ေက်းဇူးႀကီးမားလွေသာ သံဃာေတာ္မ်ား၊ ဆရာေလးမ်ား၊ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမမ်ား အားလံုးကုိ အမိေျမ ျပန္ေတာ့မယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ဒီေနရာေလးမွတစ္ဆင့္ အသိေပးပါရေစ။
~ ေလာကမွာ အစဆုိတာရွိခဲ့ရင္ အဆံုးသတ္ဆုိတာလည္း ရွိရပါတယ္။
~ ငယ္ရြယ္ျခင္းဆုိတဲ့ အစရွိခဲ့ရင္ ႀကီးရင့္ျခင္းဆုိတဲ့ အဆံုးသတ္လည္း ရွိရပါတယ္။
~ ႏုပ်ိဳျခင္းဆုိတဲ့ အစရွိခဲ့ရင္ အုိမင္းရင့္ေရာ္ျခင္းဆုိတဲ့ အဆံုးသတ္လည္း ရွိရပါ တယ္။
~ ေမြးဖြားျခင္းဆုိတဲ့ အစရွိရင္ ေသဆံုးျခင္းဆုိတဲ့ အဆံုးသတ္လည္း ရွိရပါတယ္။
~ ေပါင္းဆံုျခင္းဆုိတဲ့ အစရွိခဲ့ရင္လည္း ခြဲခြာျခင္းဆုိတဲ့ အဆံုးသတ္လည္း ရွိၾကရ ပါတယ္။
ဒါေတြက သဘာ၀နိယာမ တရားေတြပါပဲေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်လည္း လြန္ဆန္ႏုိင္စြမ္း မရွိၾကပါဘူး။ ယခုတစ္ဖန္လည္း အင္တာနက္ဆုိတဲ့ ေနရာေလးတစ္ခုမွာ ကံအားေလ်ာ္စြာနဲ႔ ေတြ႕ဆံုၾကံဳခဲ့ၾကရၿပီး မလြဲမေရွာင္သာဘဲ ခြဲခြာရပါဦးမယ္။ သုိ႔ေသာ္ အၿပီးတုိင္ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ အခါအခြင့္ သင့္ေလ သမွ်မွာ တရားဓမၼ ကုသုိလ္အလုပ္ေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး မွ်ေ၀ေရးသားျဖစ္ေနဦးမွာပါ။ ဟိုအရင္အခ်ိန္လို တရားေတြ တင္ေပးဖို႔ေတာ့ျဖင့့္ မလြယ္ကူလွေတာ့ပါဘူး။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း ကၽြန္ေတာ္ လင့္ထားတဲ့ ၀က္ဆုိဒ္မ်ားကတစ္ဆင့္ တရားေတာ္မ်ားကုိ ကူးယူ နာၾကားႏုိင္ၾကပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ေရးသားထားခဲ့တဲ့ စာေတြမွာ ေမာက္မာ၀ံ့ၾကြားတာမ်ိဳး ရွိခဲ့မိပါလွ်င္လည္း နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးၾကဖုိ႔ အႏူးအညြတ္ ေတာင္းဆိုလိုပါတယ္။ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကုိမွ ေ၀ဖန္တုိက္ခိုက္ ပုတ္ခတ္လိုစိတ္ အလ်ဥ္းမရွိဘဲ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္တြင္းေစတနာနဲ႔ စာဖတ္သူတို႔အတြက္ အမွတ္မွား၊ အသိမွား၊ အယူမွား မျဖစ္ရေလေအာင္ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ႀကိဳးပမ္းေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ တည္းဟူေသာ ရတနာျမတ္သံုးပါးႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ အစြန္းအထင္း မခံလိုေသာ စိတ္ရင္းျဖင့္သာ ေရးသား ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သတိတရားေလး ရရွိသြားခဲ့မယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္မိမွာပါ။
Blog မွ တစ္ဆင့္ ခင္မင္ရင္ႏွီးခြင့္ရခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား အားလံုးကုိလည္း ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားတန္ဖုိးထားေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားပါရေစ။ ကၽြန္းကုိင္းမွီ ကုိင္းကၽြန္းမီွ ဆိုသလို တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေက်းဇူးျပဳၿပီး အက်ိဳးလည္း မ်ားစြာ ရခဲ့ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ တရားဓမၼနဲ႔ ပတ္သတ္၍ သိခ်င္တာေတြကုိ ေမးျမန္း ေဆြးေႏြးရာကေန ရင္းႏွီးခြင့္ရၿပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္း ဓမၼလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားႏုိင္ခဲ့ကာ သာသနာေဘာင္၀င္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြ တစ္ဦးကုိ ကၽြန္ေတာ္ အလြန္တရာပဲ အားက်မိပါတယ္။ အဆိုပါ ဓမၼမိတ္ေဆြအေနျဖင့္ ရည္မွန္းခ်က္အတုိင္းပဲ ဆက္လက္ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ ပါေစလို႔လည္း ထပ္မံဆႏၵျပဳပါတယ္။
မိမိႏွစ္သက္တာကို ေရွာင္ၿပီး ဘုရားရွင္ ႏွစ္သက္တာကုိ လုပ္ပါ။ မိမိအက်င့္ကုိ ျပင္ၿပီး ဘုရားရွင္ ဆံုးမခဲ့တဲ့ အက်င့္ကုိ က်င့္ပါ။ မိမိထင္ရာကို မလုပ္ဘဲ ဘုရားရွင္လမ္းျပသလိုလုပ္ပါ။ ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာေတာ္ရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္အတုိင္း-
မေကာင္းမႈမွန္သမွ် ေရွာင္ပါ။ ေကာင္းမႈမွန္သမွ် တတ္ႏုိင္သမွ် အကုန္လုပ္ပါ။ မိမိစိတ္ကုိ ျဖဴေအာင္ထားပါလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ စကားလက္ေဆာင္အျဖစ္ ေျပာခဲ့ပါရေစ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြအားလံုး လူ႔ေလာကထဲကုိ လာျခင္းေကာင္း ျပန္ျခင္းျမတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါစုိ႔...
ခ်မ္းသာသုခ ျပည့္၀ႏုိင္ၾကပါေစ…
သံေ၀ဂရင့္သန္ပြားမ်ားႏုိင္ပါေစ
မိမိေသရမည္ကို မၾကာမၾကာ ႏွလံုးသြင္း ဆင္ျခင္ေပးျခင္း အားျဖင့္… စိတ္ဓာတ္ကို ပံုမွန္ျဖစ္ေစသည္။ အျမင္မွန္ကန္ေစသည္။ မာန္မာနေလ်ာ့နည္းေစသည္။ လူတုိင္းကို မိမိက တန္းတူဆက္ဆံသည္။ ခင္မင္သူတုိးပြားေစသည္။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ေလ်ာ့နည္းေစသည္။ ပ်က္စီးမႈမ်ိဳးစံုႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ရေသာ အခါ စိတ္တုန္လႈပ္မႈ၊ ေၾကာက္လန္႔မႈ၊ စိုးရိမ္ေသာက ျဖစ္မႈမ်ားကို ေလ်ာ့နည္းေစသည္။
သို႔ျဖစ္၍ ေအာက္ပါအတိုင္း မၾကာမၾကာ ႏွလံုးသြင္း ဆင္ျခင္ပါ…
“တစ္ေန႔ေန႔တြင္ ငါလည္းေသရမည္။ ငါ႔မိဘမ်ားလည္းေသရမည္။ ငါ႔သား၊ ငါ႔သမီးေတြလည္း ေသရမည္။ ငါ႔ညီကိုေမာင္ႏွမေတြလည္း ေသရမည္။ ငါ႔ေဆြမ်ိဳး ေတြလည္း ေသရမည္။ ငါ႔သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြလည္း ေသရမည္။ ငါ႔ ထက္ႀကီးသူေတြလည္း ေသခဲ့ၿပီ။ ငါနဲ႔ရြယ္တူေတြလည္း ေသေနၾကဆဲ၊ ငါ႔ထက္ ငယ္သူေတြလည္း ေသေနၾကတယ္”
သို႔ျဖစ္၍ ေအာက္ပါအတိုင္း မၾကာမၾကာ ႏွလံုးသြင္း ဆင္ျခင္ပါ…
“တစ္ေန႔ေန႔တြင္ ငါလည္းေသရမည္။ ငါ႔မိဘမ်ားလည္းေသရမည္။ ငါ႔သား၊ ငါ႔သမီးေတြလည္း ေသရမည္။ ငါ႔ညီကိုေမာင္ႏွမေတြလည္း ေသရမည္။ ငါ႔ေဆြမ်ိဳး ေတြလည္း ေသရမည္။ ငါ႔သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြလည္း ေသရမည္။ ငါ႔ ထက္ႀကီးသူေတြလည္း ေသခဲ့ၿပီ။ ငါနဲ႔ရြယ္တူေတြလည္း ေသေနၾကဆဲ၊ ငါ႔ထက္ ငယ္သူေတြလည္း ေသေနၾကတယ္”
ခုလိုဆုိေတာ့ လြယ္သားပဲ
ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏၵ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ခုလိုဆုိေတာ့ လြယ္သားပဲ အမည္ရသည့္ တရားေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားအလုပ္ အားထုတ္ေနေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား အေနျဖင့္ နာယူသိထားသင့္သည့္ တရားေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဓမၼမိတ္ေဆြ မ်ားအားလံုး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ခ်မ္းေျမ႕စြာျဖင့္ တရားေတာ္ကုိ နာယူၾကည္ညိဳ ႏုိင္ၾကသျဖင့္ တရားကေပးေသာ ေကာင္းက်ိဳး တရားတုိ႔ကုိ ရရွိ ခံစားႏုိင္ၾကပါေစ…
အားေပးစကား
ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ နႏၵမာလာဘိ၀ံသ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ အားေပးစကား အမည္ရသည့္ တရားေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား အားလံုး ကုိယ္စိတ္ႏွလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာျဖင့္ တရားေတာ္ကုိ နာယူၾကည္ညိဳႏုိင္ၾကပါေစ…
ဆည္းဆာခ်ိန္ခါ
ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀တုန္းက ညေန ေန၀င္ခ်ိန္ွကုိၾကည့္ၿပီး ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရတဲ့ ဆည္းဆာခ်ိန္ခါ အလွအပေတြကုိ အခုလိုအခါမွာ ကၽြန္ေတာ္ သတိရေနမိပါတယ္။ တစ္ေန႔တာ ေလာကကုိ အလင္းေရာင္ေတြ ျဖန္႔က်က္ ေပးေ၀ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေနာက္ဆံုး ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္ေလးမွာေတာင္ ေလာကကုိ အလွေတြ ဆင္ျမန္းေပးခဲ့တဲ့ ေနမင္းႀကီးကုိလည္း အားက်မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရွိေနတဲ့ဘက္ကုိ နီညိဳေရာင္ အလွေတြနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာၿပီး အျခားတစ္ဘက္ကိုလည္း ေႏြးေထြးတဲ့ အလင္းေရာင္ေတြေပးလို႔ ေလာကၾကီးကို အလွဆင္ျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ အျပဳအမူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားတန္ဖုိးထားမိပါလို႔တယ္ ေျပာရင္ လြန္မယ္လို႔ေတာ့ မထင္မိပါဘူး။
သစ္ရြက္ေလးေတြဟာ အစိမ္းေရာင္ရင့္ရင့္အျဖစ္ တည္ရွိေနစဥ္မွာ ေလာကေကာင္းက်ိဳးကုိ ေဆာင္ခဲ့ျပီး ရြက္၀ါေလးေတြအျဖစ္ ေရာက္ရွိသြားသည့္တိုင္ မေၾကြခင္ ေ၀ေနစဥ္ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္အထိ ေလာကၾကီးကုိ အလွဆင္သြားၾကတာပါပဲ။ သည္လိုမ်ိဳး အသိဉာဏ္မဲ့၊ အသက္မရွိတဲ့ အရာေတြကေတာင္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ ေလာကကုိ တတ္စြမ္းသမွ် အလွဆင္ခဲ့ပါလားဆုိတဲ့ အေတြးေတြက ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို မင္းလည္း ဒီလိုမ်ိဳးပဲ ေလာကကို တတ္စြမ္းသမွ်ေတာ့ အလွဆင္ရမယ္ေနာ္ဆိုတဲ့ ဆင္ျခင္စိတ္ကေလးေတြ ေပၚထြက္လာေအာင္ လႈံံ႕ေဆာ္လို႔ေနပါတယ္။
အခုဆုိရင္ ဓမၼရသဆုိတ့ဲ အမည္နဲ႔ အင္တာနက္ မီဒီယာ ေျမေပၚမွာ ဓမၼေအာင္လံေတြကုိ လႊင့္ထူခဲ့တာ ၂ ႏွစ္ ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ တစ္ပါးသူတုိ႔အတြက္ ေက်းဇူးျပဳလိုတဲ့ ဆႏၵ၊ သာသနာ့ အက်ိဳးကုိ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွ သယ္ပုိး လိုတဲ့ ဆႏၵမ်ားျဖင့္ မိမိစြမ္းႏုိင္သေလာက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေဆာင္ရြက္တာဟာ အျမတ္ဆံုးေသာ ဒါနျပဳျခင္းျဖစ္သလို အမ်ားအက်ိဳး ေဆာင္ရြက္ရင္း ကုိယ့္အက်ိဳးအတြက္လည္း ျဖည့္ဆည္းၿပီး ျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူမိခဲ့ပါတယ္။
“ကုိယ့္တြက္ကုိယ့္တာ၊ ကုိယ္က်ိဳးပါေအာင္၊ ကုိယ္သာသယ္ပုိး အမ်ားက်ိဳး၊ ကုိယ့္က်ိဳးအစစ္ ျဖစ္ေတာ့သည္” ဆုိျပီး ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက မိန္႔ဆုိဖူးခဲ့တာကုိလည္း ျပန္ေျပာင္း သတိရမိပါတယ္။
သစ္တစ္ပင္ေကာင္း၊ ငွက္တစ္ေသာင္း၊ အေပါင္းကုိယ့္ေၾကာင့္၊ ေအးေစေသာ၀္ ဆုိတဲ့ စကားအတုိင္း ကုိယ့္ေၾကာင့္ အမ်ားသူ ငါ ေကာင္းက်ိဳးရၾကတယ္ဆုိရင္ျဖင့္ ၀မ္းသာရမွာပါပဲ။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း အမ်ားအက်ိဳး အတြက္ ရည္ေမွ်ာ္ၿပီး လုပ္ေနတာကုိ သေဘာမေပါက္၊ မသိနားမလည္တဲ့သူေတြလည္း ရွိေနေလေတာ့ တခါတရံမွာေတာ့ အခက္အခဲတစ္ခ်ိဳ႕ ၾကံဳရတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိခဲ့ပါရဲ့။
ဥပမာသံုးျပီး ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရြာထဲကုိ သတၱဳပစၥည္းေတြ၊ အုိးခြက္ေတြနဲ႔ အျခားပစၥည္းေတြ တင္လာတဲ့ လွည္းႀကီးမ်ား၀င္လာရင္ ေခြးေတြက ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ ေဟာင္ၾကတယ္။ လွည္းေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ပစၥည္းေတြ အခ်င္းခ်င္းတုိက္မိလို႔ ထြက္လာတဲ့ ဂလံုး၊ ဂလြမ္ အသံေတြနဲ႔ သံစံုျမည္ေနေတာ့ ေဟာင္တာေပါ့။ အဲဒီလို ၀ုိင္းေဟာင္ၾကေပမယ့္ လွည္းႀကီးေတာ့ သူသြားရမယ့္ဆီ သြားၿမဲပါပဲ။ တကယ္လုိ႔ ဒီလွည္းႀကီးက ရပ္လိုက္မယ္ဆုိရင္ လိုရာခရီးကုိ ဘယ္ေရာက္ႏုိင္ပါေတာ့မလဲ။ ဒီအတိုင္းပါပဲ။ အမ်ားအက်ိဳး ေရွး႐ႈလုပ္ေနေပမယ့္ နားမလည္သူတစ္ခ်ိဳ႔တုိ႔က ေလွာင္ေျပာင္ၾကတာေတြလည္း ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစကာမူ ကၽြန္ေတာ္အေနျဖင့္ သြားရမယ့္ ပန္းတုိင္ကုိေရာက္ေအာင္ေတာ့ သြားၿမဲအတုိင္း သြားေနဦးမွာပါ။
မ်ားမၾကာတဲ့ကာလမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း အရင္လိုမ်ိဳး ဆက္လက္ေရးသားႏုိင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တတ္ႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ အေကာင္းဆံုးေသာ ေဆာင္ရြက္မႈေလးေတြ ထားခဲ့ခ်င္ပါတယ္။ အဘက္ဘက္ကေန ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့ ဆရာေတာ္ ဦးေလာကနာထ ကုိလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ အင္တာနက္မွာ စာေရးႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္ကုိ ဘ၀တစ္ခုလုိ႔ သတ္မွတ္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ အခုအခ်ိန္က အဲဒီဘ၀ေလးရဲ႔ ဆည္းဆာခ်ိန္ေလးပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေလးစားမိတဲ့ ေနမင္းၾကီးလိုပဲ တစ္ေနရာမွာ ဆည္းဆာခ်ိန္ ျဖစ္ေပမယ့္ အျခားေနရာအတြက္ေတာ့ ေရာင္ျခည္အလင္းတန္းသစ္ေလးတစ္ခု ျဖစ္ခ်င္ပါေသးတယ္။
စာဖတ္သူ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလံုးကုိ ေလးစားတန္ဖုိးထားပါတယ္။
စိတၱသုခ ကာယသုချဖင့္ ျပည့္စံုႏုိင္ၾကပါေစ
ဆႏၵမြန္ျဖင့္
ေအာင္ဦး
သစ္ရြက္ေလးေတြဟာ အစိမ္းေရာင္ရင့္ရင့္အျဖစ္ တည္ရွိေနစဥ္မွာ ေလာကေကာင္းက်ိဳးကုိ ေဆာင္ခဲ့ျပီး ရြက္၀ါေလးေတြအျဖစ္ ေရာက္ရွိသြားသည့္တိုင္ မေၾကြခင္ ေ၀ေနစဥ္ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္အထိ ေလာကၾကီးကုိ အလွဆင္သြားၾကတာပါပဲ။ သည္လိုမ်ိဳး အသိဉာဏ္မဲ့၊ အသက္မရွိတဲ့ အရာေတြကေတာင္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ ေလာကကုိ တတ္စြမ္းသမွ် အလွဆင္ခဲ့ပါလားဆုိတဲ့ အေတြးေတြက ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို မင္းလည္း ဒီလိုမ်ိဳးပဲ ေလာကကို တတ္စြမ္းသမွ်ေတာ့ အလွဆင္ရမယ္ေနာ္ဆိုတဲ့ ဆင္ျခင္စိတ္ကေလးေတြ ေပၚထြက္လာေအာင္ လႈံံ႕ေဆာ္လို႔ေနပါတယ္။
အခုဆုိရင္ ဓမၼရသဆုိတ့ဲ အမည္နဲ႔ အင္တာနက္ မီဒီယာ ေျမေပၚမွာ ဓမၼေအာင္လံေတြကုိ လႊင့္ထူခဲ့တာ ၂ ႏွစ္ ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ တစ္ပါးသူတုိ႔အတြက္ ေက်းဇူးျပဳလိုတဲ့ ဆႏၵ၊ သာသနာ့ အက်ိဳးကုိ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွ သယ္ပုိး လိုတဲ့ ဆႏၵမ်ားျဖင့္ မိမိစြမ္းႏုိင္သေလာက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေဆာင္ရြက္တာဟာ အျမတ္ဆံုးေသာ ဒါနျပဳျခင္းျဖစ္သလို အမ်ားအက်ိဳး ေဆာင္ရြက္ရင္း ကုိယ့္အက်ိဳးအတြက္လည္း ျဖည့္ဆည္းၿပီး ျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူမိခဲ့ပါတယ္။
“ကုိယ့္တြက္ကုိယ့္တာ၊ ကုိယ္က်ိဳးပါေအာင္၊ ကုိယ္သာသယ္ပုိး အမ်ားက်ိဳး၊ ကုိယ့္က်ိဳးအစစ္ ျဖစ္ေတာ့သည္” ဆုိျပီး ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက မိန္႔ဆုိဖူးခဲ့တာကုိလည္း ျပန္ေျပာင္း သတိရမိပါတယ္။
သစ္တစ္ပင္ေကာင္း၊ ငွက္တစ္ေသာင္း၊ အေပါင္းကုိယ့္ေၾကာင့္၊ ေအးေစေသာ၀္ ဆုိတဲ့ စကားအတုိင္း ကုိယ့္ေၾကာင့္ အမ်ားသူ ငါ ေကာင္းက်ိဳးရၾကတယ္ဆုိရင္ျဖင့္ ၀မ္းသာရမွာပါပဲ။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း အမ်ားအက်ိဳး အတြက္ ရည္ေမွ်ာ္ၿပီး လုပ္ေနတာကုိ သေဘာမေပါက္၊ မသိနားမလည္တဲ့သူေတြလည္း ရွိေနေလေတာ့ တခါတရံမွာေတာ့ အခက္အခဲတစ္ခ်ိဳ႕ ၾကံဳရတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိခဲ့ပါရဲ့။
ဥပမာသံုးျပီး ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရြာထဲကုိ သတၱဳပစၥည္းေတြ၊ အုိးခြက္ေတြနဲ႔ အျခားပစၥည္းေတြ တင္လာတဲ့ လွည္းႀကီးမ်ား၀င္လာရင္ ေခြးေတြက ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ ေဟာင္ၾကတယ္။ လွည္းေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ပစၥည္းေတြ အခ်င္းခ်င္းတုိက္မိလို႔ ထြက္လာတဲ့ ဂလံုး၊ ဂလြမ္ အသံေတြနဲ႔ သံစံုျမည္ေနေတာ့ ေဟာင္တာေပါ့။ အဲဒီလို ၀ုိင္းေဟာင္ၾကေပမယ့္ လွည္းႀကီးေတာ့ သူသြားရမယ့္ဆီ သြားၿမဲပါပဲ။ တကယ္လုိ႔ ဒီလွည္းႀကီးက ရပ္လိုက္မယ္ဆုိရင္ လိုရာခရီးကုိ ဘယ္ေရာက္ႏုိင္ပါေတာ့မလဲ။ ဒီအတိုင္းပါပဲ။ အမ်ားအက်ိဳး ေရွး႐ႈလုပ္ေနေပမယ့္ နားမလည္သူတစ္ခ်ိဳ႔တုိ႔က ေလွာင္ေျပာင္ၾကတာေတြလည္း ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစကာမူ ကၽြန္ေတာ္အေနျဖင့္ သြားရမယ့္ ပန္းတုိင္ကုိေရာက္ေအာင္ေတာ့ သြားၿမဲအတုိင္း သြားေနဦးမွာပါ။
မ်ားမၾကာတဲ့ကာလမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း အရင္လိုမ်ိဳး ဆက္လက္ေရးသားႏုိင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တတ္ႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ အေကာင္းဆံုးေသာ ေဆာင္ရြက္မႈေလးေတြ ထားခဲ့ခ်င္ပါတယ္။ အဘက္ဘက္ကေန ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့ ဆရာေတာ္ ဦးေလာကနာထ ကုိလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ အင္တာနက္မွာ စာေရးႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္ကုိ ဘ၀တစ္ခုလုိ႔ သတ္မွတ္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ အခုအခ်ိန္က အဲဒီဘ၀ေလးရဲ႔ ဆည္းဆာခ်ိန္ေလးပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေလးစားမိတဲ့ ေနမင္းၾကီးလိုပဲ တစ္ေနရာမွာ ဆည္းဆာခ်ိန္ ျဖစ္ေပမယ့္ အျခားေနရာအတြက္ေတာ့ ေရာင္ျခည္အလင္းတန္းသစ္ေလးတစ္ခု ျဖစ္ခ်င္ပါေသးတယ္။
စာဖတ္သူ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလံုးကုိ ေလးစားတန္ဖုိးထားပါတယ္။
စိတၱသုခ ကာယသုချဖင့္ ျပည့္စံုႏုိင္ၾကပါေစ
ဆႏၵမြန္ျဖင့္
ေအာင္ဦး
ေဘးရန္ကင္းပါေစ
ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏၵ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ေဘးရန္ကင္းပါေစ အမည္ရေသာ တရားေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားေတာ္ကုိ နာယူၾကည္ညိဳႏုိင္ၾက၍ ေဘးရန္ေတြကင္းၿပီး ေကာင္းက်ိဳးလိုရာ ဆႏၵမ်ား ျပည့္၀ႏုိင္ၾကပါေစ…။
အမွန္ကုိ ေျပာႏုိင္ပါေစ
ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏၵ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ အမွန္ကုိ ေျပာႏုိင္ပါေစ အမည္ရေသာ တရားေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားေတာ္ကုိ နာယူၾကည္ညိဳႏုိင္ၾက၍ အသိပညာ တုိးပြားၿပီး ေကာင္းက်ိဳးလိုရာ ဆႏၵမ်ား ျပည့္၀ႏုိင္ၾကပါေစ…။
ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍…
က်ေနာ္တုိ႔ ေဆြးေႏြးပြဲ အသံဖုိင္ေတြကုိ လူအမ်ား နာယူလို႔ ရေအာင္ တင္ထားၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ ဒီအေၾကာင္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စာေတြ အမ်ားၾကီးေရးျပဖို႔ အစီစဥ္ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ပထမ ေဆြးေႏြးပြဲ အၿပီးမွာ ေဆာင္းပါး ၁၀ပုဒ္ေလာက္ ေရးသား ေဖာ္ျပခဲ့ၾကတာနဲ႔ပဲ လံုေလာက္ပါၿပီလို႔ ယူဆခဲ့လို႔ပါ။ ထုိေဆာင္းပါးေတြကုိ ဖတ္ၾကည့္ျခင္း အားျဖင့္ စာဖတ္သူ ပရိတ္သတ္အေနနဲ႔ေရာ တရားအလုပ္ အားထုတ္ေနသူေတြ အတြက္ပါ ဓမၼနည္းလမ္းတက် ဟုတ္ျခင္း၊ မဟုတ္ျခင္းကုိ ေ၀ဖန္ဆံုးျဖတ္ႏုိင္ၿပီလို႔ ေတြးမိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ အမ်ားဆႏၵ အရေရာ၊ က်ေနာ္တို႔ ထပ္မံ ေမးခ်င္တာေတြ ရွိတာနဲ႔ ဒုတိယ အၾကိမ္ ေဆြးေႏြးပြဲ ျပဳလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ယခုလို ေမးျမန္းေဆြးေႏြးတာေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ အေနနဲ႔ပဲ လုပ္ၾကတယ္လို႔ မျမင္ေစခ်င္ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဆရာေတာ္ မေလးရွားကို ၾကြလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေဆြးေႏြးၾကလို႔ ေျပာဆုိလာတဲ့ အတြက္ ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ယခင္ကလည္း ဆရာေတာ္နဲ႔ အျခားေသာ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ေဆြးေႏြးခဲ့တာ အၾကိမ္မနည္းေတာ့ပါဘူး။ သူတုိ႔ေတြကုိလည္း ဆရာေတာ္ ဘယ္လို ေျဖခဲ့တယ္ ဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔ သိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။
ပထမ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ပထမဆံုး ေမးတဲ့ အေၾကာင္းအရာကိုပဲ လွည့္ပတ္ေျဖၾကားလိုက္တဲ့ အျပင္ ေနာက္ပုိင္းမွာလည္း အေျဖကုိ တိတိက်က် မသိရပဲ အလားတူ အေျဖေတြပဲ ေျပာလာတဲ့ အတြက္ ေဒါသသံေတြ ပါလာရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အေနနဲ႔ ရဟန္းတပါးကုိ အဲလို မေျပာဆုိသင့္ဘူးဆုိတာ သိတယ္။ သို႔ေသာ္ မမွန္တာကုိ မမွန္ဘူးလို႔ ေျပာရမယ္ ဆုိတဲ့ ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားေတာ္ကုိ တနည္းအားျဖင့္ လိုက္နာျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္။
ေဆြးေႏြးပြဲေတြကုိ နားဆင္ၿပီး မသိေသးတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ သိသြားၾကတယ္။ ေ၀၀ါးေနတဲ့ သူေတြအတြက္ ပုိၿပီးရွင္းလင္းေအာင္ သိၾကတယ္။ သိၿပီးသားသူေတြ အတြက္ ပုိၿပီးေတာ့ ေလးနက္ေစခဲ့ပါတယ္။ ယခုေဆြးေႏြးပြဲ ေတြကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး တစ္ဦးတစ္ေယာက္ အတြက္ ေကာင္းက်ိဳးရသြားတယ္၊ အသိျမင္ေတြ မွန္သြားတယ္ ဆုိရင္ပဲ ျပဳလုပ္ရက်ိဳး နပ္ပါတယ္။ ပရိသတ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိျခင္းေၾကာင့္ လူတုိင္း လက္ခံျခင္း၊ လက္မခံျခင္းကုိ မေျပာလိုပါ။ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား အားလံုးကို ျခံဳငံုသံုးသပ္ၿပီးမွ မိမိတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ဆံုးျဖတ္တာ သင့္ေတာ္ပါတယ္။
အသံဖိုင္မ်ား နားဆင္ၿပီးေတာ့ ညီအကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားထံကေန ေစတနာနဲ႔ အၾကံျပဳေျပာဆုိတာေတြကုိ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ စုိးရိမ္ၿပီးေတာ့ အသိေပးေျပာၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြကုိလည္း တန္ဖုိးထားပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ အေနနဲ႔လည္း ဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ တရားဓမၼေတြကုိ ေလ့လာဆည္းပူး က်င့္ၾကံေနသူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတုိင္အတြက္ အတားအဆီးျဖစ္မယ့္ အေရးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ အျဖစ္မခံပါဘူး။ သတိ ရွိစြာ၊ ႏွလံုးသြင္း မွန္စြာနဲ႔ပဲ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတာပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ အထဲမွာ ၀ိနည္းေတာ္နဲ႔ မသင့္ေလ်ာ္တာေတြကို ေျပာဆုိခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။ အျခားစည္းကမ္းနဲ႔ ပတ္သလို႔ ေဆြးေႏြးမႈ၊ တရားနည္းလမ္းႏွင့္ ပတ္သတ္လို႔ ေဆြးေႏြးမႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုေျပာလို႔ အျပစ္ျဖစ္၊ မျဖစ္ကုိ ဆရာေတာ္ေရးသား ေျဖၾကားေပးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးမွာလည္း ဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။
ထုိ႔အျပင္ လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီး ေရးသားေတာ္မူခဲ့ေသာ ဓမၼဒီပနီ က်မ္းမွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ေရးထားပါတယ္။
ယခုအခါ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာမွာလည္း လူ ၀ိနည္းတတ္ေပါမ်ား၍ ၀ိနည္းတရားႏွင့္ မညီေသာ ရဟန္းတုိ႔ကုိ ပုိးစုိးပက္စက္ ဆုိရက္ ေျပာရက္သူမ်ား ေပါမ်ားလွ်င္ သာသနာေတာ္မွာ ေကာင္းဖုိ႔ရာျဖစ္၏။
လူတို႔က ၀ိနည္းကုိ သိ၍ ၀ိနည္းရွိတုိင္း ညီညြတ္ေအာင္ မက်င့္ေသာ ရဟန္းကုိ အလွဴ လွဴဒါန္းသူ ကုိးကြယ္သူမရွိဘဲ ေနခဲ့မူကား သာသနာေတာ္၌ အလြန္ေကာင္းဖုိ႔ရာ ျဖစ္၏။ ပစၥည္းေလးပါးတုိ႔ျဖင့္ အားေပးခ်ီးေျမွာက္ ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းျခင္းကုိ ျပဳၾကမူကား အဘယ္အခါမွ သာသနာေတာ္ ထင္ေပၚႀကီးရင့္ ဂုဏ္သီးရင့္၍ ထြန္းတင့္ ေကင္းစားႏုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။
အခ်ိဳ႕ေသာ သူတုိ႔က လူမ်ား၀ိနည္းတရားေတာ္ကုိ မသင္ေကာင္းဟူ၍ ေျပာဆုိၾက၏။ ထုိသူတုိ႔သည္ တရားေတာ္ကုိ တားဆီးပိတ္ပင္ရာ ေရာက္၏။ ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါသည္း ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါးအား ၀ိနည္းတရားေတာ္ကုိ သင္ၾကားျခင္းေၾကာင့္ အဘယ္အက်ိဳးရွိအံ့နည္း စသည္ျဖင့္ ေျပာဆုိျငားအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္သင့္၏။ လူသာမေဏတုိ႔အား ေျပာဆုိျငားအံ့၊ ဒုကၠဋိအာပတ္သင့္၏။ ဤသုိ႔ႀကီးေလးေသာ အျပစ္ရွိ၏။
ေညာင္တုန္းၿမိဳ႕ ေရႊဟသၤာေတာရတုိက္ ပထမ စံေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကီးက ေအာက္ပါအတုိင္း မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။
အခ်ိဳ႕ေသာ သူတုိ႔က ၀ိနည္းတတ္လွ်င္ ရဟန္းေတာ္မ်ား မအပ္မရာေသာ အမႈကုိ ျပဳလုပ္သည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ေသာ္ ကဲ့ရဲ႕မိတတ္၍ အျပစ္ရွိမည္ကုိ ေၾကာက္ရသည္ဟူ၍ ေျပာေလ့ရွိ၏။
ထုိစကားမ်ား၏ မေကာင္းမႈကုိ ၾကပ္ၾကပ္ကဲ့ရဲ႕မွသာလွ်င္ မေကာင္းမႈျပဳ၀ံ့သူ နည္းပါးေပလိမ့္မည္။ မေကာင္းသူ ျပဳ၀ံ့သူနည္းပါးပါမွ ဤသာသနာေတာ္ႀကီးသည္ ေန၀န္း၊ လ၀န္းပမာ လြန္စြာ ထြန္းေတာက္ေပလိ့မ္မည္။
အက်ဥ္းအားျဖင့္ (၂၂၇)သြယ္၊ အက်ယ္အားျဖင့္ ကုေဋကုိးေထာင္ တစ္ရာရွစ္ဆယ့္ငါးသန္း သံုးေသာင္းေျခာက္ေထာင္ေသာ သိကၡာပုဒ္တုိ႔မွာ ျမတ္စြာဘုရား သေဘာ အလိုအေလွ်ာက္ အေၾကာင္းမဲ့ ပညတ္အပ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ဟူ၍ မရွိေခ်။
အလိုနည္းေသာ ရဟန္းႏွင့္ လိမၼာေသာ ဒါယကာ ဒါယိကာမတုိ႔က ကဲ့ရဲ႕ေသာေၾကာင့္သာ ပညတ္ရေလသည္။ ယခုကာလ အခ်ိဳ႕ေသာ ဒါယကာ- ဒါယိကာမတုိ႔ကဲ့သုိ႔ မကဲ့ရဲ႕ဘဲေနၾကလွ်င္ သိကၡာပုဒ္ဟူ၍ တစ္ခုမွ် ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္။ သိကၡာပုဒ္ဟူ၍ မရွိကလည္း ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာဟူ၍ ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။
မေကာင္းမႈကုိ ကဲ့ရဲ႕ေသာ သူတုိ႔မွာ အလိုနည္းေသာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သာ ျဖစ္ေပ၏။ အၾကင္ရဟန္းတုိ႔သည္ အလိုနည္း ပါးၾကကုန္၏။ ထုိရဟန္းတုိ႔သည္ ကဲ့ရဲ႕ၾကကုန္၏။ ရႈတ္ခ်ၾကကုန္၏ဟု ၀ိနည္း ပါဠိေတာ္၌ သိကၡာပုဒ္တုိင္း၌ လာရွိ၏။
သာသနာေတာ္ကုိ အဟုတ္တကယ္ ေကာင္းေစလိုပါက လူရွိသမွ်၀ိနည္းကုိ တတ္ေျမာက္ေအာင္ သင္ၾကားၿပီးလွ်င္ ၀ိနည္းႏွင့္ မညီေသာ ရဟန္းေတာ္ ဟူသမွ်တုိ႔ကုိ ကဲ့ရဲ႕ၾကလ်က္ ၀ိနည္းႏွင့္အညီ က်င့္ေသာ ရဟန္းေတာ္တုိ႔ကုိ ေရြးခ်ယ္၍ ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္ၾကမွသာလွ်င္ ဤသာသနာေတာ္ႀကီးသည္ ေနလပမာ လြန္စြာ ထြန္းလင္းေပလိမ့္မည္။
မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္က ၀ိနည္းမတတ္ခဲ့၍ ရွိလွ်င္ ဤရဟန္းကား ၀ိနည္းေဒသနာေတာ္ႏွင့္ အညီ က်င့္ၾကံေနထုိင္ေသာ ရဟန္းတည္း၊ ဤရဟန္းကား ၀ိနည္းေဒသနာေတာ္ႏွင့္ အညီ က်င့္ၾကံေနထုိင္ေသာ ရဟန္းမဟုတ္ဟု ခြဲျခား၍ သိႏုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္သျဖင့္ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ႏွင့္ မညီေသာ ရဟန္းမ်ားကုိပင္ ရဟန္းေကာင္း ရဟန္းျမတ္အထင္ႏွင့္ အားေပးခ်ီးေျမွာက္ျခင္းျပဳမိက အရွင္မရွိေသာ ရဟန္းအား အားေပးခ်ီးေျမွာက္မႈ အလဇၹီပဂၢဟာ၌သာ တည္၍ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္၌ အရွက္မရွိ အလဇၹီ ပုဂၢိဳလ္ေတြသာ ေျမာက္ျမား အားရွိခဲ့ရာ၏။ ထုိသုိ႔ျဖစ္က ဤသာသနာ ေတာ္ႀကီးသည္ ဘယ္အခါမွ ေကာင္းေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ၀ိနည္းတရားေတာ္ႏွင့္ တကြ သုတ္၊ အဘိဓမၼာ တရားတုိ႔ကုိ စြမ္းအားရွိသမွ် ထြန္းလင္းျပန္႔ပြားေအာင္ အားထုတ္ၾကကုန္ရာ၏။
ထုိ၀ိနည္းတရားေတာ္တည္မွ သာသနာေတာ္ အရွည္တည္တံ့ႏုိင္မည္ ၀ိနည္းတရားေတာ္ ပြင့္လင္းမွ သာသနာေတာ္ အရွည္ပြင့္လင္း ေတာက္ပႏုိင္မည္။ ၀ိနည္းတရားေတာ္ ကြယ္ေပ်ာက္က သာသနာေတာ္ ကြယ္ေပ်ာက္ေပလိမ့္မည္။
အထက္ပါ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ဆံုးမၾသ၀ါဒမ်ားသည္ ဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္မ်ားကုိ ကုိးကား၍ ေရးသား မိန္႔ဆုိခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိသို႔ ဆုိရလွ်င္ က်ေနာ္တုိ႔ ေဆြးေႏြးေ၀ဖန္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ အျပဳအမူကုိ နားလည္လက္ခံ ႏုိင္ၾကမယ္လို႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး အေနျဖင့္ သတိေပးပါရေစ… လက္ခံျခင္း၊ လက္မခံျခင္းဆုိတာ မိမိတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ ဉာဏ္အရ ဆံုးျဖတ္ၾကတာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အျငင္းမပြားၾကဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံလိုပါတယ္။ လိုအပ္ခ်က္ရွိပါက ေဆြးေႏြးအၾကံျပဳႏုိင္ပါတယ္။
တရားစစ္ တရားမွန္ျဖင့္ ခ်မ္းသာႏုိင္ၾကပါေစ…
ယခုလို ေမးျမန္းေဆြးေႏြးတာေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ အေနနဲ႔ပဲ လုပ္ၾကတယ္လို႔ မျမင္ေစခ်င္ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဆရာေတာ္ မေလးရွားကို ၾကြလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေဆြးေႏြးၾကလို႔ ေျပာဆုိလာတဲ့ အတြက္ ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ယခင္ကလည္း ဆရာေတာ္နဲ႔ အျခားေသာ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ေဆြးေႏြးခဲ့တာ အၾကိမ္မနည္းေတာ့ပါဘူး။ သူတုိ႔ေတြကုိလည္း ဆရာေတာ္ ဘယ္လို ေျဖခဲ့တယ္ ဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔ သိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။
ပထမ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ပထမဆံုး ေမးတဲ့ အေၾကာင္းအရာကိုပဲ လွည့္ပတ္ေျဖၾကားလိုက္တဲ့ အျပင္ ေနာက္ပုိင္းမွာလည္း အေျဖကုိ တိတိက်က် မသိရပဲ အလားတူ အေျဖေတြပဲ ေျပာလာတဲ့ အတြက္ ေဒါသသံေတြ ပါလာရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အေနနဲ႔ ရဟန္းတပါးကုိ အဲလို မေျပာဆုိသင့္ဘူးဆုိတာ သိတယ္။ သို႔ေသာ္ မမွန္တာကုိ မမွန္ဘူးလို႔ ေျပာရမယ္ ဆုိတဲ့ ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားေတာ္ကုိ တနည္းအားျဖင့္ လိုက္နာျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္။
ေဆြးေႏြးပြဲေတြကုိ နားဆင္ၿပီး မသိေသးတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ သိသြားၾကတယ္။ ေ၀၀ါးေနတဲ့ သူေတြအတြက္ ပုိၿပီးရွင္းလင္းေအာင္ သိၾကတယ္။ သိၿပီးသားသူေတြ အတြက္ ပုိၿပီးေတာ့ ေလးနက္ေစခဲ့ပါတယ္။ ယခုေဆြးေႏြးပြဲ ေတြကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး တစ္ဦးတစ္ေယာက္ အတြက္ ေကာင္းက်ိဳးရသြားတယ္၊ အသိျမင္ေတြ မွန္သြားတယ္ ဆုိရင္ပဲ ျပဳလုပ္ရက်ိဳး နပ္ပါတယ္။ ပရိသတ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိျခင္းေၾကာင့္ လူတုိင္း လက္ခံျခင္း၊ လက္မခံျခင္းကုိ မေျပာလိုပါ။ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား အားလံုးကို ျခံဳငံုသံုးသပ္ၿပီးမွ မိမိတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ဆံုးျဖတ္တာ သင့္ေတာ္ပါတယ္။
အသံဖိုင္မ်ား နားဆင္ၿပီးေတာ့ ညီအကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားထံကေန ေစတနာနဲ႔ အၾကံျပဳေျပာဆုိတာေတြကုိ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ စုိးရိမ္ၿပီးေတာ့ အသိေပးေျပာၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြကုိလည္း တန္ဖုိးထားပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ အေနနဲ႔လည္း ဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ တရားဓမၼေတြကုိ ေလ့လာဆည္းပူး က်င့္ၾကံေနသူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတုိင္အတြက္ အတားအဆီးျဖစ္မယ့္ အေရးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ အျဖစ္မခံပါဘူး။ သတိ ရွိစြာ၊ ႏွလံုးသြင္း မွန္စြာနဲ႔ပဲ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတာပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ အထဲမွာ ၀ိနည္းေတာ္နဲ႔ မသင့္ေလ်ာ္တာေတြကို ေျပာဆုိခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။ အျခားစည္းကမ္းနဲ႔ ပတ္သလို႔ ေဆြးေႏြးမႈ၊ တရားနည္းလမ္းႏွင့္ ပတ္သတ္လို႔ ေဆြးေႏြးမႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုေျပာလို႔ အျပစ္ျဖစ္၊ မျဖစ္ကုိ ဆရာေတာ္ေရးသား ေျဖၾကားေပးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးမွာလည္း ဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။
ထုိ႔အျပင္ လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီး ေရးသားေတာ္မူခဲ့ေသာ ဓမၼဒီပနီ က်မ္းမွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ေရးထားပါတယ္။
ယခုအခါ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာမွာလည္း လူ ၀ိနည္းတတ္ေပါမ်ား၍ ၀ိနည္းတရားႏွင့္ မညီေသာ ရဟန္းတုိ႔ကုိ ပုိးစုိးပက္စက္ ဆုိရက္ ေျပာရက္သူမ်ား ေပါမ်ားလွ်င္ သာသနာေတာ္မွာ ေကာင္းဖုိ႔ရာျဖစ္၏။
လူတို႔က ၀ိနည္းကုိ သိ၍ ၀ိနည္းရွိတုိင္း ညီညြတ္ေအာင္ မက်င့္ေသာ ရဟန္းကုိ အလွဴ လွဴဒါန္းသူ ကုိးကြယ္သူမရွိဘဲ ေနခဲ့မူကား သာသနာေတာ္၌ အလြန္ေကာင္းဖုိ႔ရာ ျဖစ္၏။ ပစၥည္းေလးပါးတုိ႔ျဖင့္ အားေပးခ်ီးေျမွာက္ ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းျခင္းကုိ ျပဳၾကမူကား အဘယ္အခါမွ သာသနာေတာ္ ထင္ေပၚႀကီးရင့္ ဂုဏ္သီးရင့္၍ ထြန္းတင့္ ေကင္းစားႏုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။
အခ်ိဳ႕ေသာ သူတုိ႔က လူမ်ား၀ိနည္းတရားေတာ္ကုိ မသင္ေကာင္းဟူ၍ ေျပာဆုိၾက၏။ ထုိသူတုိ႔သည္ တရားေတာ္ကုိ တားဆီးပိတ္ပင္ရာ ေရာက္၏။ ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါသည္း ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါးအား ၀ိနည္းတရားေတာ္ကုိ သင္ၾကားျခင္းေၾကာင့္ အဘယ္အက်ိဳးရွိအံ့နည္း စသည္ျဖင့္ ေျပာဆုိျငားအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္သင့္၏။ လူသာမေဏတုိ႔အား ေျပာဆုိျငားအံ့၊ ဒုကၠဋိအာပတ္သင့္၏။ ဤသုိ႔ႀကီးေလးေသာ အျပစ္ရွိ၏။
ေညာင္တုန္းၿမိဳ႕ ေရႊဟသၤာေတာရတုိက္ ပထမ စံေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကီးက ေအာက္ပါအတုိင္း မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။
အခ်ိဳ႕ေသာ သူတုိ႔က ၀ိနည္းတတ္လွ်င္ ရဟန္းေတာ္မ်ား မအပ္မရာေသာ အမႈကုိ ျပဳလုပ္သည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ေသာ္ ကဲ့ရဲ႕မိတတ္၍ အျပစ္ရွိမည္ကုိ ေၾကာက္ရသည္ဟူ၍ ေျပာေလ့ရွိ၏။
ထုိစကားမ်ား၏ မေကာင္းမႈကုိ ၾကပ္ၾကပ္ကဲ့ရဲ႕မွသာလွ်င္ မေကာင္းမႈျပဳ၀ံ့သူ နည္းပါးေပလိမ့္မည္။ မေကာင္းသူ ျပဳ၀ံ့သူနည္းပါးပါမွ ဤသာသနာေတာ္ႀကီးသည္ ေန၀န္း၊ လ၀န္းပမာ လြန္စြာ ထြန္းေတာက္ေပလိ့မ္မည္။
အက်ဥ္းအားျဖင့္ (၂၂၇)သြယ္၊ အက်ယ္အားျဖင့္ ကုေဋကုိးေထာင္ တစ္ရာရွစ္ဆယ့္ငါးသန္း သံုးေသာင္းေျခာက္ေထာင္ေသာ သိကၡာပုဒ္တုိ႔မွာ ျမတ္စြာဘုရား သေဘာ အလိုအေလွ်ာက္ အေၾကာင္းမဲ့ ပညတ္အပ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ဟူ၍ မရွိေခ်။
အလိုနည္းေသာ ရဟန္းႏွင့္ လိမၼာေသာ ဒါယကာ ဒါယိကာမတုိ႔က ကဲ့ရဲ႕ေသာေၾကာင့္သာ ပညတ္ရေလသည္။ ယခုကာလ အခ်ိဳ႕ေသာ ဒါယကာ- ဒါယိကာမတုိ႔ကဲ့သုိ႔ မကဲ့ရဲ႕ဘဲေနၾကလွ်င္ သိကၡာပုဒ္ဟူ၍ တစ္ခုမွ် ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္။ သိကၡာပုဒ္ဟူ၍ မရွိကလည္း ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာဟူ၍ ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။
မေကာင္းမႈကုိ ကဲ့ရဲ႕ေသာ သူတုိ႔မွာ အလိုနည္းေသာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သာ ျဖစ္ေပ၏။ အၾကင္ရဟန္းတုိ႔သည္ အလိုနည္း ပါးၾကကုန္၏။ ထုိရဟန္းတုိ႔သည္ ကဲ့ရဲ႕ၾကကုန္၏။ ရႈတ္ခ်ၾကကုန္၏ဟု ၀ိနည္း ပါဠိေတာ္၌ သိကၡာပုဒ္တုိင္း၌ လာရွိ၏။
သာသနာေတာ္ကုိ အဟုတ္တကယ္ ေကာင္းေစလိုပါက လူရွိသမွ်၀ိနည္းကုိ တတ္ေျမာက္ေအာင္ သင္ၾကားၿပီးလွ်င္ ၀ိနည္းႏွင့္ မညီေသာ ရဟန္းေတာ္ ဟူသမွ်တုိ႔ကုိ ကဲ့ရဲ႕ၾကလ်က္ ၀ိနည္းႏွင့္အညီ က်င့္ေသာ ရဟန္းေတာ္တုိ႔ကုိ ေရြးခ်ယ္၍ ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္ၾကမွသာလွ်င္ ဤသာသနာေတာ္ႀကီးသည္ ေနလပမာ လြန္စြာ ထြန္းလင္းေပလိမ့္မည္။
မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္က ၀ိနည္းမတတ္ခဲ့၍ ရွိလွ်င္ ဤရဟန္းကား ၀ိနည္းေဒသနာေတာ္ႏွင့္ အညီ က်င့္ၾကံေနထုိင္ေသာ ရဟန္းတည္း၊ ဤရဟန္းကား ၀ိနည္းေဒသနာေတာ္ႏွင့္ အညီ က်င့္ၾကံေနထုိင္ေသာ ရဟန္းမဟုတ္ဟု ခြဲျခား၍ သိႏုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္သျဖင့္ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ႏွင့္ မညီေသာ ရဟန္းမ်ားကုိပင္ ရဟန္းေကာင္း ရဟန္းျမတ္အထင္ႏွင့္ အားေပးခ်ီးေျမွာက္ျခင္းျပဳမိက အရွင္မရွိေသာ ရဟန္းအား အားေပးခ်ီးေျမွာက္မႈ အလဇၹီပဂၢဟာ၌သာ တည္၍ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္၌ အရွက္မရွိ အလဇၹီ ပုဂၢိဳလ္ေတြသာ ေျမာက္ျမား အားရွိခဲ့ရာ၏။ ထုိသုိ႔ျဖစ္က ဤသာသနာ ေတာ္ႀကီးသည္ ဘယ္အခါမွ ေကာင္းေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ၀ိနည္းတရားေတာ္ႏွင့္ တကြ သုတ္၊ အဘိဓမၼာ တရားတုိ႔ကုိ စြမ္းအားရွိသမွ် ထြန္းလင္းျပန္႔ပြားေအာင္ အားထုတ္ၾကကုန္ရာ၏။
ထုိ၀ိနည္းတရားေတာ္တည္မွ သာသနာေတာ္ အရွည္တည္တံ့ႏုိင္မည္ ၀ိနည္းတရားေတာ္ ပြင့္လင္းမွ သာသနာေတာ္ အရွည္ပြင့္လင္း ေတာက္ပႏုိင္မည္။ ၀ိနည္းတရားေတာ္ ကြယ္ေပ်ာက္က သာသနာေတာ္ ကြယ္ေပ်ာက္ေပလိမ့္မည္။
အထက္ပါ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ဆံုးမၾသ၀ါဒမ်ားသည္ ဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္မ်ားကုိ ကုိးကား၍ ေရးသား မိန္႔ဆုိခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိသို႔ ဆုိရလွ်င္ က်ေနာ္တုိ႔ ေဆြးေႏြးေ၀ဖန္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ အျပဳအမူကုိ နားလည္လက္ခံ ႏုိင္ၾကမယ္လို႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး အေနျဖင့္ သတိေပးပါရေစ… လက္ခံျခင္း၊ လက္မခံျခင္းဆုိတာ မိမိတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ ဉာဏ္အရ ဆံုးျဖတ္ၾကတာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အျငင္းမပြားၾကဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံလိုပါတယ္။ လိုအပ္ခ်က္ရွိပါက ေဆြးေႏြးအၾကံျပဳႏုိင္ပါတယ္။
တရားစစ္ တရားမွန္ျဖင့္ ခ်မ္းသာႏုိင္ၾကပါေစ…
Subscribe to:
Posts (Atom)
