အေမ ေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာေန႔

ေမြးဖြားျခင္းက အစတည္ခဲ့ရတဲ့ ဘ၀တခုကုိ ျဖစ္တည္လာတာဟာ ၂၅ႏွစ္ တုိင္ခဲ့ပါၿပီ။ အားလံုးကေတာ့ ေမြးေန႔လို႔ ေျပာၾကတာေပါ့။ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ ေမြးေန႔ဆုိကတည္းက ေသဆံုးရမယ့္ ေသေန႔လည္း ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အသိပါ ရရွိလို္က္ပါတယ္။ တနည္း ေမြးဖြားျခင္း လက္မွတ္နဲ႔အတူ ေသဆံုးျခင္း လက္မွတ္ပါ တြဲပါလာတယ္လို႔ ဆုိရမွာပါပဲ။ ေမြးခဲ့ၿပီးေပမယ့္ မေသဆံုးခင္ ကံေကာင္းလို႔ က်န္ေနတဲ့ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ေလာကအက်ိဳး၊ မိဘေက်းဇူးႏွင့္ မိမိအက်ိဳးအတြက္ အေကာင္းဆံုး လုပ္ေဆာင္ခ်င္တာ က်ေနာ္ရဲ႕ ဆႏၵပါ။ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ပါေစေလ… အခုလို ရပ္တည္ေနထုိင္ သြားလာ ႏုိင္ဖုိ႔ အတြက္ ဘယ္သူက ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့သလဲ ဆုိရင္ မာတာမိခင္ကုိပဲ ျမင္မိပါတယ္။ ရင္ထဲကေန ကုိးလလြယ္ရံုသာ မကပဲ ဖ၀ါးလက္ႏွစ္လံုး ပခံုးလက္ႏွစ္သစ္ကေန အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္ၿပီး ေလာကအလယ္မွာ ရပ္တည္ႏုိင္ဖုိ႔ အထိ ျပဳစု ယုယခဲ့သူကလည္း အေမပါပဲ။ မိဘဆုိတာ အေမနဲ႔ အေဖ ႏွစ္ဦးလံုးကုိ ေျပာတာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ အေမလို႔ ေရးလိုက္ေပ မယ့္ အေဖကုိလည္း ေျပာၿပီးသား ျဖစ္တယ္လို႔ ေအာင့္ေမ့မိပါတယ္။ သားတုိ႔ကုိ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ အေမႏွင့္ အေဖ… က်န္းမာခ်မ္းသာစြာနဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ားကုိ လိုက္နာ က်င့္သံုး ေနထုိင္ႏုိင္၍ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ ေရာက္ရွိရာ ပန္းတုိင္ကို ရရွိခံစားႏုိင္ပါေစ…လို႔ ေတာင္းဆုျပဳရင္း ရွိခိုးဦးခ်လိုက္ပါတယ္။

အေမ… လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပထမဆံုး ထိေတြ႕ခြင့္ရတာက အေမပါပဲ။ ဆက္လက္ရွင္သန္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ႏို႔ခ်ိဳ တုိက္ေကၽြးၿပီး ျပဳစုခဲ့သူလည္း အေမပါ။ သားတုိ႔ကုိ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးခဲ့ရလို႔ ဘယ္ေလာက္ကုန္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္း တယ္၊ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ သားတုိ႔ဆီက ဘာေတြ ျပန္ၿပီး ယူရမယ္လို႔ အေၾကြးသေဘာမ်ိဳးနဲ႔ သတ္မွတ္ထားျခင္းလည္း အေမ့မွာ မရွိပါဘူး။ သားတုိ႔ အတြက္ဆုိရင္ မရွိဘူး၊ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာကုိ မေျပာပဲ ရေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ျဖည့္ဆည္းေပးတတ္တဲ့ အေမ့ရဲ႕ ေမတၱာေတြကုိလည္း ေလးစားတန္ဖုိးထားမိပါတယ္။ ေလာကမွာ တန္ဖုိးသတ္မွတ္ျခင္းမရွိပဲ စြန္႔လႊတ္မႈ သပ္သပ္နဲ႔ ေပးတဲ့ အရာတုိင္းဟာ ဘာနဲ႔မွ တန္ဖုိးျဖတ္လို႔လည္း မရပါဘူး။ တန္ဖုိးကန္႔သတ္လို႔လည္း မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေမ့ရဲ႕ ေမတၱာနဲ႔ ဂုဏ္ေက်းဇူးဆုိတာ “အနႏၲ= အတုိင္းအဆမရွိ ႀကီးမားတယ္” လို႔ ဆုိရတာပါ အေမ…။

