“အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု ေအာင္ျမင္တည္တံ့ဖို႔အတြက္ အလိုအပ္ဆံုး အရင္းအႏွီးကေတာ့ အမ်ားက ယံုၾကည္ေလးစားလာဖုိ႔ပဲ”
အမရပူရၿမိဳ႕နယ္လံုးဆုိင္ရာ “သစၥာ လူမႈကူညီေရး အသင္း” ကုိ ၾသ၀ါဒဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားနဲ႔ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖ နာယက လူႀကီးမ်ားကုိ ဦးထိပ္ထား၍ လူငယ္ လူလတ္မ်ားရဲ႕ အင္အားနဲ႔ (၂၅.၁၂.၀၂) ေန႔က ဖြဲ႔စည္းလိုက္ပါတယ္။
အဲဒီပြဲမွာ ၾသ၀ါဒစရိယျဖစ္တဲ့ တူေမာင္းတုိက္ နာယက ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၲေမဓိယက ၾသ၀ါဒ ေပးရာမွာ-
အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ ေငြေၾကးဆုိတာ မျဖစ္မေနလိုအပ္တယ္။ ဒီလိုအပ္ခ်က္က လည္း အမ်ားက စုေပါင္းပါ၀င္လာမွ ျပည့္စံုမွာ။ ဒီလိုစုေပါင္း ပါ၀င္လာေစဖုိ႔ ဆုိတာကလည္း အမ်ားက ယံုၾကည္ေလးစား ေလာက္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမ်ိဳး ျဖစ္ဖုိ႔လိုတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ သံဃာအဖြဲ႔အစည္းႀကီး အခုအထိတည္တံ့ လာရတာဟာ ညီညြတ္မႈသံုးပါးကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး အမ်ားက ေလးစားယံုၾကည္ၾကလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ ညီညြတ္မႈသံုးပါးဆုိတာ မဟာနိေဒၵသပါဠိေတာ္ “ဇရာသုတ္” မွာ လာတဲ့အတုိင္း အဖြဲ႔၀င္ ပုဂၢိဳလ္အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ေလးစားခ်စ္ၾကည္ ညီညြတ္မႈဆုိတဲ့ ဂဏသာမဂၢီ၊ စည္းကမ္းကုိ ေလးစားလိုက္နာမႈဆုိတဲ့ ဓမၼသာမဂၢီ၊ ရည္မွန္းခ်က္အေပၚမွာ တညီတညြတ္တည္း အာ႐ံုစူးစုိက္ ၾကိဳးစားမႈဆုိတဲ့ သစၥာသာမဂၢီ (စာမွာေတာ့ အနဘိ နိဗၺတၱိ သာမဂၢီ) ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။
သစၥသာမဂၢီ ျဖစ္ရမယ္ဆုိတာ အဖြဲ႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္အတုိင္း အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္တဲ့ ေနရာမွာ ကိုယ္က်ိဳးလံုး၀ မဖက္ဖို႔နဲ႔ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး၊ လူမ်ိဳးမေရြး အားလံုးအေပၚမွာ တသေဘာတည္းထားၿပီး ေဆာက္ရြက္ၾကဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္။ ဒါမွ အားလံုးက ယံုၾကည္ေလးစားလာမယ္။ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု ေအာင္ျမင္တည္တံ့ဖုိ႔အတြက္ အလိုအပ္ဆံုး အရင္းအႏွီးက အမ်ားယံုၾကည္ေလးစားေလာက္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္ဖုိ႔ပဲ ဆုိတဲ့အေၾကာင္း မိန္႔ၾကားေတာ္မူ ပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ၾသ၀ါဒစရိယ ဆရာေတာ္တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ အခုလို လူမႈကူညီေရးအသင္းေတြ စတင္ေပၚေပါက္လာ ေအာင္ ကမကထ ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဓမၼကထိက ၀ါခင္းကုန္းဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲတိကၡအရွင္ျမတ္က