင္းသိႏွင့္ေနၾကပါသည္။ လူမုိက္ကိုေေရွာင္လိုက္တာႏွင့္တျပိဳင္နက္လူ လိမၼာကိုေေပါင္းရမည္ဟုသိထားရပါမည္။ အေပါင္းအသင္းသည္ ေလာကတြင္အလြန္ပင္ အေရးၾကီးလွ ပါသည္။ မိမိေပါင္းေန ေေသာသူသည္ မိမိအတြက္ မိတ္ေဆြေကာင္းလား၊ မိတ္ေဆြတုလား ဆုိသည္ကိုသိရပါ မည္။ အ ေပါင္းအသင္းေၾကာင့္ပ်က္စီးသြားေသာ လူေကာင္းမ်ားကိုလည္း စာဖတ္သူမ်ား ျမင္ေတြ႕ဖူးမည္ထင္ပါသည္။ မိမိကိုယ္တိုုင္လည္း မိတ္ေဆြေကာင္း ျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစား ေနထိုင္သင့္ေပသည္။ အပယ္ေဖာ္မိတ္ေဆြတုေလး မ်ိဳးကိုဘုရားရွင္က ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။

(၁) အရက္ေသစာေသာက္စားရာ၌အေဖာ္ျပဳသူ။
(၂) ညအခါ အခါမဲ႔လည္ပတ္သြားလာရာ၌ အေဖာ္ျပဳသူ။

(၃) ပြဲလမ္းသဘင္၊ ဗြီဒီယို၊ ႐ုပ္ရွင္္ ၾကည့္႐ႈရာ၌ အေဖာ္ျပဳသူ။

(၄) ေလာင္းကစားရာ၌ အေဖာ္ျပဳသူ။ ဤအဂၤါ (၄) ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုသူကို အပါယသဟာယ မိတ္ေဆြတု၊ အပါယ္ေဖာ္ မိတ္ေဆြတု ဟု ေခၚပါသည္။

(သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္ေတာ္)

မိမိကိုယ္တုိင္လည္းမိတ္ေဆြေကာင္းျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစာေနရသိလို၊ မိမိေပါင္းေသာ သူသည္လည္းမိတ္ေဆြ ေကာင္းသာျဖစ္သင့္ပါသည္။ အေျခအေန အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ေပါင္းသင္းေနရေသာ္ လူေပါင္းစိတ္ခြာ အေနျဖင့္ အက်ိဳးမရွိေသာအလုပ္မ်ားကို လိုက္မလုပ္မိေစရန္ေစာင့္ထိန္းသင့္ေပသည္။ ထုိ႔အတူတရားဓမၼမ်ား ကိုရွာေဖြေလ့လာရာတြင္လည္းဆရာေကာင္းလိုအပ္ပါသည္။ ဘုရားရွင္ကတရားရဖို႔ဆရာေကာင္းလိုသည္ဟု ဆိုေသာစကားကို ၁၇၉၂ ၾကိမ္မွာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ မိမိသည္ “ပူေဇာ္ရာတြင္အ မ်ားသံဃား၊ ကိုးကြယ္ရာ တြင္ေရြးခ်ယ္ပါ” သူေသာစကားကို ႏွလံုးသြင္းထားသင့္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ားသည္အမ်ား အားျဖင့္ သဒၶါတရား(ယံုၾကည္မႈ) ေကာင္းၾကပါသည္။ ထုိယံုၾကည္မႈ အားလံုးသည္ ဘု ရား၊ တရား၊ သံဃာ အေပၚတြင္သာျဖစ္ရပါမည္။ သို႔မွမိမိကိုးကြယ္မႈ အမွန္ျဖစ္ပါမည္။ ေထရ၀ါဒစစ္မွန္ပါမည္။ အျခားေသာနတ္္မ်ား၊ ဘိုးေတာ္၊ မယ္ေတာ္မ်ား ကိုပိုမို၍အားကိုးေနသည္မွာ အလြန္ ေအာက္တန္းက်ပါသည္။ ေျပာေတာ့ဗုဒၶဘာသာ၊ လုပ္ေနၾကသည္ကေတာ့ ဘုရားရွင္၏တရားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေသာအလုပ္မ်ားျဖစ္ေနၾကပါသည္။ ထုိသို႔မွား ေနေသာအယူအဆမ်ားကို မိမိပတ္၀န္းက်င္မွာ ေတြ႕ရွိခဲ့ေသာ္ အမွန္္ကိုေျပာေပးသင့္ပါသည္။ အမွားတကာ အမွားထဲတြင္ ကိုးကြယ္ မႈမွားျခင္းသည္အဆိုးဆံုးျဖစ္ပါသည္။ အမွန္ကိုေျပာေပးရမည္မွာမိမိတာ၀န္ျဖစ္ပါသည္။ လိုက္နာမႈ႔ ရွိ၊ မရွိသည္မိမိႏွင့္မဆိုင္ေတာ့ပါ။ မေျပာေပးပါက မိမိသည္မိတ္ေဆြေကာင္းမဟုတ္ပါ။ ေျပာမရ သည့္ေနာက္ဆံုးမွဥေပကၡာျပဳရပါမည္။

စာဖတ္သူတုိ႔သိႏွင့္ေနၿပီးေသာ(သတၱိဂုမၺဇာတ) ဇာတ္ကိုအနည္းငယ္ေျပာလိုပါသည္။
ဤေနရာတြင္ ဓားျပလူမိုက္တို႔ႏွင့္ေပါင္းမိ၍ ေက်းမိုက္ျဖစ္ရေသာ သတၱိဂုမေက်းႏွင့္ သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္ေပါင္း မိ၍ေက်းလိမၼာျဖစ္ရေသာ ပုပၹသူ၀ေက်းတို႔ကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ သင့္ပါသည္။ ေရွးအခါက ပၪၥာလတိုင္းမွပၪၥာလ ဘုရင္ႀကီးသည္ ေတာကစားထြက္ရာမွခရီးလြန္ကာရြာတစ္ရြာသို႔
ေရာက္ သြား၏။ ရြာတံခါးကို ၀င္မိလ်င္ “ဒီဘုရင္ႀကီးကို ဖမ္းၾက၊ ဆီးၾက၊ သတ္ၾက” စေသာရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္လွသည့္အသံကိုၾကားရ၍ အသံလာရာ သို႔ၾကည့္လိုက္ရာေက်းသားတစ္ေကာင္ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရ၏။ ထိုရြာသည္ဓားျပရြာ ျဖစ္၍ေက်းသားသည္လည္း ဓားျပမ်ားႏွင့္အတူအေနၾကာလာသျဖင့္ရက္ စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာစိတ္ဆိုးစိတ္ ယုတ္မ်ား၀င္ေနသည့္ သတၱိဂုမေက်းမိုက္ျဖစ္၏။ ဘုရင္ႀကီးသည္ေၾကာက္ ရြံ႔ံ႔စိတ္ျဖစ္ေပၚလာသျဖင့္ခ်က္ ခ်င္းထို ေနရာမွထြက္ခြာလာရာ မၾကာမီပင္ရေသ့ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းသို႔ေရာက္ သြား၏။ ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္းပင္ “အရွင္မင္းႀကီး ႂကြေတာ္မူပါ၊ ထိုင္ေတာ္မူပါ၊ စမ္းေရေအးေအးေသာက္ေတာ္မူပါ၊ ခ်ိဳၿမိန္ေသာသစ္သီးမ်ားကို လည္းသံုးေဆာင္ေတာ္မူပါ၊ ရွင္ရေသ့မ်ား သစ္သီးရွာ သြားေနခိုက္ျဖစ္ လို႔အရွင္မင္းႀကီးကို ဧည့္၀တ္ျပဳမည့္ သူမရွိ၍ စိတ္မေကာင္းပါ၊ အကၽြႏ္ုပ္မွာ လက္မရွိ၍ ကိုယ္တိုင္ဧည့္၀တ္မျပဳ ႏိုင္ဘဲျဖစ္ေနပါသည္၊ အရွင္မင္းႀကီး ကိုယ္တိုင္သာ အလိုရွိသလိုသံုးေဆာင္ေတာ္မူပါေတာ့”စေသာ သာယာသည့္ ဧည့္ခံစကားကိုၾကား ရ၍အသံ လာရာသို႔ၾကည့္လိုက္ရာေက်းသားတစ္ေကာင္ ကိုပင္ေတြ႔ရျပန္သည္။ ေက်းသား၏သာယာလွေသာ ဧည့္ခံစ ကားေၾကာင့္မင္းႀကီး၏ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈတို႔သည္ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ၿငိမ္းသြားၾကကာၾကည္သာရႊင္လန္းအပန္းေျပ သြားေတာ့၏။ ဤေက်းသားကားရေသ့သူေတာ္စင္မ်ားႏွင့္ အေနၾကာသျဖင့္ သူေတာ္ေကာင္းဓါတ္အရွိန္ဟပ္၍ သူျမတ္စိတ္၀င္ကာယဥ္ေက်းလိမၼာေနေသာ ပုပၹသူ၀ေက်းလိမၼာျဖစ္၏။ မင္းႀကီးကယခင္ေတြ႕ခဲ့ေသာ ေက်းသားႏွင့္ ယခုေက်းသားတို႔ကြားျခားပံုကို ေျပာျပေစရာေက်းသားႏွစ္ေကာင္မွာတစ္အူထံု႔ဆင္းညီရင္းအစ္ ကိုမ်ားျဖစ္ၾကေၾကာင္း၊ ေလျပင္းတိုက္သျဖင့္ အသိုက္မွလြင့္ကာတကြဲ တျပားစီက်ရာတြင္ ယခင္ေက်းသားက ဓားျပမ်ားထံ ေရာက္သြား၍ ယခုေက်းသားကရေသ့တို႔ထံေရာက္လာ ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ပုပၹသူ၀ ေက်းလိမၼာက ရွင္းျပသျဖင့္ မင္းႀကီးသိရ၏။