အေမ… တခါတေလ သား စဥ္းစားမိပါတယ္။ မိဘေတြဟာ ငယ္စဥ္ကတည္းက သားသမီးေတြကုိ ေကာင္းကင္က လမင္းနဲ႔ ပမာႏိႈင္းဆုိ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ အေမတုိ႔ကုိယ္တုိင္က ကုမုျဒာၾကာေတြ ပမာျဖစ္ေနတာကုိေတာ့ ေမ့ေနတယ္ေလ။ သားသမီး ဆုိတဲ့ လမင္းႀကီး အျပစ္ကင္းစင္ ၾကည္လင္၀င္းပေနၿပီ ဆုိရင္ အေမတုိ႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာ ကုမုျဒာေတြလည္း ျပံဳးရႊင္ ပြင့္လန္းေန ရတာပါပဲ။ ဟုတ္ပါတယ္ အေမ။ သားတုိ႔ဘ၀မွာ မပင္းမပန္ပဲ ေနထုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိၿပီး ပညာေတြၾကိဳးစားဖုိ႔ အၿမဲ တုိက္တြန္းခဲ့ရင္း အေမကုိယ္တုိင္ အညာေဒသရဲ႕ ေနပူထဲမွာ ေလာကဓံကုိ ရင္ဆုိင္ခဲ့တာ ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။ နထင္ကေန စီးက်လာတဲ့ ေခၽြးစီးေၾကာင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးခဲ့ရတဲ့ ပါးကြက္ၾကားနဲ႔ အေမ့မ်က္ႏွာဟာ ကမာၻမွာ အလွပဆံုးလို႔ေျပာရင္ လြန္မယ္မထင္ပါဘူး အေမ။ အခုဆုိရင္ ဇရာတရားေၾကာင့္ အေမလည္း တေန႔ထက္ တေန႔ အုိမင္းလာသလို ႐ုပ္အလွေတြလည္း မလွႏုိင္ေတာ့ ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေမ့စိတ္ ႏွလံုးသားမွာေတာ့ ထာ၀ရ လွပ သန္႔ရွင္းေနတယ္ဆုိတာ သား ယံုၾကည္မိပါတယ္။

အေမ… စြန္႔လႊတ္သူဆိုတာ စြန္လႊတ္သူနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ စြန္လႊတ္သူဆုိတာ သူ႔ကုိ ဘယ္သူကမွ မၾကည့္ခ်င္ေနပါေစ၊ သူလႊတ္တဲ့စြန္ တက္ေနတာကုိၾကည့္ၿပီး ပီတိနဲ႔ ေက်နပ္ေနတတ္သူမ်ိဳးပါ… တဲ့။ ဒါေပမယ့္လည္း ပတ္၀န္းက်င္ဆုိတာ တက္ေနတဲ့ စြန္ကုိသာ ၾကည့္ၾကၿပီး စြန္လႊတ္သူကုိ ၾကည့္လိုတဲ့သူက ရွားပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ… မိဘေတြဆုိတာ ပတ္၀န္း က်င္က ျဖစ္ေစ၊ သားသမီးေတြ ကုိယ္တုိင္က ျဖစ္ေစ သူတုိ႔ကုိ အသိအမွတ္ျပဳသည္ ျဖစ္ေစ၊ မျပဳသည္ျဖစ္ေစ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ သားသမီးဆုိတ့ဲ စြန္ကေလးေတြ အႏၲရာယ္ကင္းကင္းနဲ႔ တက္ေနတာကုိ ၾကည့္ၿပီး ပီတိနဲ႔ ေက်နပ္ေနသူေတြပါပဲ။ သက္မဲ့ျဖစ္တဲ့ စြန္ကေတာ့… ငါအခုလို ေကာင္းကင္မွာ ၀ဲပ်ံေနႏိုင္တာဟာ စြန္လႊတ္သူက ၾကိဳးနဲ႔ဆြဲခ်ည္ လႊတ္တင္ေပးေန လို႔ပဲ ဆုိတာ မသိေပမယ့္ သားအတြက္ေတာ့ အခုလို ေလာကမွာ ရပ္တည္ေနႏုိင္တာဟာ အေမ့ ေက်းဇူးေတြနဲ႔ အေမ့ေပးတဲ့ ခြန္အား ေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ အေမ…။