ၾသ၀ါဒေပးရာမွာေတာ့... လူမႈဒုကၡကုိ ကူညီတယ္ဆုိတာ အေလာင္းေတာ္ႀကီးမ်ား ပါရမီျဖည့္စဥ္ ကာလက ေမ်ာက္ျဖစ္တဲ့ ဘ၀မွာေတာင္ လူေတြရဲ႕ ဒုကၡကုိ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ကူညီခဲ့တာဟာ မဟာကပိဇာတ္ေတာ္ကုိၾကည့္ရင္ သိႏုိင္ေၾကာင္း၊ ပါရမီျဖည့္တယ္ဆုိတာ ပရဟိတ ေဆာင္ရြက္မႈမပါဘဲ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းနဲ႔ အထူးသျဖင့္ နာေရးကူညီေရး လုပ္ငန္းျဖစ္တဲ့ အသုဘအေလာင္းေကာင္ မ်ားကုိ သၿဂိဳဟ္တဲ့အလုပ္ဟာ လူအမ်ားထင္ေနၾကသလို ေအာက္တန္းက်တဲ့ အလုပ္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ယသသူေဌးသားနဲ႔ မိတ္ေဆြ(၅၅)ေယာက္တို႔ဟာ ဟုိးအရင့္အရင္ ကမာၻေတြမွာ ပါရမီျဖည့္စဥ္ကာလတုန္းက ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် လုပ္ကုိင္ခဲ့တဲ့ ေလာကရဲ႕ အလိုအပ္ဆံုး လုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း။
အခု ဒီေခတ္မွာ ခုလိုအဖြဲ႔အစည္းေတြ ေပၚေပါက္ေအာင္ ႀကိဳးစားေဖာ္ထုတ္ေဆာင္ရြက္ၾကတာဟာ ဟုိးကမာၻ႕ ကမာၻက ပါရမီရွင္ အမ်ိဳးေကာင္းသားတုိ႔ရဲ႕ အစဥ္အလာေကာင္းကုိ ဒီဘဒၵကမာၻက မ်ိဳးဆက္သစ္အျဖစ္ ခံယူလုပ္ကုိင္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္တယ္ဆုိတာ အမ်ားစုရဲ႕ ဒုကၡအေရာက္ဆံုးနဲ႔ အခက္ခဲဆံုး အလိုအပ္ဆံုး ကိစၥကုိ ကူညီေဆာက္ရြက္ေပးရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း။
ဒီလုပ္ငန္းဟာ အမ်ားထင္ေနၾကသလို ေအာက္တန္းက်တဲ့ အလုပ္မဟုတ္သည့္ျပင္ စိတ္ေစတနာထားတတ္ရင္ ထားတတ္သေလာက္ မြန္ျမတ္တဲ့ အလုပ္လည္းျဖစ္၊ မဂ္ဖိုလ္ရမႈအတြက္ အေထာက္အကူလည္း အျဖစ္ဆံုးလုပ္ငန္း ျဖစ္ေၾကာင္း။
ယသသူေဌးသားနဲ႔ မိတ္ေဆြ(၅၅)ေယာက္တို႔ ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ ပထမ၀ါအတြင္းမွာပင္ ရဟႏၲာအျဖစ္နဲ႔ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ၾကတာဟာ ဒီလုပ္ငန္းက ပါရမီလည္းျဖစ္၊ အသုဘသညာ ကမၼ႒ာန္းအျဖစ္နဲ႔ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ရဲ႕ အေထာက္အပံ့လည္း ရခဲ့ၾကလို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း အက်ယ္တ၀င့္ မိန္႔ၾကားၿပီး ရန္ပံုေငြအတြက္ န၀ကမၼ ငါးေသာင္းကုိလည္း ကပၸိယကာရယနဲ႔ လႊဲေျပာင္းလွဴဒါန္းသြားပါတယ္။
ဒီအစည္းအေ၀းမွာပဲ မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္မ်ားနဲ႔ မဂၤလာတုိက္ ဆရာေတာ္မ်ားရဲ႕ တုိက္တြန္းခြင့္ျပဳခ်က္အရ မိမိအေနနဲ႔ အၾကံျပဳစကား ေျပာခြင့္ရတဲ့အခါ-
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြမွာ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အဆံုးအမနဲ႔ ဆန္႔က်င္သေလာက္ အယူသီးအစြဲျပင္းတဲ့ အစဥ္အလာဆုိး အမွားႀကီးတစ္ခုကေတာ့ နာေရးကိစၥျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အဘိဏွသုတ္မွာ “ေသျခင္းတရားနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ မျပတ္ပြားမ်ား ႏွလံုးသြင္းေနရမယ္” လုိ႔ မိန္႔ၾကားခဲ့ေပမယ့္ ဒီေန႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ နာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ရပ္ထဲ ရြာထဲ အသုဘယာဥ္ ျဖတ္သြားတာ၊ ထားရွိတာကုိ အတိတ္ဆုိး၊ နိမိတ္ဆုိးႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ အယူသီးေနၾကလို႔ တစ္ခ်ိဳ႕ၿမိဳ႕နယ္ေတြမွာ အသုဘယာဥ္ထားေရးအတြက္ ေနရာကိစၥအလြန္ အခက္အခဲ ႀကံဳရေနေၾကာင္း။