ထုိေက်းညီအကိုႏွစ္ေကာင္ကို ဥပမာျပဳကာ သတိတရားရၾကပါေစ။ မိမိေရာက္ေနေသာအရပ္ေဒသ၊ ပတ္၀န္း က်င္၊ ေပါင္းသင္းေနေသာ မိတ္ေဆြသည္ မိမိအတြက္ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာျဖစ္ေစသလား၊ မေကာင္းမႈျဖစ္ေန သလား ဆုိတာကိုသတိဥာဏ္ယွဥ္ကာေနထုိင္ တက္ၾကပါေစ။ မိမိအတြက္ေကာင္းက်ိဳး ဆုိသည္မွာ ေလာကီ စည္းစိမ္ေကာင္းက်ိဳးသည္ အဓိကမဟုတ္ေပ။ မိမိရဲ႕စိတ္တြင္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ တည္းဟူေသာ အကု သုိလ္တရားမ်ားမွကင္းေ၀းေစၿပီး၊ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာတုိးပြားေအာင္ လမ္းျပေပးႏုိင္ေသာ မိတ္ေဆြေကာင္း သာလွ်င္ပို၍ အေရးၾကီးပါသည္။ မိမိကိုယ္တုိင္လည္းမိတ္ေဆြ ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ေနရ ပါမည္။

ေဒ၀ဒတ္။.....။ လူဆိုးလူမိုက္ႀကီး ေဒ၀ဒတ္ႏွင့္ ေပါင္းသင္းမိ၍ အဇာတသတ္ဘုရင္သည္ ဖခင္ကိုသတ္မိသျဖင့္ ရႏိုင္ခြင့္ရွိသည့္ မဂ္ဥာဏ္၊ ဖိုလ္ဥာဏ္ကိုဆံုးရံူးရရံုမွ်မက အ၀ီစိငရဲ၏ အရံျဖစ္ေသာ ဥႆဒငရဲသို႔ပင္ က်ေရာက္ရ၏။

အဂုၤလိမာလ။.....။ လူတစ္ေထာင္မက သတ္ျဖတ္ခဲ့ေသာ လူဆိုးႀကီး အဂုၤလိမာလသည္ ျမတ္စြာဘုရား တည္းဟူေသာ သူေတာ္သူျမတ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုဆည္းကပ္ခြင့္ရ၍ လူဆိုး ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ရံုမွ်မက အာသေ၀ါ ကုန္ခန္း၍ ရဟႏၲာ ျဖစ္သည္အထိ အက်ိဳးရသြား၏။


“သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္တရားျမတ္၊ လႊမ္းပတ္ကမာၻတည္ေစေသာ္…”

စာေရးသူ- ေအာင္ေဆြဦး

အကဲ့ရဲ႕မလြတ္ေသာေလာက

လူေလာက သေဘာကိုၾကည့္ရလွ်င္ ေလာကၾကီးအတြင္းျဖစ္တည္က်င္လည္ေနၾကမႈ၊ ရုန္းကန္ေနရမႈ၊ ၾကိဳးစား ေဆာက္တည္ေနရမႈ စေသာ ဘ၀ေနထိုင္ေရးအတြက္ ျပဳလုပ္ေနၾကရသည္ကို ေတြးၾကည့္လွ်င္ပင္ ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ ေပသည္။ ဘ၀တစ္ခုရလာရျခင္းသည္ အေၾကာင္းတရားမ်ားရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ အက်ိဳးတရားခႏၶာကိုရလာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အေၾကာင္းတရားမရွိလွ်င္ အက်ိဳးတရားခႏၶာလည္း မျဖစ္ေပၚလာႏုိင္ပါ။ ထို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၊ စာဖတ္သူတုိ႔ ရရွိေနေသာအက်ိဳးတရား ခႏၶာမွလြတ္ေျမာက္ရာလမ္းကိုရွာ ရပါမည္။ အတိတ္ကာလက သမုဒယသစၥာ (ဆင္းရဲျဖစ္ေၾကာင္းအမွန္တရား။) တဏွာ၊ ေလာဘ(ပယ္သတ္ရမည့္တရား) မ်ားကိုျပဳလုပ္ခဲ့၍ ယခုကာလတြင္ ဒုကၡသစၥာ(ဆင္းရဲျခင္းအမွန္တရား။) ျဖစ္-ဒုကၡ၊ ပ်က္-ဒုကၡ(ပိုင္းျခားသိရမည့္တရား) ကိုရရွိ လာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အတိတ္က မသိမႈ(အ၀ိဇၨာ)၊ လိုခ်င္တမ္းမက္မႈ(တဏွာ) ဦးေဆာင္ခဲ့သျဖင့္ယခုတိုင္ သံသ ရာရွည္ေနပါေတာ့သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ သံသရာမွလြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းတရားမ်ားကို သာက်င့္ၾကံသင့္ပါ သည္။ ေလာကတြင္ေနထုိင္ရသ၍ ေလာကဓံရွစ္ပါး( ေငြရွိျခင္း၊ မရွိျခင္း။ အေျခြရံရွိျခင္း၊ မရွိျခင္း။ ကဲ့ရဲ႕ျခင္း၊ ခ်ီးမြမ္း ျခင္း။ ေကာင္က်ိဳးခ်မ္းသာခံစားရျခင္း၊ မေကာင္းက်ိဳးခံစားရျခင္း) ႏွင့္လည္းၾကံဳေတြ႕ ေနရမည္မွာမ လြဲ ေပ။ေလာကၾကီးမွာ မည္သည့္အေၾကာင္းႏွင့္ျဖစ္ေစအကဲ့ရဲ႕မလြတ္ႏုိင္ဟု ဘုရွားရွင္ကေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါ သည္။ ထုိေၾကာင့္မိမိကိုကဲ့ရဲ႕ျခင္းဆုိသည့္ ေလာကဓံႏွင့္ၾကံဳးလာရသည္ ရွိခဲ့ေသာ္ရန္တံု႔မျပန္မိေစရန္သတိရွိရ ပါမည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္တြင္ သီတင္းသုံးေတာ္မူစဥ္ တစ္ေန႔၌ အတုလဥပါသကာ ေခါင္းေဆာင္ေသာ သူ၏အေပါင္းအေဖာ္ ငါးရာတုိ႔သည္ တရားနာရန္ေရာက္လာၾက၏။ ေရွးဦးစြာ အရွင္ေရ၀တ ထံခ်ဥ္းကပ္ၾက၏။ အရွင္ေရ၀တသည္ အနည္းငယ္ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာၿပီး တိတ္ဆိတ္စြာတရားထိုင္ေနေလ ရာအရွင္သာရိပုတၱရာထံ သြားၾက၏။ အရွင္သာရိပုတၱရာက ခက္ခဲနက္နဲေသာအဘိဓမၼာတရားသေဘာမ်ားကို က်ယ္၀န္းစြာေဟာေျပာရာၿငီးေငြ႔လာၾက၏။ သင့္ေတာ္ေသာတရားကို နာယူမည္ဟုဆံုးျဖတ္၍ အရွင္အာနႏၵာထံ သြားၾကျပန္သည္။ အရွင္အာနႏၵာ ကအေျခခံတရားမ်ား၏လိုရင္းသေဘာတုိ႔ကို တိုတိုတုတ္တုတ္ေဟာေျပာရာ နားမရွင္းျဖစ္ၾကျပန္၏။ ထုိ႔ေနာက္ျမတ္စြာဘုရား၏ေရွ႕ေမွာက္သို႔သြားၾကေရာက္ၿပီး ေလွ်ာက္ထားၾက၏။“အရွင္ ဘုရား အရွင္ေရ၀တ ကတရားမေဟာပါ၊ သူ႔ဘာသာ ႏႈတ္ဆိတ္ေနပါသည္။ အရွင္သာရိပုတၱရာက က်ယ္၀န္း စြာေဟာ၍ ၿငီးေငြ႔ၾကပါသည္။ အရွင္အာနႏၵာ တရားေဟာပံုမွာ တုိတိုက်ဥ္းက်ဥ္းျဖစ္၍နား လည္ရန္ခက္ပါသည္။ ဘယ္တရားႏွင့္မွ အဆင္မေျပ၍ အရွင္ဘုရားထံ တရားနာရန္ လာေရာက္ၾကပါသည္” ဟုေလွ်ာက္ထားရာဘု ရားရွင္က ေအာက္ပါအတုိင္း ေဟာေတာ္မူပါသည္။


“အုိ…အတုလ...ကဲ့ရဲ႕ျခင္းသည္ေရွးရိုးအစဥ္လာေပတည္း။ ဤကဲ့ရဲ႕ျခင္းသည္ယခုမွျဖစ္သည္မဟုတ္။ ဆိတ္ ဆိတ္ေနသူကိုလည္း ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏။ မ်ားစြာေျပာေဟာသူကုိလည္းကဲ့ရဲ႕ကုန္၏။ ႏိႈင္းခ်ိန္၍ ေျပာေသာသူကိုလည္း ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏။ ေလာက၌အကဲ့ရဲ႕လြတ္ေသာသူမည္သည္ မရွိေပ”


ေဆာင္ပုဒ္။...။

ေလာကလူမ်ား၊ စိတ္အထာကား၊ စကားမ်ားလွ်င္ အျပစ္တင္၏။ နည္းလွ်င္ကဲ့ရဲ႕၊ ရွုံ႕ခ်မဲ့၏။ မခ်ဲ႕လိုရင္းသင့္ရံုရွင္းလည္း၊ စိတ္တြင္မၾကိဳက္၊ ကဲ့ရဲ႕လိုက္၏။ ႏွစ္ၿခိဳက္မႈကြာ၊ ဘာပဲျမင္ျမင္၊
အျပစ္တင္သည္၊ ဤလွ်င္လူ႔သေဘာေပတည္း။...။

( ေကာဓ၀ဂ္၊ အတုလဥပါသကာ၀တၳဳ )၊


မိမိကို ကဲ့ရဲ႕ျခင္းေလာကဓံႏွင့္ၾကံဳလာခဲ့ရေသာ္ အထက္တြင္ေရးသားထားေသာ ဘုရားရွင္၏ ေဟာၾကားသည့္ တရားကို သတိရ၍ ရန္ႏွင့္မတုန္႔ျပန္မိေစရန္ အသိေပးေရးသားလိုက္ရပါသည္။ ၾကံဳလာေသာ ေလာကဓံတရား ကိုဒုကၡသစၥာဟု သိ၍မိမိမွ သမုဒယသစၥာထပ္မံ မလုပ္မိရန္သတိတရားရွိပါမည္။ စာဖတ္သူမ်ား အသိတရား မ်ားတိုးပြား၍ အက်င့္တရားလိုက္ကာ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ၾကပါေစ။…။


“အသိတလံုး လက္ကိုင္သံုး အဆံုးနိဗၺာန္ျပည္္”


စာေရးသူ- ေအာင္ေဆြဦး

ေဒ၀ဒတ္ ဘုရားရွိခိုး

ဣေမဟိ အ႒ီဟိ တမဂၢပုဂၢလံ၊
ေဒ၀ါတိ ေဒ၀ံ နရဒမၼ သာရထႎ ။
သမႏၲ စကၡံဳ သတပုည လကၡဏံ၊
၀ါေတဟိ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂေတာသၼိ။
အဂၢပုဂၢလံ - ကမာၻအလံုးတြင္ အသာဆံုးပုဂၢိဳလ္တည္း ျဖစ္ေတာ္မူေပထေသာ။ ေဒ၀ါတိေဒ၀ံ - နတ္အေပါင္းတို႔၏ ဦးေခါင္းညြတ္လွ်ိဳး ခုိကုိးရာအစစ္ နတ္မင္းလင္းျဖစ္ေတာ္မူေပထေသာ။ နရဒမၼသာရထႎ - ဆံုးမရန္ႀကံဳ မ်ားဗိုလ္ပံုကုိ စံုလင္စြာ သင္ေပးလ်က္ ယဥ္ေက်းေအာင္ဆံုးမေတာ္မူေပထေသာ ။ သမႏၲစကၡံဳ - ၾကြင္းမဲ့ဥႆံု အလံုးစံုကုိ အကုန္သိျမင္ သဗၺညဳဥာဏ္ရွင္လည္း ျဖစ္ေတာ္မူေပထေသာ ။ သတပုညလကၡဏံ - ရာေပါင္းမ်ားစြာ ဘုန္းသမာၻေၾကာင့္ ေကာင္းစြာျမင့္ၾကြယ္ တင့္တယ္ေသာ လကၡဏာလည္း ရွိေပထေသာ။ တံဗုဒၶံ - တု၍မႏိုင္ ၿပိဳင္၍မရ ကမာၻ႕ထိပ္ေခါင္ ထိုေနာင္ေတာ္ ျမတ္ဘုရားကုိ ။ ဣေမဟိ အ႒ီဟိ - အသားေတြေပ်ာက္ အေရေျခာက္သျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ထင္စြာ ဤသံုးရာေသာ အ႐ိုးတို႔ျဖင့္ လည္းေကာင္း။ ဣေမဟိ ပါေဏဟိ - မၿငိမ္လွဳပ္လွက္ ခ်ဳပ္ပ်က္ခါနီးျဖစ္ေသာ ဤအသက္တို႔ျဖင့္လည္းေကာင္း ။ သရဏံ - ဦးတင္က်န ဖူးခ်င္လွလည္း မရေတာ့ပါ ။ ကုိးကြယ္ရာဟူ၍ သာလွ်င္ ။ ဂေတာသၼိ - အျပစ္ရွိသမွ် သတိရသျဖင့္ အာမ၀ႏၲံ အကုန္ခံ၍ အတန္တန္ဆည္းကပ္ပါသည္ ဘုရား။ နတ္တကာတို႔ထက္ ျမတ္ေတာ္မူထေသာ၊ လူ-နတ္-ျဗဟၼာ သတၱ၀ါအေပါင္းကုိ ယဥ္ေက်းေအာင္ ဆံုးမေတာ္မူတတ္ေသာ၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ အရာမကေသာ ကုသိုလ္ေတာ္တို႔ေၾကာင့္ ဘုန္းလကၡဏာႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူထေသာ၊ ေလာကတြင္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္ေတာ္မူေသာ ထုိျမတ္စြာဘုရားကုိ အကြ်ႏု္ပ္သည္ ဤအရိုးတို႔ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဤက်န္ရွိေနေသးေသာ အသက္တို႔ျဖင့္လည္းေကာင္း ကုိးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏။

မွတ္သားရန္။ ။ေျမျမိဳေနေသာကာလတြင္ ေဒ၀ဒတ္ က ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးအားေနာက္ဆံုး ရွိခိုးရြတ္ဆိုခဲ့ေသာ ဘုရားရွိခိုးျဖစ္ပါတယ္။ ေဒ၀ဒတ္က ဤသို႔ ရွိခိုးခဲ့ေသာကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေနာင္ကာလတြင္ ပေစၥကဗုဒၶ အျဖစ္ပြင့္မည္ျဖစ္ပါသည္။


ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္ ဘုရားရွိခိုး

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဆရာေတာ္ ဦးေကာသလႅ(ဓမၼေစတီ)၏

ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္ ဘုရားရွိခိုး



“နေမာ ၀ိဘဇၨ၀ါဒိေနာ မဟာကာရုဏိကႆ”