အေမ… သားတုိ႔အေနနဲ႔ ေက်းဇူးတရားေတြကုိ သိၿပီးရင္ သိတဲ့ အတုိင္းလည္း တုန္႔ျပန္ရမွာပါ။ သားလည္း အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ အေ၀းကေနပဲ အာမိသပူဇာအေနနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္သလို ဓမၼပူဇာ အေနနဲ႔လည္း သားသိထားတဲ့ အသိတရားေတြ ကုိ ေက်းဇူးဆပ္စကားေတြ အျဖစ္ ေျပာခြင့္ရလို႔ ၀မ္းသာပါတယ္ အေမ…။ သက္မဲ့ စြန္ကုိ မ်က္စိနဲ႔ ျမင္ႏုိင္တဲ့ ၾကိဳးနဲ႔ ခ်ည္ၿပီး လႊတ္တာျဖစ္လို႔ ရာသီဥတု၊ အေျခအေန အခ်ိန္အခါကုိ ၾကည့္ၿပီး ကုိယ္လိုအပ္သလို တင္ႏုိင္ ခ်ႏုိင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ မိဘေတြ ကေတာ့ သာမန္မ်က္စိနဲ႔ မျမင္ႏုိင္တဲ့ ေမတၱာႀကိဳး၊ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးနဲ႔ ခ်ည္ဖြဲ႔ထားတာ ျဖစ္လို႔ မိဘတုိ႔ လိုသလို ဆြဲမယူႏုိင္ပဲ သားတုိ႔ အလိုဆႏၵေနာက္ကုိ ေမတၱာၾကိဳးေတြ ေလ်ာ့ၿပီး ေနေပးၾကတာကုိလည္း ျမင္ေယာင္မိပါတယ္ အေမ။ ေမတၱာပံုရိပ္ ကုိ ေမတၱာမ်က္၀န္းရွိသူတုိ႔သာ ျမင္ႏုိင္ပါတယ္ေလ။ သားတုိ႔ အတြက္ ေပးဆပ္မႈ သပ္သပ္နဲ႕သာ အၿမဲေျပာခဲ့တဲ့၊ ေနခဲ့တဲ့ အေမ့ ေမတၱာေတြ၊ ေက်းဇူးတရားေတြကုိ ေက်ေအာင္ဆပ္ႏိုင္ဖုိ႔ သား ၾကိဳးစားပါမယ္ အေမ။

အေမ… ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားဓမၼေတြဟာ အစမထင္ သံသရာထဲမွာ တ၀ဲလည္လည္ ခံစားေနရတဲ့ သံသရာ ၀ဋ္ ဒုကၡအားလံုးတုိ႔ကုိ အၾကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္ဆုိတဲ့ တကယ့္ခ်မ္းသာ အစစ္ကုိ ရရွိေစႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းမွန္ျဖစ္လို႔ အနႏၲ ေက်းဇူးဂုဏ္နဲ႔ ျပည့္စံုတယ္လို႔ ဆုိရတာပါ။ ဘုရားရွင္က ဘုရားျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကုိးလေလာက္ ၾကာတဲ့အခါမွာ လက္ယာရံ၊ လက္၀ဲရံ မေထရ္ျမတ္ႏွစ္ပါးတုိ႔ ရဟႏၲာအျဖစ္ေရာက္ရွိၿပီး ျဖစ္လို႔ တပည့္သာ၀က ပရိသတ္အဂၤါရပ္ စံုညီၿပီ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ သာ၀ကစံုညီ ၾသ၀ါဒ ခံယူပြဲႀကီး ျပဳလုပ္ပါတယ္။ အဲဒီ သာ၀ကစံုညီပြဲရဲ႕ ၾသ၀ါဒအျဖစ္ ေဟာညႊန္ဆံုးမေတာ္မူတဲ့ အခါမွာေတာ့ ပြင့္ေတာ္မူၿပီးသမွ် သမၼာသမၺဳဒၶဘုရားရွင္ အားလံုးတုိ႔ တူညီစြာ ခ်မွတ္ၿမဲျဖစ္တဲ့ …

(၁) သဗၺပါပႆ အကရဏံ = မေကာင္းမႈ မွန္သမွ် လံုး၀ မျပဳလုပ္ရ။
(၂) ကုသလႆ ဥပသမၸဒါ = ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ားကုိ ျပည့္စံု ေစရမည္။
(၃) သစိတၱပရိေယာဒပနံ = မိမိစိတ္ကုိ စင္ၾကယ္ေစရမည္။ ဆုိတဲ့ သာသနာ့ အေျခခံမႈ သံုးရပ္ကုိ လမ္းညႊန္ခ် မွတ္ခဲ့ပါတယ္။

တနည္းေျပာရရင္ အထက္က ဆုိလိုတဲ့ သံုးခ်က္ဟာ သာသနာေတာ္ရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္ပါပဲ အေမ။ မိမိရဲ႕ ကုိယ္ႏႈတ္စိတ္ စတဲ့ ကံသံုးပါးလံုးမွာ မေကာင္းဘူးဆိုတဲ့ အရာမွန္သမွ်ကုိ မလုပ္ဖုိ႔၊ ေကာင္းတယ္ဆုိတဲ့ အရာမွန္သမွ်ကုိ ျပဳလုပ္ဖုိ႔နဲ႔ မိမိရဲ႕ စိတ္ကုိ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေအာင္ ထားဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ အေမ့မွာ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းေတြ ရွိေနၿပီး ျဖစ္လို႔လည္း ၀မ္းသာပီတိ ျဖစ္မိပါတယ္။ အဲဒီ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းကုိလည္း ဘယ္လို အေၾကာင္းေၾကာင္းနဲ႔မွ မပ်က္စီးေစဖုိ႔ သတိေပးခ်င္ ပါတယ္။ သတိဆုိရာမွာ သတိထားလို႔ သတိရွိေနတာထက္ အခ်ိန္တုိင္း သတိရွိရွိေနတတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေစခ်င္တာပါ။

အေမ… အခုဆုိရင္ အေမလည္း အသက္အရြယ္အားျဖင့္ ဒုတိယ အရြယ္ကုိ ျပည့္လုနီးပါး ရွိေနပါၿပီ။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေနာက္ဆံုး ေန၀င္ခ်ိန္မွာ အၿပံဳးနဲ႔ ေလာကကုိ ႏႈတ္ဆက္ႏုိင္တဲ့ သူျဖစ္ေစခ်င္တာ သား ဆႏၵပါ။ အေမ့ ႏွလံုးသား ဇာတ္ညႊန္းဆရာ ဆုိတဲ့ မေနာကံက ညႊန္ၾကားတဲ့ အတုိင္း ၀စီကံနဲ႔ ကာယကံတုိ႔ ကျပခဲ့တဲ့ အေမ့ရဲ႕ တဘ၀ ဇာတ္လမ္းမွာ ဇာတ္သိမ္းလွေစခ်င္ပါတယ္။ ငိုေၾကႊးျခင္းနဲ႔ အဆုံးသတ္ရတဲ့ ဇာတ္လမ္းကုိ ဘယ္သူမွ မႏွစ္သက္ၾကပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ လြမ္းတေျမ႕ေျမ႕နဲ႔ ေဆြးေျမ႕က်န္ခဲ့ရတာကုိ ႏွစ္သက္တာရွိပါတယ္။ ဘ၀ဇာတ္ခံုမွာေတာ့ ကုိယ္တုိင္ ဇာတ္ညႊန္းေရးၿပီး ကုိယ္တုိင္ ကျပရတာျဖစ္တဲ့ အတြက္ အငုိနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းရမယ္ဆုိရင္ သံသရာမွာလည္း ဆက္၍ ဆက္၍ ငိုေနရဦးမွာပဲေပါ့။