လူ႔ေလာကရဲ႕ တကယ့္အညစ္အေၾကးလို႔ ဆုိရမယ့္ ေလာဘ ေဒါသ မာန္မာနေတြ ကင္းစင္ေရးမွာ အသုဘ တရားဟာ အလြန္အေရးပါတာျဖစ္လို႔ ေရွးလူႀကီးမ်ားက “မသာတစ္ေခါက္ ေက်ာင္းဆယ္ေခါက္” လို႔ပင္ ဆုိ႐ိုးစကား ထားခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ ဒီစကားမွာ ေဖာ္ျပတဲ့ အခ်ိဳးအစားအရ တြက္ၾကည့္ရင္ အသုဘယာဥ္တစ္ေခါက္ မိမိတို႔ အရပ္ထဲအတုိင္း ျဖတ္သြားျခင္းဟာ သံဃာေတြ ဆယ္ေခါက္ေလာက္ ျဖတ္သြားျခင္းထက္ သံေ၀ဂဉာဏ္ကုိ ရင့္ေစတာမို႔ နိမိတ္ဆုိး မဟုတ္ဘဲ နိမိတ္ေကာင္းလို႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း။
ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၱမင္းသား ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲ ထြက္တဲ့အခါ ဒီလို နိမိတ္ေကာင္းေတြ ခ်ိဳ႕တဲ့ေနတဲ့ အတြက္ နတ္ျဗဟၼာမ်ားက သူအုိ၊ သူနာ၊ သူေသအျဖစ္ ဖန္ဆင္းၿပီး ျပခဲ့ရေၾကာင္း၊ ဒီနိမိတ္ေကာင္းေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ သိဒၶတၱမင္းသားဟာ ေတာထြက္ တရားက်င့္ၿပီး ျမတ္ဗုဒၶအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီေန႔ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႀကီးရယ္ လို႔ တင့္တင့္တယ္တယ္ က်က္သေရရွိတာျဖစ္ေၾကာင္း။
“မသာစေဆာင္၊ ေက်ာင္းစေရွာင္၊ အုိေအာင္မဆင္းရဲ” ဆုိတဲ့ ျမန္မာဆံုးမစကားကုိ ေထာက္ရင္ အသုဘလို႔ ေခၚတဲ့ မသာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အစအနမ်ားပင္ ေလာကုတၱရာေရးအတြက္သာမက ေလာကီေရးအတြက္လည္း နိမိတ္ေကာင္းမ်ားအျဖစ္ ခံယူခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ မသာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပစၥည္းမ်ားဟာ မတြယ္မတာ လြတ္လြတ္စြန္႔က်ဲထားတဲ့ ပစၥည္းမ်ားျဖစ္လို႔ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ပံ့သကူသကၤန္းအတြက္ အသန္႔စင္ဆံုးအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း။ ဒါေၾကာင့္ အသုဘယာဥ္မ်ား မိမိတို႔ရပ္ကြက္မွာထားျခင္း၊ ျဖတ္သန္းသြားလာျခင္းမ်ားအေပၚ အမွန္အတုိင္း အက်ိဳးရွိရွိ ႐ႈျမင္လက္ခံၾကဖို႔၊ ျမန္မာမ်ား ေသသူအေပၚမွာသာမက ရွင္သူအေပၚကုိလည္း က႐ုဏာထားၾကၿပီး အနာသိ ေဆးရွိလွ်က္ မကုသႏုိင္သူမ်ားကိုလည္း စာနာသနား ကူညီၾကဖို႔ တုိက္တြန္းအၾကံျပဳခဲ့ပါတယ္။
ဘဒၵကမာၻရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အရပ္ေဒသတုိင္းမွာ ေပၚေပါက္ၿပီး အမ်ိဳးေကာင္း သားသမီးအားလံု ပူးေပါင္းပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကပါေစ။