မဟာကာရုဏိကႆ- ၾကီးက်ယ္မ်ားျပား ကရုဏာတရားကို၊ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါတို႔အေပၚ၌ ထားေတာ္မူေပထေသာ၊ မဟာကာ ရုဏိကႆ- ေအာက္သံသရာသကၠာယ၊ အထက္္သံသရာသကၠာယဟု ဆိုအပ္ေသာသကၠာယႏွစ္ဌာနသို႔၊ မက်မေရာက္ရေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ကယ္တင္ မဟာကရုဏာရွင္လည္း ျဖစ္ေတာ္မူေပထေသာ၊ မဟာကာရုဏိကႆ- ဒုဂၢတိဘံု၌ခံစားရမည့္ ဒုကၡသစၥာ၊ သုဂတိဘံု၌ ခံစားရမည့္ ဒုကၡသစၥာ၊ ဤသစၥာတရားတို႔ကို မခံစားၾကရေအာင္၊ ေစာင့္ေရွာက္ကယ္တင္ မဟာကရုဏာရွင္လည္း ျဖစ္ေတာ္မူေပထေသာ၊ ၀ိဘဇၨ၀ါဒိေနာ- ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားကာ ေဟာၾကားေတာ္မူေလ့ရွိေတာ္မူေသာ၊ ၀ိဘဇၨ၀ါဒိေနာ- ဤကား သႆတ လမ္းစဥ္၊ ဤကား ဥေစၧဒလမ္းစဥ္ဟူ၍၊ အယုတ္တရားႏွစ္ပါးတို႔ကိုေရွာင္ရွားကာ၊ မဇၥ်ိမပဋိဒါ အက်င့္ျမတ္လမ္းစဥ္ကိုသာလွ်င္ ေ၀ဖန္ ပိုင္းျခားကာ ေဟာၾကားေတာ္မူေလ့ရွိေတာ္မူေသာ၊ ၀ိဘဇၨ၀ါဒိေနာ- ဤကားပယ္သတ္ရမည့္ အေၾကာင္းတရား၊ ဤကားသိရံုသာ သိရမည့္ အက်ိဳးတရားဟူ၍၊ ပယ္ရမည့္ ပဟာတဗၺခႏၶာ၊ သိရမည့္ ပရိိဥာတဗၺခႏၶာတို႔ကို၊ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားကာ ေဟာၾကားေတာ္မူေလ့ ရွိေတာ္မူေသာ၊ သမၼာသမၺဳဒၶႆ- သစၥာေလးတန္ ဓမၼမွန္ကို ဆရာမကူသယမၻဴဥာဏ္ျဖင့္၊ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျပည့္စံုစြာ သိျမင္ေတာ္မူၿပီး ထေသာ၊ ကိုယ္ေတာ္တိုင္္ျပည့္စံုစြာ သိျမင္ေတာ္မူၿပီးသည့္အေလ်ာက္၊ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါတို႔ကို ကို္ယ္ေတာ္ႏွင့္မျခား တစ္မူအလားတူ သာလွ်င္၊ သိျမင္ေတာ္မူေစတတ္ေသာ သဗၺညဳတဥာဏပိုင္ရွင္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးအား၊ နေမာ- ဦးေခါင္းညႊတ္က်ိဳး လက္စံုမိုး ၍၊ ရွိခိုးကန္ေတာ့လိုက္ရျခင္းသည္၊ အတၳဳ- စင္စစ္မေသြျဖစ္ပါေစသတည္း။

(သာဓု၊ သာဓု၊ သာဓု)




အသိေပးျခင္း။ ... ။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဆရာေတာ္ ဦးေကာသလႅ(ဓမၼေစတီ) ၏ တရားပြဲအစတြင္ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ ေသာဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္ ဘုရားရွိခိုးျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္၏ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားကို ရွိခိုးပူေဇာ္ႏိုင္ရန္ အတြက္ ႏွစ္သစ္မွာ ဘုရားရွိခိုး ကန္ေတာ့စာႏွင့္ ေရးသားကာ ပူေဇာ္လိုက္ရပါသည္။

ဥပုသ္ အေၾကာင္း


ဥပုသ္ ဆိုတာ ဥေပါသထ ဆုိတဲ့ ပါဠိမွလာပါသည္။ (ဥပ + ၀သထ)၊ ဥပ- ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်င့္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စံု၍၊ ၀သထ- ေနထိုင္ျခင္း။ အက်င့္ေကာင္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုစြာေနထိုင္ တာကို “ဥပုသ္” လို႔ေခၚပါတယ္။

ဥပုသ္ ေစာင့္ၿပီး ဘုရားဂုဏ္ေတြ ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ားကာ ဘုရားကို အာရံုျပဳၾကည္ညိဳေနရင္ “ျဗဟၼဥပုသ္” လို႕ေခၚပါတယ္။

တရားဂုဏ္ေတာ္ေတြ ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ား အာရံုျပဳေနရင္“ဓမၼဥပုသ္” လို႔ေခၚပါတယ္။

သံဃာဂုဏ္ေတာ္ေတြ ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ားကာ အာရံုျပဳေနရင္ “သံဃာဥပုသ္” လို႕ေခၚပါတယ္။


မိမိသီလ စင္ၾကယ္ပံုကုိ ျပန္လည္ဆင္ျခင္ၿပီး မိမိသီလ ကို ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္ကာ ေနထိုင္ျခင္းကို “သီလဥပုသ္” လို႔ေခၚပါသည္။


မိမိႏွင့္ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္က နတ္ေတြ သဒၵါ၊ သီလ စတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ တူညီပံုကို ဆင္ျခင္ၿပီး ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာနဲ႔ ေနထိုင္ျခင္းကို “ေဒသတာဥပုသ္” လို႔ေခၚပါသည္။


ႏြားေက်ာင္းသားဟာ ဒီေန႔ ငါ့ႏြားေတြ ဘယ္စားက်က္မွာ က်က္စားၾကတယ္။ မနက္ျဖန္ ဘယ္စားက်က္ကို စားေစမယ္ ေတြးေနသလို ငါ ဥပုသ္ ေစာင့္တဲ့အခါ ဘယ္လို ဟင္းေကာင္း ထမင္းေကာင္းေတြစားမယ္ ေတြးၿပီး ေစာင့္တဲ့ဥပုသ္ ကို “ေဂါပါလ = ႏြားေက်ာင္းသား ဥပုသ္” လို႔ေခၚပါတယ္။


စာဖတ္သူမ်ား အမွားမလုပ္မိေစရန္ သတိေပးေရးသားလိုက္ရပါသည္။



“ဓမၼခ်မ္းသာ ေတြ႔ေအာင္ရွာ အုိနာေသျခင္း ကင္းေစေသာ္”

“သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္တရားျမတ္ လႊမ္းပတ္ကမာၻတည္ေစေသာ္”


ရွစ္ပါး သီလ

သၾကၤန္ကာလတြင္ ဥပုသ္၊ သီလ ေဆာက္တည္ႏိုင္ေစရန္ ရွစ္ပါးသီလ ကိုေရးသားႏိႈးေဆာ္ပါသည္။ ဥပုသ္ေဆာက္တည္ရာတြင္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားထံတြင္ သီလေတာင္းယူ၍လည္းေဆာက္ တည္ၾကပါ သည္။ သို႔ေသာ္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားထံ တြင္သြားေရာက္၍ သီလေတာင္းယူ မေဆာက္တည္ႏိုင္ပါက မိမိကိုယ္တိုင္းသီလ ေဆာက္တည္ႏုိုင္သည္။ ထိုသို႔ေဆာက္တည္မည္ဆိုပါက ေအာက္ပါအတုိင္း ရြတ္ဆုိေဆာက္တည္ႏုိင္ပါသည္။


သရဏဂံု၊ ဥပုသ္သီလ (မိမိဘာသာ) ေဆာက္တည္ျခင္း...

· ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ၊ ဓမၼံသရဏံ ဂစၦာမိ၊ သံဃံသရဏံ ဂစၦာမိ။

· ဒုတိယမိၸ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ ဒုတိယမိၸ ဓမၼံသရဏံ ဂစၦာမိ၊ ဒုတိယမိၸ သံဃံသရဏံဂစၦာမိ။


· တတိယမိၸ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ၊ တတိယမၸိ ဓမၼံသရဏံ ဂစၦာမိ၊ တတိယမၸိ သံဃံသရဏံ ဂစၦာမိ။



(က) ပါဏာတိပါတာ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။


( ခ) အဒိႏၷာဒါနာ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။

( ဂ) အျဗဟၼစရိယာ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။


(ဃ) မုသာ၀ါဒါ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။

( င) သုရာေမရယ မဇၨပၸမာဒဌာနာ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။


( စ) ၀ိကာလေဘာဇနာ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။


(ဆ) နစၥ ဂီတ ၀ါဒိတ ၀ိသူက ဒႆန မာလာဂႏၶ ၀ိေလပန ဓာရဏမ႑န၀ိဘူသ
န႒ာနာ ေ၀ရမဏိ သိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။


( ဇ) ဥစၥာသယန မဟာသယနာ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။



အနက္။ ။

(က) ပါဏာတိပါတာ- သူတစ္ပါးအသက္ကို သတ္ျခင္းမွ၊ ေ၀ရမဏိသိကၡာ ပဒံ- ေရွာင္ၾကဥ္ရေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကို၊ သမာဒိယာမိ- စိတ္၌ျမဲစြာ ေဆာက္ တည္ပါ၏။


(ခ) အဒိႏၷာဒါနာ- မေပးအပ္ေသာ သူ႔ဥစၥာကို ခိုးယူျခင္းမွ၊ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ- ေရွာင္ ၾကဥ္ရေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကို၊ သမာဒိယာမိ- စိတ္၌ ျမဲစြာေဆာက္တည္ပါ၏။


(ဂ) အျဗဟၼစရိယာ- ကာမဂုဏ္တို႔၌ ကဲ့ရဲ႕ထိုက္စြာ ယုတ္မာေသာအက်င့္မွ၊ ေ၀ရ မဏိသိကၡာပဒံ- ေရွာင္ၾကဥ္ရေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကို၊ သမာဒိယာမိ- စိတ္၌ ျမဲစြာ ေဆာက္တည္ပါ၏။

(ဃ) မုသာ၀ါဒါ- မဟုတ္မမွန္ေသာစကားကို ေျပာဆိုျခင္းမွွ၊ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ- ေရွာင္ ၾကဥ္ရေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကို၊ သမာဒိယာမိ- စိတ္၌ၿမဲစြာ ေဆာက္တည္ပါ၏။


(င) သုရာေမရယ မဇၨပၸမာဒ႒ာနာ- ေမ့ေလ်ာ႔ ေပါ့ဆျခင္း၏ အေၾကာင္းစင္စစ္ မူးရစ္ေစ တတ္သည့္ ေသရည္အရက္ကို ေသာက္စားျခင္းမွ၊ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ- ေရွာင္ၾကဥ္ရေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကို၊ သမာဒိယာမိ- စိတ္၌ၿမဲစြာ ေဆာက္တည္ပါ၏။


(စ) ၀ိကာလေဘာဇနာ- ေန႔လြဲညစာ စားျခင္းမွ၊ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ- ေရွာင္ၾကဥ္ရ ေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကို၊ သမာဒိယာမိ- စိတ္၌ၿမဲစြာ ေဆာက္တည္ပါ၏။


(ဆ) နစၥ- ကိုယ္တိုင္ကျခင္း၊ သူတစ္ပါးကို အကခိုင္းျခင္း (ေမ်ာက္၊ ေဒါင္း စေသာ တိရစၦာန္မ်ား၏ ကျခင္းမ်ားကိုပါယူရမည္။)ဂီတ- ကိုယ္တိုင္သီဆိုျခင္း၊ သူတစ္ပါးကို သီဆို ခိုင္းျခင္း၊ ၀ါဒိတ- ကိုယ္တိုင္တီးမႈတ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးကို တီးမႈတ္ခိုင္းျခင္း၊ ၀ိသူက ဒႆန- (၀ိသူက- ဘုရားအဆံုးအမ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ အရာတို႔ကို၊ ဒႆန- ၾကည့္႐ႈ နားေထာင္ ျခင္း၊ သူတစ္ပါးတို႔ အလိုအေလ်ာက္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အျခားသူက ခိုင္း၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ က-ဆို-တီးမႈတ္ေနသည္ကို တမင္တကာသြား၍ ၾကည့္႐ႈနားေထာင္ျခင္း (မိမိဘာသာေနစဥ္ ျမင္ ေလာက္ၾကားေလာက္ေသာအရပ္သို႔လာ၍ ကျပ သီဆို တီးမႈတ္သံကို ၾကည့္႐ႈနားေထာင္ မိ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အျခားအလုပ္ကိစၥျဖင့္ သြားရင္းလာရင္း ေတြ႕ျမင္၍ေသာ္လည္း ေကာင္း သီလမပ်က္ပါ။ သို႔ေသာ္ မျမင္-ျမင္ေအာင္ တမင္တကာ လွည့္၍မၾကည့္ရ။)၊ ဌာနာ- ကာမစိတ္ဓာတ္ တိုးပြားျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ- မာလာ- ပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ဓာရဏ- ပန္ ဆင္ျခင္း၊ ဂႏၶ- နိမ္႔ရာအရပ္၌ ဖို႔သိပ္၍ရေကာင္းသည့္ သနပ္ခါးစေသာ နံသာပ်စ္၊ နံ႔သာေပ်ာင္းကို၊ မ႑န- ေက်ာက္ေပါက္မွစေသာ နိမ္႔ရာအရပ္၌ ဖို႔သိပ္ျခင္း၊ ၀ိေလပန- လိမ္းက်ံျခယ္ လွယ္ျခင္း ငွာလည္း ေကာင္း၊ အနံ႔ထုံျခင္းငွာလည္းေကာင္း၊ ရေကာင္းေသာ အေရာင္တင္ေဆး၊ ေရေမႊး၊ န႔ံသာဆီ၊ မ်က္ႏွာ ေခ်၊ ေပါင္ဒါကို၊ ိဘူသန- လိမ္းက်ံျခယ္လွယ္ျခင္း၊ အန႔ံထံုျခင္း (ဆပ္ျပာ ေမႊးလည္း မတိုက္ေကာင္း။) တို႔ကို၊ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ- ေရွာင္ၾကဥ္ရေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ ေသာသိကၡာပုဒ္ကို၊ သမာဒိယာမိ- စိတ္၌ျမဲစြာ ေဆာက္တည္ပါ၏။


(ဇ) ဥစၥာသယန- အေျခတစ္ေထာင့္ထြာထက္ရွည္ေသာ အိပ္ရာ ခုတင္ ကုလားထိုင္စသည့္ ျမင့္ေသာေနရာ၌အိပ္ျခင္း၊ ေနထိုင္ျခင္း (လူႀကီးက ေအာက္အနိမ့္မွာေနလွ်င္ ဥပုသ္သည္ လူငယ္က အထက္အျမင့္၌ မေနေကာင္း။)၊ မဟာသယန- ျမတ္ေသာေနရာ၌ အိပ္စက္ ေနထိုင္ ျခင္း၊ (ဤေနရာမ်ိဳးကား စည္းစိမ္အားေလ်ာ္စြာ ခံစားစံစားေလ့ရွိၾကသည့္ စည္းစိမ္ရွင္ၾကီး မ်ား၏ အိမ္မွာရွိတတ္ေသာ လက္ေလးသစ္မက အေမြးရွည္ေသာ သားေမြး အခင္း၊ ျခေသၤ့ သစ္ က်ား အ႐ုပ္မ်ားျဖင့္ ခမ္းနားဆန္းၾကယ္ေသာ သားေမြးအခင္း၊ ေရႊခ်ည္ ေငြခ်ည္တို႔ျဖင့္ ခ်ဳပ္လုပ္အပ္ေသာ ပိုးအခင္း၊ လဲ၊ ၀ါဂြမ္းမ်ိဳး သြတ္ထားေသာ ေမြ႕ရာတို႔ ျဖစ္ၾက၏။) ေ၀ရမဏိ သိကၡာပဒံ- ေရွာင္ၾကဥ္ရေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကို၊ သမာဒိယာမိ- စိတ္၌ၿမဲစြာ ေဆာက္တည္ပါ၏။


******************************************************************************
မွတ္သားၾကပါရန္…

ဥပုသ္ေဆာက္တည္ရာတြင္ ကိုးပါး သီလဟူ၍မရွိပါ။ မည္သည့္ေနရာမွ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားထားျခင္းလည္း မ ရွိပါ။ ကိုပါး သီလတြင္ေနာက္ဆံုးျဖစ္ေသာ ေမတၱာသဟဂေတန ဆုိသည္မွာ ရွစ္ပါးသီလတြင္ သတၱ၀ါေတြကို ေမတၱာႏွင့္ ယွဥ္ေသာစိတ္ျဖင့္ ခ်စ္ဖို႔ေျပာတာျဖစ္ပါသည္။ ေမတၱာသည္ သီလ မဟုတ္ပါ။