အေမ… သံသရာ တစ္ေလွ်ာက္မွာ သားတုိ႔ ငိုခဲ့ရတဲ့ မ်က္ရည္ဆုိတာ သမုဒၵရာ ေလးစင္းထဲက ေရေတြထက္ ပုိမ်ားပါတယ္ တဲ့။ ေဆာင္းရာသီေရာက္ရင္ ျမဴႏွင္းေတြေ၀ရသလို သမုဒယ မကင္းသမွ်ေတာ့ သတၱ၀ါတိုင္း လူသားတုိင္း မ်က္ရည္ႏွင္းေတြ ေ၀ေနရဦးမွာေပါ႔။ တနည္းေျပာရရင္ သမုဒယ မကင္ေသးရင္ေတာ့ ဒုကၡရေနဦးမွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဘ၀ဇာတ္သိမ္း ရမွာခ်င္း အတူတူ ဘ၀ကူးေကာင္းေအာင္ မလုပ္ပါႏွင့္၊ ဘ၀ခ်ဳပ္ၿငိမ္း ရုပ္ဇာတ္သိမ္းေအာင္ လုပ္ပါလို႔ မုိးကုတ္ဆရာ ေတာ္ႀကီးက ဆံုးမခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္ေတြ တစ္ေန႔၊ တစ္ရက္၊ တစ္မိနစ္၊ တစ္စကၠန္႔ကုန္ဆံုးသြားတာနဲ႔ ေသဖုိ႔ နီးသထက္ နီးလာၿပီ ဆုိတဲ့ အသိကုိ အၿမဲ ရွိေစခ်င္ပါတယ္။ လူဆုိတာက မေသေတာ့ဘူးထင္၊ အခုျဖစ္တည္ေနတာေတြ အားလံုးက ေရရွည္ တည္တံ့မယ္ ထင္ၿပီးေတာ့ ေလာဘအလိုကုိ လိုက္ေနတတ္ၾကတယ္။ ဂုဏ္ပကာသနေတြ အလယ္မွာ ရစ္မူးေနတတ္ၾကပါ တယ္။ လူတိုင္းဟာ အသက္ရွင္ဖို႔အတြက္သာ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ ထင္မွတ္ေနၾကေပမယ့္ အသက္ရွင္ရတာဟာ ဘာလုပ္ဖို႔ လဲဆိုတာ အထိေတာ့ဆက္ၿပီး မစဥ္းစားတတ္ၾကဘူး။ အေမကုိယ္တိုင္ပဲ စဥ္းစားသိရွိေစခ်င္ပါတယ္။

အေမ… ေသျခင္းဆီကုိ သြားေနတဲ့ သားတုိ႔က ေသျခင္းက လႊတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ သားေမြးေန႔မွာ ေမြးဖြားျခင္း တဖန္ မျဖစ္ေတာ့တဲ့၊ ေမြးေန႔ ကင္းသူျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ ရမယ္လို႔ အသိေတြ ရရွိပါတယ္။ ေသရမွာကလည္း မလြဲမေသြ ျဖစ္ေနေတာ့ ကုိယ့္ေသျခင္းတရားကုိ စဥ္းစားၿပီး … မအုိမီ၊ မနာမီ၊ အခုလို က်န္းမာေနတုန္း၊ ဉာဏ္ရႊင္တုန္း၊ အဆင္ေျပေနတုန္းမွာ ငါတုိ႔ အတြက္ အားကုိးရာ အစစ္အမွန္ကေတာ့ တရားအားထုတ္ထားမွပဲ လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ထား ရမယ္ အေမ။ အျခား အားကုိးရာ အစစ္အမွန္ မဟုတ္တာေတြနဲ႔ အခ်ိန္မျဖဳန္းပါနဲ႔ေတာ့။ အမွားတကာ အမွားထဲမွာ ကုိးကြယ္အားထားရာ မွားျခင္းဟာ အဆုိးဆံုးပါပဲ အေမ။ တရားစစ္ တရားမွန္ႏွင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ႏုိင္ပါေစ…

အေမ.. သားလည္း ကံေကာင္းလို႔ က်န္ေနတဲ့ လက္ရွိအခ်ိန္ကုိ အက်ိဳးရွိေအာင္ အသံုးခ်ၿပီး အသံုးက်တဲ့ သူတေယာက္ျဖစ္ ေအာင္ ၾကိဳးစားေနပါတယ္။ ေန႔စဥ္ မိဘတုိ႔ ေက်းဇူးဂုဏ္ကုိလည္း ေအာင့္ေမ့ သတိရလ်က္ပါ။ သားျပဳသမွ် ကုသုိလ္ ေကာင္းမႈ အစုစုတုိ႔ကုိလည္း အမွ်ေပးေ၀ပါတယ္ အေမ။

အေမ… ေန႔စဥ္ ေနစဥ္ တရားအသိႏွင့္ ေနထုိင္ႏုိင္သျဖင့္ တရားေၾကာင့္ ရရွိတဲ့ ခ်မ္းသာသုခကုိ ရရွိခံစား ႏုိင္ပါေစ…


၁၈.၁၁.၂၀၀၉ ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ က်ေရာက္ေသာ ၂၅ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔မွာ ယခုဘ၀ ေက်းဇူးရွင္မိဘႏွင့္ သံသရာ အဆက္ဆက္က ေတာ္စပ္ခဲ့ဖူးေသာ မိဘမ်ားအားလံုးကုိ ယခုစာျဖင့္ ဂါ၀ရ ျပဳအပ္ပါတယ္။


အေမမ်ားအတြက္ တရားတပုဒ္

“သားလွခ်စ္စြာ မိမာတာ၏၊ နီတ်ာအေတြးေတြး ႏွလံုးေသြးသည္၊
သက္ခ်သူ႔သား ႏို႔စို႔ျငားေသာ္၊ သားျမတ္အဖ်ား ေရာက္လာျငား၍၊
ေဘာ္သာခြာေသြး ျဖဴျဖဴေဖြးသည္၊ ခ်စ္သားလူလွ ခ်စ္ေသာေၾကာင့္”
သီတာခုႏွစ္တန္ အိုင္ႀကီးခုႏွစ္အိုင္ အတြင္းမွာရွိတဲ႔ေရထက္ မိခင္တို႔၏ ႏို႔ေရသည္ ပို၍ေအးျမပါတယ္။ တန္းဖိုးလည္း ထုိက္တန္ပါတယ္။ ဆာေလာင္မႈကိုလည္း ေျပေပ်ာက္ေစပါတယ္။ မိခင္တို႔၏ ႏို႔ေရထက္ တရားဓမၼ ႏို႔ေရသည္ ပို၍ေအးျမပါတယ္။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ေမတၱာေအးဆရာေတာ္ အရွင္သုဇာတ ေဟာၾကား ဆံုးမေတာ္မူေသာ “အေမမ်ားအတြက္ တရားတပုဒ္” အမည္ေပးထားေသာ တရားေတာ္ကုိ နာယူၾကည္ညိဳျခင္းျဖင့္ ဓမၼႏို႔ရည္ကုိ ေသာက္စို႔ၾကပါ။
မဂၤလာရွိေသာ အခ်ိန္အခါမွာ စာဖတ္သူမ်ား၊ တရားနာသူမ်ား ကိုယ္စိတ္ႏွလံုးမွာ ေအးခ်မ္းသာယာ ႏုိင္ၾကပါေစ။ ေကာင္းက်ိဳးလိုရာ ဆႏၵမ်ား ျပည့္၀ နုိင္ၾကပါေစ…။


မိဘေမတၱာသားလိမၼာ

ဆရာေတာ္ အရွင္သုဇာတ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ “မိဘေမတၱာ သားလိမၼာ” တရားေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား နာၾကားကုသိုလ္ယူႏိုင္ေစရန္ ဓမၼဒါနျပဳအပ္ပါတယ္။ ဘေလာ့မွ ဓမၼေတးသီခ်င္းကို ညာဘက္အစြန္ဆံုးေကာ္လံ “ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ၿမဲပါေစ” ေခါင္းစဥ္ေအာက္ရွိ Player မွ ပိတ္ထားႏိုင္ပါတယ္