ဓမၼေဘရီ အရွင္၀ိရိယ (ေတာင္စြန္း)
(အမရပူရၿမိဳ႕၊ တူေမာင္းဆရာေတာ္)
အမရပူရၿမိဳ႕နယ္လံုးဆုိင္ရာ “သစၥာ လူမႈကူညီေရး အသင္း” ကုိ ၾသ၀ါဒဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားနဲ႔ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖ နာယက လူႀကီးမ်ားကုိ ဦးထိပ္ထား၍ လူငယ္ လူလတ္မ်ားရဲ႕ အင္အားနဲ႔ (၂၅.၁၂.၀၂) ေန႔က ဖြဲ႔စည္းလိုက္ပါတယ္။
အဲဒီပြဲမွာ ၾသ၀ါဒစရိယျဖစ္တဲ့ တူေမာင္းတုိက္ နာယက ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၲေမဓိယက ၾသ၀ါဒ ေပးရာမွာ-
အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ ေငြေၾကးဆုိတာ မျဖစ္မေနလိုအပ္တယ္။ ဒီလိုအပ္ခ်က္က လည္း အမ်ားက စုေပါင္းပါ၀င္လာမွ ျပည့္စံုမွာ။ ဒီလိုစုေပါင္း ပါ၀င္လာေစဖုိ႔ ဆုိတာကလည္း အမ်ားက ယံုၾကည္ေလးစား ေလာက္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမ်ိဳး ျဖစ္ဖုိ႔လိုတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ သံဃာအဖြဲ႔အစည္းႀကီး အခုအထိတည္တံ့ လာရတာဟာ ညီညြတ္မႈသံုးပါးကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး အမ်ားက ေလးစားယံုၾကည္ၾကလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ ညီညြတ္မႈသံုးပါးဆုိတာ မဟာနိေဒၵသပါဠိေတာ္ “ဇရာသုတ္” မွာ လာတဲ့အတုိင္း အဖြဲ႔၀င္ ပုဂၢိဳလ္အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ေလးစားခ်စ္ၾကည္ ညီညြတ္မႈဆုိတဲ့ ဂဏသာမဂၢီ၊ စည္းကမ္းကုိ ေလးစားလိုက္နာမႈဆုိတဲ့ ဓမၼသာမဂၢီ၊ ရည္မွန္းခ်က္အေပၚမွာ တညီတညြတ္တည္း အာ႐ံုစူးစုိက္ ၾကိဳးစားမႈဆုိတဲ့ သစၥာသာမဂၢီ (စာမွာေတာ့ အနဘိ နိဗၺတၱိ သာမဂၢီ) ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။
သစၥသာမဂၢီ ျဖစ္ရမယ္ဆုိတာ အဖြဲ႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္အတုိင္း အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္တဲ့ ေနရာမွာ ကိုယ္က်ိဳးလံုး၀ မဖက္ဖို႔နဲ႔ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး၊ လူမ်ိဳးမေရြး အားလံုးအေပၚမွာ တသေဘာတည္းထားၿပီး ေဆာက္ရြက္ၾကဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္။ ဒါမွ အားလံုးက ယံုၾကည္ေလးစားလာမယ္။ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု ေအာင္ျမင္တည္တံ့ဖုိ႔အတြက္ အလိုအပ္ဆံုး အရင္းအႏွီးက အမ်ားယံုၾကည္ေလးစားေလာက္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္ဖုိ႔ပဲ ဆုိတဲ့အေၾကာင္း မိန္႔ၾကားေတာ္မူ ပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ၾသ၀ါဒစရိယ ဆရာေတာ္တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ အခုလို လူမႈကူညီေရးအသင္းေတြ စတင္ေပၚေပါက္လာ ေအာင္ ကမကထ ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဓမၼကထိက ၀ါခင္းကုန္းဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲတိကၡအရွင္ျမတ္က ၾသ၀ါဒေပးရာမွာေတာ့... လူမႈဒုကၡကုိ ကူညီတယ္ဆုိတာ အေလာင္းေတာ္ႀကီးမ်ား ပါရမီျဖည့္စဥ္ ကာလက ေမ်ာက္ျဖစ္တဲ့ ဘ၀မွာေတာင္ လူေတြရဲ႕ ဒုကၡကုိ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ကူညီခဲ့တာဟာ မဟာကပိဇာတ္ေတာ္ကုိၾကည့္ရင္ သိႏုိင္ေၾကာင္း၊ ပါရမီျဖည့္တယ္ဆုိတာ ပရဟိတ ေဆာင္ရြက္မႈမပါဘဲ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းနဲ႔ အထူးသျဖင့္ နာေရးကူညီေရး လုပ္ငန္းျဖစ္တဲ့ အသုဘအေလာင္းေကာင္ မ်ားကုိ သၿဂိဳဟ္တဲ့အလုပ္ဟာ လူအမ်ားထင္ေနၾကသလို ေအာက္တန္းက်တဲ့ အလုပ္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ယသသူေဌးသားနဲ႔ မိတ္ေဆြ(၅၅)ေယာက္တို႔ဟာ ဟုိးအရင့္အရင္ ကမာၻေတြမွာ ပါရမီျဖည့္စဥ္ကာလတုန္းက ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် လုပ္ကုိင္ခဲ့တဲ့ ေလာကရဲ႕ အလိုအပ္ဆံုး လုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း။
အခု ဒီေခတ္မွာ ခုလိုအဖြဲ႔အစည္းေတြ ေပၚေပါက္ေအာင္ ႀကိဳးစားေဖာ္ထုတ္ေဆာင္ရြက္ၾကတာဟာ ဟုိးကမာၻ႕ ကမာၻက ပါရမီရွင္ အမ်ိဳးေကာင္းသားတုိ႔ရဲ႕ အစဥ္အလာေကာင္းကုိ ဒီဘဒၵကမာၻက မ်ိဳးဆက္သစ္အျဖစ္ ခံယူလုပ္ကုိင္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္တယ္ဆုိတာ အမ်ားစုရဲ႕ ဒုကၡအေရာက္ဆံုးနဲ႔ အခက္ခဲဆံုး အလိုအပ္ဆံုး ကိစၥကုိ ကူညီေဆာက္ရြက္ေပးရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း။
ဒီလုပ္ငန္းဟာ အမ်ားထင္ေနၾကသလို ေအာက္တန္းက်တဲ့ အလုပ္မဟုတ္သည့္ျပင္ စိတ္ေစတနာထားတတ္ရင္ ထားတတ္သေလာက္ မြန္ျမတ္တဲ့ အလုပ္လည္းျဖစ္၊ မဂ္ဖိုလ္ရမႈအတြက္ အေထာက္အကူလည္း အျဖစ္ဆံုးလုပ္ငန္း ျဖစ္ေၾကာင္း။
ယသသူေဌးသားနဲ႔ မိတ္ေဆြ(၅၅)ေယာက္တို႔ ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ ပထမ၀ါအတြင္းမွာပင္ ရဟႏၲာအျဖစ္နဲ႔ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ၾကတာဟာ ဒီလုပ္ငန္းက ပါရမီလည္းျဖစ္၊ အသုဘသညာ ကမၼ႒ာန္းအျဖစ္နဲ႔ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ရဲ႕ အေထာက္အပံ့လည္း ရခဲ့ၾကလို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း အက်ယ္တ၀င့္ မိန္႔ၾကားၿပီး ရန္ပံုေငြအတြက္ န၀ကမၼ ငါးေသာင္းကုိလည္း ကပၸိယကာရယနဲ႔ လႊဲေျပာင္းလွဴဒါန္းသြားပါတယ္။
ဒီအစည္းအေ၀းမွာပဲ မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္မ်ားနဲ႔ မဂၤလာတုိက္ ဆရာေတာ္မ်ားရဲ႕ တုိက္တြန္းခြင့္ျပဳခ်က္အရ မိမိအေနနဲ႔ အၾကံျပဳစကား ေျပာခြင့္ရတဲ့အခါ-
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြမွာ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အဆံုးအမနဲ႔ ဆန္႔က်င္သေလာက္ အယူသီးအစြဲျပင္းတဲ့ အစဥ္အလာဆုိး အမွားႀကီးတစ္ခုကေတာ့ နာေရးကိစၥျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အဘိဏွသုတ္မွာ “ေသျခင္းတရားနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ မျပတ္ပြားမ်ား ႏွလံုးသြင္းေနရမယ္” လုိ႔ မိန္႔ၾကားခဲ့ေပမယ့္ ဒီေန႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ နာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ရပ္ထဲ ရြာထဲ အသုဘယာဥ္ ျဖတ္သြားတာ၊ ထားရွိတာကုိ အတိတ္ဆုိး၊ နိမိတ္ဆုိးႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ အယူသီးေနၾကလို႔ တစ္ခ်ိဳ႕ၿမိဳ႕နယ္ေတြမွာ အသုဘယာဥ္ထားေရးအတြက္ ေနရာကိစၥအလြန္ အခက္အခဲ ႀကံဳရေနေၾကာင္း။
လူ႔ေလာကရဲ႕ တကယ့္အညစ္အေၾကးလို႔ ဆုိရမယ့္ ေလာဘ ေဒါသ မာန္မာနေတြ ကင္းစင္ေရးမွာ အသုဘ တရားဟာ အလြန္အေရးပါတာျဖစ္လို႔ ေရွးလူႀကီးမ်ားက “မသာတစ္ေခါက္ ေက်ာင္းဆယ္ေခါက္” လို႔ပင္ ဆုိ႐ိုးစကား ထားခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ ဒီစကားမွာ ေဖာ္ျပတဲ့ အခ်ိဳးအစားအရ တြက္ၾကည့္ရင္ အသုဘယာဥ္တစ္ေခါက္ မိမိတို႔ အရပ္ထဲအတုိင္း ျဖတ္သြားျခင္းဟာ သံဃာေတြ ဆယ္ေခါက္ေလာက္ ျဖတ္သြားျခင္းထက္ သံေ၀ဂဉာဏ္ကုိ ရင့္ေစတာမို႔ နိမိတ္ဆုိး မဟုတ္ဘဲ နိမိတ္ေကာင္းလို႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း။
ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၱမင္းသား ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲ ထြက္တဲ့အခါ ဒီလို နိမိတ္ေကာင္းေတြ ခ်ိဳ႕တဲ့ေနတဲ့ အတြက္ နတ္ျဗဟၼာမ်ားက သူအုိ၊ သူနာ၊ သူေသအျဖစ္ ဖန္ဆင္းၿပီး ျပခဲ့ရေၾကာင္း၊ ဒီနိမိတ္ေကာင္းေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ သိဒၶတၱမင္းသားဟာ ေတာထြက္ တရားက်င့္ၿပီး ျမတ္ဗုဒၶအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီေန႔ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႀကီးရယ္ လို႔ တင့္တင့္တယ္တယ္ က်က္သေရရွိတာျဖစ္ေၾကာင္း။
“မသာစေဆာင္၊ ေက်ာင္းစေရွာင္၊ အုိေအာင္မဆင္းရဲ” ဆုိတဲ့ ျမန္မာဆံုးမစကားကုိ ေထာက္ရင္ အသုဘလို႔ ေခၚတဲ့ မသာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အစအနမ်ားပင္ ေလာကုတၱရာေရးအတြက္သာမက ေလာကီေရးအတြက္လည္း နိမိတ္ေကာင္းမ်ားအျဖစ္ ခံယူခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ မသာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပစၥည္းမ်ားဟာ မတြယ္မတာ လြတ္လြတ္စြန္႔က်ဲထားတဲ့ ပစၥည္းမ်ားျဖစ္လို႔ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ပံ့သကူသကၤန္းအတြက္ အသန္႔စင္ဆံုးအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း။ ဒါေၾကာင့္ အသုဘယာဥ္မ်ား မိမိတို႔ရပ္ကြက္မွာထားျခင္း၊ ျဖတ္သန္းသြားလာျခင္းမ်ားအေပၚ အမွန္အတုိင္း အက်ိဳးရွိရွိ ႐ႈျမင္လက္ခံၾကဖို႔၊ ျမန္မာမ်ား ေသသူအေပၚမွာသာမက ရွင္သူအေပၚကုိလည္း က႐ုဏာထားၾကၿပီး အနာသိ ေဆးရွိလွ်က္ မကုသႏုိင္သူမ်ားကိုလည္း စာနာသနား ကူညီၾကဖို႔ တုိက္တြန္းအၾကံျပဳခဲ့ပါတယ္။
ဘဒၵကမာၻရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အရပ္ေဒသတုိင္းမွာ ေပၚေပါက္ၿပီး အမ်ိဳးေကာင္း သားသမီးအားလံု ပူးေပါင္းပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကပါေစ။
ဓမၼေဘရီ အရွင္၀ိရိယ (ေတာင္စြန္း)
No comments:
Post a Comment