(ဓမၼေစတီဆရာေတာ္ ေဟာၾကားေသာ “စစ္မွန္ေသာ ေထရ၀ါဒႏွင့္သရဏဂံု”ံ တရားေတာ္မွ ထုတ္ႏႈတ္ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါသည္)။

**********************************************************************************

အျဗဟၼစရိယာ ႏွင့္ ကာေမသုမိစာၦစာရ သိကၡာပုဒ္ တို႔၏ ျခားနားခ်က္။…။

အျဗဟၼစရိယာသိကၡာပုဒ္ ကိုေစာင့္ထိန္းလွ်င္ မိမိပိုင္ဆိုင္ေသာ ကာမကိစၥႏွင့္ မိမိမပိုင္ ဆို္င္ေသာ ကာမကိစၥႏွစ္မ်ိဳးလံုးမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရ၏။

ကာေမသုမိစာၦစာရသိကၡာပုဒ္ ကိုေစာင့္ထိန္းလွ်င္ မိမိမပိုင္ဆို္င္ေသာ ကာမကိစၥ တို႔ကို က်ဴးလြန္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရ၏။ ဤသို႔အားျဖင့္ ျခားနားပါသည္။


**********************************************************************************


ညစာ စားလို႔ရေသာ အာဇီ၀႒မက (ရွစ္ပါးသီလ) သီလ ကို 26.2.2008 ရက္ေန႔တြင္ေရးထားႏွင့္ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ စာဖတ္သူမ်ား ဆက္လတ္ဖတ္၍ ထုိသီလ ကိုလည္းေဆာက္တည္ႏိုင္သည္။


“ဓမၼခ်မ္းသာ ေတြ႔ေအာင္ရွာ အုိနာေသျခင္း ကင္းေစေသာ္”

“သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္တရားျမတ္ လႊမ္းပတ္ကမာၻတည္ေစေသာ္”


စာေရးသူ- ေအာင္ေဆြဦး

ႏွစ္သစ္မဂၤလာ တရားရွာ



“စႏၵကူးရနံ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ေတာင္ဇလပ္ပန္းရနံ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ၾကာညိဳပန္းရနံ႔သည္ လည္းေကာင္းရွိ၏။ ထုိရနံ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးထက္ သီလရနံ႔သည္ အတုမရွိျမတ္၏။”


ယေန႔ အခ်ိန္ကာလသည္ကာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား အတြက္ႏွစ္သစ္ အခ်ိန္ကာလျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္ေဟာင္းမွအညစ္အေၾကးကို ႏွစ္သစ္မွာမပါလာ ရေအာင္ေဆးေၾကာသည္ ဟူ၍ေရသဘင္ပြဲေတာ္ကိုက်င္းပ ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ထုိသို႔အညစ္ အေၾကးကို ေဆးေၾကာသည္ဆိုရာ၀ယ္ မိမိ၏ ကိုယ္ထဲတြင္ရွိေနေသာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ တည္းဟူေသာကိေလသာျမဴအညစ္ အေၾကးမ်ားကို ေဆးေၾကာရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ မိမိကိုယ္ထဲတြင္ရွိေနေသာ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးကို သာမန္ေရျဖင့္ ျဖန္းပက္၍ စင္ၾကယ္ရိုးထံုးစံမရွိပါ။ ထိုသို႔ဆုိရလွ်င္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးကို ေဆးေၾကာရမည့္ အရာကိုရွာရန္လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ မည္သည့္ အရာျဖစ္ပါမည္နည္း…..။ သတၱ၀ါေတြ အာလံုးအတြက္ ဒုကၡ အားလံုးမွလြတ္ ေျမာက္ရာလမ္းေၾကာင္းကို ဗုဒၶ ဘုရားရွင္က ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားရွင္၏တရားေတာ္မ်ား အတိုင္းက်င့္ၾကံေနထိုင္သြားမည္ ဆိုပါက ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ေရသဘင္ပြဲက်င္းပ၍ေဆးေၾကာစရာလည္းမလိုပါ။ ဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္မ်ားသည္ ေလာက အတြက္ေနနည္းမ်ား၊ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းတရားမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ေရသဘင္ ပြဲကို ျမန္မာတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ေရွးရိုးအစဥ္အလာအရ က်င္းပသည္ ဟုဆိုေသာ္လည္း ယေန႔အခါကာလမွာ အလြန္ပင္ အကုသိုလ္မ်ားပါသည္။ ေရသဘင္ပြဲ ကာလ မ႑ပ္မ်ားတြင္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ၀တ္ဆင္မႈ ယုတ္ပ်က္၊ ဆင္ပ်က္ ျဖစ္လာၾကပါသည္။ ( လူတုိင္း၊ မ႑ပ္တုိင္းကို မေျပာလိုပါ ) ။ အမ်ိဳးသားမ်ားသည္လည္း ေသာက္စားမူးရစ္ကာ သတိေမ့ေလွ်ာ့ေနၾကပါသည္။ အက်ိဳးမရွိေသာ၊ ေသးသိမ္ညံဖ်င္းေသာ စကားမ်ား ကိုေျပာဆုိၿပီး အကုသုိလ္ကို ေငြႏွင့္၀ယ္ယူေနသည့္ အလားျဖစ္ေနပါသည္။( စာဖတ္သူမ်ားပင္ မွန္းဆၾကည့္ လွ်င္သိႏိုင္မည္ထင္ပါသည္ )။ ယခုလိုေသာက္စား ေပ်ာ္ပါးေနျခင္းသည္ ကုသိုလ္တရားျဖစ္မည္မဟုတ္ပါ။ အပါယ္အတြက္ ျပင္ဆင္ေနၾကျခင္းသာျဖစ္ပါမည္။ သို႔အတြက္ သတိတရားရွိဖို႔ အလြန္အေရးၾကီးပါသည္။ အသိတရားလက္ကိုင္ထားၿပီး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြား၍ ဥပုသ္သီလေစာင့္တည္ျခင္း၊ တရားရိပ္သာ၀င္ျခင္းအစ ရွိေသာ သတိရွိသူမ်ားအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရမည္မွာ မလြဲဧကန္ျဖစ္ပါသည္။ မိမိကိုယ္ ကိုျပန္လည္စမ္း စစ္ေစခ်င္ ပါသည္။ မိမိသည္ အသက္ရွင္ရာကိုသြားေနျခင္းလား..၊ ေသျခင္းတရားဆီကိုသြားေနျခင္းလားဆို တာ အေလးအနက္ထား စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ တေန႔ကုန္သြား တာႏွင့္ ေသမင္းသည္ မိမိေနရမည့္ အသက္ထဲမွ တေန႔ကို ႏႈတ္ယူသြားသည္ကို သတိသံေ၀ဂ ရၾကပါေတာ့။ ႏွစ္ တႏွစ္ကုန္သြားတိုင္း ငါလည္းေသဖို႔ တစ္ႏွစ္နီး လာၿပီ ဟူေသာ သံေ၀ဂ ဥာဏ္ရင့္သန္ၾကပါ။ သံေ၀ဂ ဥာဏ္ရမွ တရားအားထုတ္ျဖစ္ပါမည္။ ေလာက အတြက္ ေနဖို႔ သက္သက္ျပင္ဆင္ မေနေတာ့ဘဲ ေသေရးကိုလည္း ျပင္ဆင္ၾကပါေတာ့။ အသက္ (၂၅) ႏွစ္ရွိေသာလူတ ေယာက္သည္ (၇၅) ႏွစ္မတုိင္မီ (၁၈၂၅၀) ရက္သာက်န္ပါေတာ့သည္။
သာသနာကြယ္သည္ဆိုရာ၀ယ္ ဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္သည္ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက်န္ပါ ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိသည္ ယခုဘ၀မွာ ဘုရားသာသနာႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔ေနရေသာ္လည္း တရားေတာ္ႏွင့္ အညီလိုက္နာေနထိုင္ျခင္းမရွိ၊ ထိုသို႔ တရားေတာ္ႏွင့္ အညီလိုက္နာေနထိုင္ျခင္းမရွိပါကလည္း သာသနာကြယ္ သူႏွင့္ အလားတူပင္ျဖစ္ေပေတာ့မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေနာင္ဘ၀တြင္ အပါယ္လမ္းကို ေရာက္သြားပါ က လူ႔ဘ၀သို႔ျပန္ေရာက္ရန္မလြယ္ေတာ့ပါ။ လူတစ္သိန္းေသလို႔ တစ္ေယာက္ လူျပန္၍မျဖစ္ပါ။ လူျဖစ္ျပန္ သည္ဟုဆိုပါေတာ့ သစၥာတရားသိေသာ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ဖို႔သာ၍ပင္ ခက္ခဲပါသည္။ ယေန႔အခ်ိန္ကာလသည္ လူတုိင္းအတြက္ အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္ကာလ ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ေလာကီအလုပ္ေတြမွာသာ ၾကိဳးစားမေနပါႏွင့္၊ အလုပ္ႏွင့္ မအားဘူးလို႔လည္းအေၾကာင္းမရွာသင့္ပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုရေသာ္ အားလို႔ေသေသာ သူဟူ၍မ ရွိပါ။ မအားတဲ့ၾကားကဘဲ ေသသြားၾကရသည္ကို သတိသံေ၀ဂ ရၾကပါေစ။ ႏွစ္ေတြ အလီလီဆန္းသစ္ခဲ့သလို မိ မိရင္ထဲတြင္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ တည္းဟူေသာ ရတနာျမတ္သံုးပါး ထြန္းလင္းေတာက္ေျပာင္ကိန္း၀ပ္လာ ေအာင္တရားေတာ္မ်ား အတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုးေနထိုင္ၾကရပါမည္။
“ ဓေမၼာဟေ၀ ရကၡတ ဓမၼစာရီ ” ( တရားကိုေစာင့္ေရွာက္ေသာသူကို တရားကျပန္ေစာင့္ရွာက္ပါသည္ ) ။ တရားကို ခ်စ္ခင္မွသာ တရားကလည္းခ်စ္ခင္ပါသည္။ အေရးၾကံဳမွ ဘုရားတျခင္းသည္ ေအာက္တန္းစား (ဘယ ဗုဒၶဘာသာ) မ်ိဳးသာျဖစ္ပါမည္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာ ဓေလ့အရ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔တြင္ သက္ၾကီးပူေဇာ္ပြဲမ်ားျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ အဘိုး၊ အဖြား တို႔သည္လည္း သြားေတြက်ိဳး သလို မာန္၊ မာနေတြ က်ိဳးၿပီလား၊ ဆံပင္ေတြျဖဴ သလို မိမိစိတ္ ေတြျဖဴစင္ၿပီးလား၊ အေရေတြတြန္႔ သလို ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ေတြကို တြန္႔ဆုတ္ၿပီးလား ဟုစဥ္းစား ဆင္ျခင္ကာ အလံုးစံုေသာတရားဘာ၀နာကို က်င့္ၾကံအားထုတ္ သင့္ပါၿပီ။ ေနထိုင္ရာ ရပ္ကြက္မ်ားမွာလည္း ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔ ညေနတြင္ သံပံုးတီးကာ မေကာင္းဆိုး၀ါးႏွင္ထုတ္ၾကသည္ ဟုဆုိပါသည္။( အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ မျပဳလုပ္ပါ )။ အမွန္မွာ မေကာင္းဆုိး၀ါးမဟုတ္ပါ။ နိမ့္က်ေသာ အပါယ္ဘံုမွ သတၱ၀ါမ်ား သာျဖစ္ပါသည္။ (မိမိသည္လည္း ထုိဘ၀မ်ိဳးေရာက္ခဲ့သည္ကို သတိသံေ၀ဂ ရၾကပါ)။ အမွ်ေ၀ေသာအခါ သာဓုေခၚလို၍ ကပ္ေနေသာ သတၱ၀ါမ်ားကို သံပံုးတီး၍ ႏွင္ထုတ္ၾကျခင္းမွာ မျပဳလုပ္အပ္ပါ။ ( ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္တြင္လည္း ထုိသို႔ႏွင္ထုတ္ရမည္ဟု ေရးသားထားျခင္းမရွိပါ )။ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ငါးလႊတ္ပြဲမ်ားျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ထိုသို႔လႊတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ လႊတ္ေပးေသာသူသည္ သတၱ၀ါမ်ားကို ကိုင္ၿပီး “နင့္အသက္ ၁ ခါလႊတ္ ငါ့အသက္ ၁၀ ခါလႊတ္” ဟုဆုေတာင္းၾကပါသည္။ သတၱ၀ါမ်ားကို လႊတ္တာက ကုသိုလ္(ပုည) လို႔ေခၚပါတယ္။ “နင့္အသက္ ၁ ခါလႊတ္ ငါ့အသက္ ၁၀ ခါလႊတ္” ဟုဆုေတာင္းလိုက္တာက အလြန္ အမင္းျပဳလုပ္ျခင္း ( အဘိသခၤါ ) ဟုဆိုပါတယ္။ ထိုသို႔လွ်ာရွည္လိုက္တာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ငါးဘ၀ ၁၀ ခါေရာက္ ရပါလို၏ဟု ဆုေတာင္းသလိုျဖစ္သြားပါတယ္။ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔မွာ ငါးလႊတ္ၿပီး ငါးဘ၀ ၁၀ ခါေရာက္သြားပါ မယ္။ မိမိက ၁ခါလႊတ္ၿပီး ၁၀ ခါလြတ္ခ်င္တာက မဟာေလာဘ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ငါးဘ၀ ၁၀ ခါေရာက္ၿပီးသူမ်ား အလႊတ္ခံရမယ့္ ဘ၀ေရာက္ခ်င္တာက မသိမႈ (အ၀ိဇၨာ) ျဖစ္ပါတယ္။ ငါးလည္း လႊတ္ရေသး တယ္၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ငါးဘ၀ ၁၀ ခါေရာက္ရပါေစလို႔ဆုေတာင္းသလိုျဖစ္ကာ အရႈံးၾကီးရႈံးရပါတယ္။
ေထရ၀ါဒ တရားေတာ္ေတြကိုေလ့လာၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္တယ္ဆိုတာ အထက္တြင္ေရးခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးမျဖစ္ရေအာင္ျပဳလုပ္တက္ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ “တရားျမင္မွ ဘုရားကိုျမင္ပါမယ္၊ ဘုရားျမင္မွ သံဃာကိုျမင္ပါမယ္”။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ တို႔၏ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္ေတြကိုသိမွ သက္၀င္ယံုၾကည္ကိုး ကြယ္တက္ပါမယ္။ စာဖတ္သူမ်ားအေနႏွင့္လည္း မႏွစ္က ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ေတြရွိခဲ့ေပမဲ႔ ဒီႏွစ္သစ္ ကစၿပီးေလွ်ာ့နည္း ပယ္သတ္ႏိုင္ေအာင္ တရားဓမၼနဲ႕ေမြ႕ေလွ်ာ္ၾကပါေစ။ ႏွစ္သစ္မွာ ျဖဴစင္တဲ့ စိတ္အသစ္နဲ႔ သစၥာတရားမ်ားကို နာၾကား အားထုတ္ကာ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ၾကပါေစ။…..။


“ဓမၼခ်မ္းသာ ေတြ႔ေအာင္ရွာ အုိနာေသျခင္း ကင္းေစေသာ္”

“သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္တရားျမတ္ လႊမ္းပတ္ကမာၻတည္ေစေသာ္”

စာေရးသူ- ေအာင္ေဆြဦး

ဓါးေဟာင္းေပး “ေသြးၿပီးမွကို္င္”

အတိတ္က ဒါနရိကၡာပါမလာသူ ...
လက္ရွိဘ၀ ကာမစည္းစိမ္ခံစားရာ၌ ဘ၀ေပးႏံုခ်ာမည္ မုခ်တည္း။


အတိတ္က သီလရိကၡာပါမလာသူ ...
လက္ရွိဘ၀ က်န္းမာေရးႏံုခ်ာမည္ ဧကန္တည္း။


အတိတ္က ဘာ၀နာရိကၡာ ပါမလာသူ ...
လက္ရွိဘ၀၌ ပညာေရးႏံုခ်ာမည္မွာ လက္ေတြ႔တည္း။


ထိုသံုးဦးတို႔ .....
ကန္နိမ့္ကို ၿမွင့္တင္ေပးမွသာ ေရတင္မ်ား ေရအားေကာင္းသံုးရဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ကန္ေပါက္ကိုဖာ ေထးေပးမွသာ ထားရာေရ အေနက် ၾကာမ်ိဴးစံု ခဘိသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ေရက်ေကာင္းရာ ကန္ဆည္ ေပးထားမွသာ စီးသမွ် ၀င္ကန္ပီျပင္ဘိသို႔လည္းေကာင္း၊ ယခုဘ၀မွာတြင္ ဒါနမႈ၊ သီလမႈ၊ ဘာ၀နာမႈ တို႔ ကိုျပဳစုဖို႔လိုအပ္ေလသည္။ ေစတနာေရွ႕တိုးေကာင္း ေနာက္ေၾကာင္းအက်ိဳးေပး မ်ားမေနသာၿပီတကား။


မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ၾသ၀ါဒ

သူေတာ္ေကာင္းမွန္၊ ေကာင္းမႈ႔ကံ ျပဳရန္လြယ္ ေပသည္။

သူေတာ္ေကာင္းမွန္၊ မေကာင္းမႈ႔ကံ ျပဳရန္ခက္္ ေပသည္။

သူယုတ္မာမွန္၊ ေကာင္းမႈ႔ကံ ျပဳရန္ခက္ ေပသည္။

သူယုတ္မာမွန္၊ မေကာင္းမႈ႔ကံ ျပဳရန္လြယ္ ေပသည္။
( ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး )

ကံႏွင့္ ကံ၏အက်ဳိး ေ၀ဖန္ခ်က္

၁။ သူ႕ကုိသတ္ျဖတ္၊ သက္တုိတတ္၊ မသတ္အသက္႐ွည္။
၂။ ညႇဥ္းဆဲသူကား၊ အနာမ်ား၊ သနားက်န္းမာသည္။
၃။ ေဒါသမီးလွ်ံ၊ အက်ည္းတန္၊ သည္းခံ လွပသည္။
၄။ မနာလုိမွာ၊ ေျခြရံကြာ၊ ၾကည္သာ ေျခြရံစည္။
၅။ မေပးလႉက၊ မြဲျပာက်၊ လႉမွ ေပါၾကြယ္သည္။
၆။ မ႐ုိမေသ၊ မ်ဳိးယုတ္ေခ်၊ ႐ုိေသမ်ဳိးျမတ္သည္။
၇။ မေမးမျမန္း၊ ဥာဏ္ျမင္ကန္း၊ စုံစမ္းဥာဏ္ႀကီးသည္။
၈။ ဆုိးတာျပဳက၊ ဆုိးတာရ၊ ေကာင္းမွေကာင္းစားသည္။
၉။ ဆုိးေကာင္းႏွစ္တန္၊ ကံစည္မံ၊ ခံ စံၾကရသည္။
အဆင္းသာရွိ၍ ရနံ႔မရွိေသာ၊ တင့္တယ္လွပေသာ ( ေပါက္ပြင့္စေသာ ) ပန္းသည္ ပန္ဆင္သူအား ရနံ႔တည္းဟူေသာ အက်ိဳးကိုမေဆာင္ႏိုင္သကဲ့သို႔ ေကာင္းစြာေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ ( ပိဋကတ္ ) တရားေတာ္သည္ မလိုက္နာ မက်င့္ ၾကံသူအား အက်ိဳးကိုမေဆာင္ႏိုင္ကုန္။


ဆတၱပါဏိဥပါသကာ၀တၳဳ ၊ ပုဖၸ၀ဂ္ ၊ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္
သီလမရွိ၊ သမာဓိမရွိပဲ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး အသက္ရွည္ေနရျခင္းထက္ သီလရွိ၍ သမထ၊ ၀ိပႆနာကို ရႈေနေသာ သူ၏ တစ္ရက္မွ် အသက္ရွည္ရျခင္းသည္ ျမတ္၏ ။


သံကိစၥသာမေဏရ၀တၳဳ ၊ သဟႆ၀ဂ္ ၊ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္
ယခုခါမူ၊ လူလည္းၿဖစ္လာ သာသနာလည္းထြန္းခိုက္၊


အၿမိဳက္တရား ေဟာၾကားမည့္သူ၊ လူလည္းမရွား၊


သို႔ပါလွ်က္သားႏွင့္မွ တရားမလိုက္၊ အမွားကိုႀကိဳက္ၾကလွ်င္၊


အမိုက္တကာ့ဗိုလ္မင္း၊ အဖ်င္းတကာ့ဗိုလ္ခ်ဳပ၊္



အပါယ္ေလးလီ၊ ၿမစ္နဒီတြင္၊ ပလံုစီၿမဳပ္လို႕ လူယုတ္ၾကီးေတြၿဖစ္ခ်ိမ္႔မည္။


( စေလဦးပုည )

ဒုလႅဘ တရား ငါးပါး

(၁) ဗုဒၶဳပၸါဒ ဒုလႅဘ = ဘုရား၏အၿဖစ္ကိုရခဲၿခင္း။
(၂) မႏုႆတၱဘာ၀ ဒုလႅဘ = လူအၿဖစ္ကိုရခဲၿခင္း။
(၃) သဒၶါသမၸတၱိ ဒုလႅဘ = သဒၶါတရားႏွင့္ ၿပည့္စံုသည့္အၿဖစ္ကိုရခဲၿခင္း။
(၄) ပဗၺဇၨိတာဘာ၀ ဒုလႅဘ = ရဟန္း၏ အၿဖစ္ကိုရခဲၿခင္း။
(၅) သဒၶမၼသ၀နအတိ ဒုလႅဘ = သူေတာ္ေကာင္းတရားနာၾကားခြင့္ကို အလြန္ရခဲၿခင္း။

သံသရာနယ္ခ်ဲ႕ ပပဥၥ တရားသံုးပါး

တဏွာ...


ငါ့ဥစၥာဟု၊ စြဲမႈျဖစ္အင္၊


ေလာဘနဲ႔လည္း၊ တပ္စြဲသူခင္၊


ေလာဘကင္းမွ၊ လြတ္ရပါယ္ခြင္၊


လူ႔ဘ၀ ရၾကေတာ္မည္ထင္။


မာန...


ငါသာအျမတ္၊ ငါတတ္သည္သာ၊


ဒါကလည္းပဲ၊ မာနစြဲပါ၊မာနစြဲျပဳတ္၊


အဟုတ္ခ်မ္းသာ၊ ပါယ္ေလး၀ လြတ္ရသံသရာ။


ဒိ႒ိ...


ငါ့သား ငါ့မယား၊ စီးပြားဥစၥာ၊


အတၱဒိ႒ိ၊ စြဲၿငိလို႔သာ၊


သကၠာယလည္း၊ သူပဲမည္တာ၊


အနတၱ၊ ရႈၾကဖန္ခါခါ၊


အတၱကင္း၊ လြတ္ရွင္းပါယ္ေလးရြာ၊


ေနာက္ဘ၀ ေရာက္ရထက္ဘံုသာ။


ဤသို႔ေကာင္းမႈ အေၾကာင္းျပဳ၊ ေပါင္းစုအမွ်ေ၀၊၀မ္းေျမာက္စြာျပဳ၊


ျမတ္ေကာင္းမႈသာဓု၊ သာဓု၊ သာဓုေခၚႏိုင္ေစ။


နတ္ရြာသုဂတိ၊ နိဗၺာန္ထိ ရရွိၾကပါေစ။
(အရွင္ဇနက )

တစ္ေယာက္စကား၊ တစ္ေယာက္နားမွာ၊ မခါးရေအာင္၊ သတိေဆာင္၍၊ ေမာင္တို႔ဆိုေလ၊ ပ်ားသကာသို႔ ခ်ိဳလွေစ၊၊



မေတြ႕ခိုက္ရန္၊ မက်ဴးလြန္ႏွင့္၊ မ်က္မာန္ေဒါသ၊ မထြက္ရေအာင္၊ မာန္မာနကို ခ်ဳပ္ၾကေလ၊၊



ေသႏွင့္အရက္၊ စီးပြားပ်က္ကို၊ တစ္စက္ကယ္မွ်၊ မေသာက္ၾကႏွင့္၊ ေရွာင္ၾကပါေလ၊ ရွင္ေတာ္ေဟာသည့္ အဆိပ္ေရ၊၊



ရွင္မဟာရ႒သာရ

နိ၀ါေတာစ မဂၤလာ

မာန္မာနၾကြယ္၊ ထိုသူ၀ယ္၊ မ်ိဳးႏြယ္ညံ့မည္ဆို။
ထိုက္သူ႐ိုက်ိဳး၊ မာန္ကိုခ်ိဳး၊ အမ်ိဳးျမတ္သကို။
ေျခသုတ္ပုဆိုး၊ ေျမြစြယ္က်ိဳးလား၊ မလႊားမပ၊ စိတ္ကိုခ်၊ မုခ်မဂၤလာ။


ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး